سعید متین پور – روزنامه نگار و فعال حقوق بشر آذربایجانی- در ارتباط با وقایع اخیر حرکت ملی آذربایجان، طی یادداشتی خطاب به فعالین حرکت، خواستار تداوم مبارزات ملی شد.

وی در این یادداشت خواستار دفاع از حق آزادی، حیات، هویت و حقوق بشر، افزایش فعالیتهای هویت طلبانه و تداوم مبارزات ملی گشته و ضمن اشاره به اعتصاب غذای ۵ فعال هویت طلب، خواستار حمایت از آنان؛ فارغ از نوع جهتگیری، استراتژی و یا تاکتیکهای درون حرکت شده است.

این یادداشت در هفته اول مرداد – زمانی که اعتصاب کنندگان در زندان تبریز بودند – به رشته تحریر درآمده است. ولی باتوجه به شرایط بسیار سخت سعید متین پور در بند ۳۵۰ زندان اوین و ممنوعیت و محرومیتهای بسیار شدید برای وی اعم از نبود ملاقات حضوری، محرومیت از هر گونه تماس تلفنی و عدم دسترسی به خارج از زندان، با دشواریهای فراوان چندین روز دیرتر به دست ما رسیده است.

لازم به ذکر است که سعید متین پور چهار خرداد ۱۳۸۶ در زنجان دستگیر شد. وی در ابتداهفت ماه در بدترین شرایط در انفرادی بود و از اثرات زندان و شکنجه های این مدت مبتلابه مشکلات و بیماری متعدد جسمی از جمله رماتیسم مفصلی، دردهای شدید مفاصل به ویژه درناحیه گردن، کمر و پا، سردرد و سرگیجه های شدید، ناراحتی های گوارشی، بیماریهای قلبیکه منجر به چندین حمله قلبی شده است و مشکلات دیگر که اینک سلامتی وی را با خطرات جدی مواجه کرده است، گشت.

خانواده متین پور به کرات نیاز شدید و ضرورت درمان توسط پزشکان متخصص برای وی را متذکر شده اند ولی درخواستهای متعدد آنان جهت مرخصی درمانی نیز تاکنون بی نتیجه مانده است. در کنار همه این بیماریها و مشکلات، وی از حداقل حقوق یک زندانی، حتی از آنچه که اکثر همبندانش را شامل می شود نیز محروم است. بعد از اجرای حکم هشت ساله، متین پور حتی اجازه ارتباط تلفنی با خانواده را نیز نداشته است. تنها ارتباط آنها به دقایق اندک صحبت از پشت شیشه های کابین روزهای دوشنبه محدود است. وی تاکنون حتی یک روز هم مرخصی نداشته است. از حق برخورداری از پزشک و درمان مناسب هم محروم است.