👤 آراز ماراغالی

با توجه به اینکه اینجانب و برخی از دوستان و شخصیت‌های سیاسی و تشکیلات‌ها انتخابات چهادهمین دوره ریاست جمهوری را بی‌فایده دانسته و ورود دکتر پزشکیان را پروژه حکومتی به منظور بالا بردن مشارکت و سوپاپ اطمینان رژیم می‌دانستیم اما برای جلوگیری از اختلافات و وارد نشدن در حاشیه‌ها، فقط از تشکیلات‌ها و افرادیکه مردم را به مشارکت برای رای دادن به پزشکیان فرا می‌خواندن انتظارمان این بود که لااقل مطالبات مردم آزربایجان را به حداقل‌ها تقلیل ندهند.

به هر حال انتخابات تمام شد و حال به قول دوستان یک تورک رییس جمهور شده است. فردیکه از اول خود را تورک خوانده و به حقوق اقوام و اجرای اصول معطل قانون اساسی معتقد است.
اما بعد از انتخابات دکتر پزشکیان با حفظ ظاهر قبلی خود چرخشی کاملا محسوس به طیف ایرانشهری بلاخص اصفهانی‌های صاحب این تفکر داشته است.

پزشکیان ظریف را که از نمادهای به اصطلاح اصلاح طلب تفکر ایرانشهری می‌باشد را رییس شورای راهبردی انتقال دولت چهادهم معرفی کرد و نامبرده نیز در اولین مصاحبه خود از شروط انتخاب اعضای کارگروه‌ها و وزرای پیشنهادی را نداشتن گرایشات قومی در افراد دانست.

اتفاقات افتاده در این زمان کوتاه بار دیگر اثبات کرد سیستم ایرانشهری تا چه اندازه در نظام سیاسی ایران نفوذ داشته و تعیین کننده است. بار دیگر اثبات کرد هر کسی با هر تفکری، پزشکیان یا هر شخص دیگری رییس جمهور شود، باید در سیستم ایرانشهری موجود حل شود. سیستم ایرانشهری تمام جریانات را در بر گرفته اصلاح طلب و اصول گرا ندارد فقط شدت و نوع تاخت و تاز آن  متفاوت است.
قطعا اگر خود آتاتورک هم رییس جمهور ایران شود قادر به کار کردن نخواهد بود چرا که سیستم شئونیستی موجود به او میدان و فضای فعالیت را نخواهد داد چنانکه به عین در این سال‌ها دیده و در این دوره هم به ریاست جمهوری پزشکیان تورک شاهد آن خواهیم بود.

به قول ظریف هر گونه گرایشات قومی ممنوع است ولی صحبت از تاریخ جعلی پارس‌ها، ستایش لحجه فارسی که به زور زبانش می‌نامند، تمجید هویت پارسی و آریایی نه تنها گرایشات قومی محسوب نمی‌شود بلکه وطن پرستی بوده و قابل تکریم است!

این تناقضات و دوگانگی موجود در سیاست ایران باعث شده تا هر گونه ندای عدالت خواهی و پلورالیسم در کشور در ابتدا توسط همین منادیان به اصطلاح اصلاح طلبی با ترفند حفظ امنیت ملی مورد هجوم قرار گیرد.

آنچه که در این چهار سال پیش رو خواهیم دید همان تکرار مکررات و اجرای سیاست‌های کلی دیکته شده خواهد بود و ما با حمایت از پزشکیان تورک با دست خودمان به اجرای این سیاست‌ها با بستر ایرانشهریش مشروعیتی دوباره دادیم.

از اینرو لااقل سعی کنیم در این چهار سال با تکرار و زنده نگه داشتن مطالبات به حق خود بیش از این شرمنده وجدان خویش نشویم.