آزربایجان قیزی هاردادی؟باشینا نه گلدی؟
دختر غیور ترک آزربایجانی در تبریز خروشید و فریاد «مرگ بر خامنه‌ای، مرگ بر دیکتاتور» سر داد. این فریاد یک جامعه سرکوب‌شده و آکنده از تبعیض، فاشیسم و ارتجاع بود که از گلوی این شیر زن ترک آزربایجان فوران کرد.
دختر ترک آزربایجانی کجاست؟ رسانه‌ها و عاملان سرکوب مردم می‌گویند، بیماری روانی داشته و بستری‌شده است! رسانه‌های فارسی‌زبان به‌اصطلاح اپوزیسیون فرورفته در فاشیسم ایرانشهری به‌آرامی از کنار آن گذشتند. اگر این اتفاق در یکی از خیابان‌های تهران، شیراز، اصفهان، یزد، کرمان و… می‌افتاد و یک دختر جوان با جسارت مثال‌زدنی فریاد خشم برمی‌آورد، رسانه‌ها و شومن های به‌اصطلاح اپوزیسیون چه غوغایی به پا می‌کردند؟ اما چون نام تبریز و آزربایجان در میان هست همه‌شان سکوت کرده‌اند.
بیشتر بخوانید: ضرب و شتم وحشیانه یک زن به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری در شهر تبریز
ای ترک‌های آزربایجانی، خانم‌ها و آقایانی که سینه برای «غزه» می‌درید، ۳۵ میلیون ترک آزربایجانی صدسال هست که زیر چکمه‌های فاشیسم و ارتجاع خون می‌گرید. ملت اسرائیل و ملت عرب فلسطین بر سر «حیات و بقاء» ملی خود می‌جنگند؛ اما تو چی؟
به‌عنوان یک ملت تو را محکوم‌به نابودی کرده‌اند، ذره‌ذره بودنت را در اسید آسیملاسیون نژادی نابود می‌کنند. جغرافیای ملی و اراضی تاریخی را در غرب و شرق آزربایجان جنوبی و سواحل خزر اشغال می‌کنند. ده‌ها کمپ «تروریستی‌های پ.ک.ک» را برای قتل‌عام بدتر از «غزه» بر بالای سر تو ایجاد کرده‌اند.
حکومت ملی‌ات در ۱۳۲۵ را ساقط و هزاران ترک آزربایجانی را تیرباران کردند. فرزندان جاویدت به خاطر آزربایجان سربدار شدند. پیمان ابراهیمی‌ها، علی بابایی‌ها و … ده‌ها مبارز ملی آزربایجانی به جرم دفاع از «وطن» شبانه بازداشت شدند و نرگس محمدی و شیرین عبادی برندگان جوایز به‌اصطلاح حقوق بشر و رسانه‌های به‌اصطلاح آزادیخواه مرکزگرا سکوت کرده‌اند.
خواهر و برادر ترک آزربایجانی من به نام انسانیت حتماً برای «غزه» گریه کن ولی اگر فرصتی داشته باشی به حال خودت که تا گلو در تبعیض نژادی، فقر و فلاکت و… فرورفته‌ای هم گریه کن و البته قیام کن. ما با اسرائیل سر جنگ نداریم، با مظلومان فلسطین هم هیچ جنگی نداریم. آنها برای ساختن و ماندگاری ملت‌هایشان می‌جنگند و ما هم برای ساختن دوباره یک ملت در حال نابودی باید بجنگیم.
باید فریاد بکشیم که »آزربایجان قیزی هاردادی؟ باشینا نه گلدی؟»
باید فریاد بکشیم فرزندان مبارز و زندانی آزربایجان کجا هستند؟
باید با فریادهایمان زنجیر استبداد، استعمار، فاشیسم و ارتجاع را بشکنیم.
باید به پا خیزیم و برای ساختن ملت خودمان و جمهوری دمکراتیک آزربایجان جنوبی فداکارانه مبارزه کنیم.
