تبعیض آموزشی گریبانگیر مناطق دوزبانه و محروم
انتشار نقشه میانگین معدل امتحانات نهایی دانش‌آموزان در خرداد ۱۴۰۲، در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی بازتاب گسترده‌ای داشت.
بر اساس نقشه میانگین معدل امتحانات نهایی خرداد ۱۴۰۲، میانگین معدل برای علوم ریاضی و تجربی ۱۱.۵ و ۱۲.۵ و برای علوم انسانی کمی پایین‌تر تخمین زده‌شده است. به نظر می‌رسد ضعفی که در سیستم آموزشی ایران وجود دارد موجب این تغییرات فاجعه‌بار است.
از سویی دیگر آمار وضعیت قرمز در مناطق دوزبانه نشان از تبعیض آموزشی گسترده در حق دانش آموزان غیر فارس زبان دارد. این نقشه همچنین نشان‌دهنده فقر آموزشی گسترده در مناطقی است که اوضاع اقتصادی چندان مناسب نیست.
نقشه دارای جزییات قابل‌تأملی است؛
– نمره معدل کل کشوری در حدود «۱۱» می‌باشد.
– معدل تقریباً نیمی از استان‌ها زیر ۱۰ است؛ یعنی نیمی از استان‌ها مردود شده‌اند.
– به‌طور متوسط استان‌های حاشیه‌ای و غیر فارس نشین زیر متوسط کشوری و استان‌های فارس نشین بالای متوسط کشوری هستند؛ یعنی علاوه بر کیفیت بد آموزش به‌طورکلی، استان‌های حاشیه‌ای و غیر فارس نشین شامل یک ظلم مضاعف هستند.
– در کل ایران بدترین شرایط متعلق به سیستان و بلوچستان است. این استانِ فلاکت‌زده مانند تمام شاخص‌های دیگر در قعر است.
– در میان استان‌های تورک نشین آزربایجان غربی و اردبیل جزو مردودی‌ها هستند. زنجان و آزربایجان شرقی «ناپلئونی» قبول‌شده‌اند. همدان، قزوین و کرج در میانگین هستند؛ یعنی با نزدیک‌تر شدن به مرکز میانگین بالاتر می‌رود.
پژمان موسوی، روزنامه‌نگار دراین‌باره نوشت: این نقشه یک زنگِ خطر است؛ نه به این دلیل که دانش‌آموزان درس نمی‌خوانند و نمراتشان پایین است؛ این دلیل یک زنگ خطر است که دانش‌آموزانی که در مناطقِ محروم‌تر درس می‌خوانند و امکاناتِ تحصیلی کم‌تری در اختیاردارند، به دلیلِ محاسبه‌ی معدلِ امتحانات نهایی در آزمون ورودی دانشگاه‌ها، شانسِ ورودشان به دانشگاه هم کاهش‌یافته و امکانِ تحصیلات عالی را از دست می‌دهند.
