👤 اسماعیل جوادی

بعضی از روزها در تاریخ ملت‌ها به یک سمبل ماندگار تبدیل‌شده و بخشی از تاریخ آن ملت را تشکیل می‌دهند. ۲۴ مهر ۱۳۹۳ ازجمله‌ی این روزهاست که حرکت ملی آزربایجان توانست مرزبندی خود را به‌صورت آشکار و میدانی با مسئله «تروریسم فعال در غرب آزربایجان» ترسیم کند.

درحالی‌که تب تحولات سیاسی و نظامی جنگ داخلی سوریه از مرزهای بین‌المللی آن عبور کرده بود، تأثیرات فعالیت‌های نظامی گروه تروریستی پ.ک.ک در سوریه تا غرب آزربایجان نیز کشیده شد و با اشغال شهر عین العرب (کوبانی) و تصفیه خونین «عرب‌ها» توسط تروریست‌های پ.ک.ک افکار مالیاخولایی رهبران این گروه تروریستی موجب تحریک هیجان عناصر هوادار آن در غرب آزربایجان گردید.

عناصر هوادار گروه تروریستی پ.ک.ک که به‌صورت سنتی از طرف وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران حمایت می‌شوند با چراغ سبز ارگان‌های امنیتی جمهوری اسلامی در شهرهای مختلف غرب آزربایجان خصوصاً شهر اورمیه به تحرکات ایذایی و تبلیغی پرداختند.

در آن سال‌ها علیرغم هشدار عقلای قوم و فعالین ملی آزربایجان به مقامات سیاسی و امنیتی، عناصر هوادار تروریسم در حمایت کامل یگان ضد شورش و لباس شخصی‌ها در پارک تخم‌مرغی اورمیه به شوهای تبلیغاتی پرداختند. نهایتاً فراخوان «تجمع ۲۴ مهر برای مقابله با تروریسم» برای ساعت ۶ عصر در شهرهای مختلف از طرف فعالین ملی منتشر شد.

مقامات امنیتی و سیاسی و قضایی جمهوری اسلامی ایران که با چراغ سبز و مماشات معنی‌دار تحرکات و شوهای تبلیغی هواداران تروریست فعال در غرب آزربایجان را تماشا می‌کردند، به‌یک‌باره فضا را برای فعالین ملی آزربایجان برای اعتراض به «تروریسم» امنیتی و با احضار و تهدید فعالین ملی سعی در ممانعت از شروع تجمع اعتراضی نمودند؛ اما جوانان آزربایجانی عصر روز ۲۴ مهر ۱۳۹۳ بااراده‌ای انقلابی در خیابان امام و عطایی اورمیه توانستند فضای امنیتی را شکسته و علیرغم حملات یگان ویژه ضد شورش، فریاد اعتراضی خود علیه تروریسم فعال در غرب آزربایجان را بلند کنند. شهرهای تبریز، اردبیل، سولدوز و سلماس نیز شاهد حمایت فعالین ملی و جوانان آزربایجانی از تجمع اعتراضی ۲۴ مهر بود.

باگذشت نه سال از آن تجمع اعتراضی علیه تروریسم، شاهد تحولات بسیار جدی در مسائل سیاسی، امنیتی و نظامی منطقه هستیم. تحولات سوریه، شمال عراق، پروژه فتنه «خندق» در جنوب شرق ترکیه و جنگ دوم قاراباغ و عملیات ضد ترور ارتش مظفر آزربایجان و نهایتاً آزادی اراضی اشغالی قاراباغ و همچنین جنگ اوکراین و یورش ستیزه جویان حماس به اسرائیل، مهره‌های شطرنج سیاسی منطقه را دوباره چید.

کارگردانان و بازیگران منطقه‌ای سناریوهای جدیدی را بازی می‌کنند؛ اما تک سناریویی که هنوز بر روی میز کارگردانان و بازیگران منطقه‌ای پایان نیافته همانا مسئله آزربایجان جنوبی و منطقه غرب آزربایجان هست. وجود منابع سرشار زیرزمین یو روزمینی در آزربایجان جنوبی موجب گردیده این منطقه همچنان در ثقل تحولات قرار گیرد.

البته اهمیت ژئوپلیتیک و استراتژیک سواحل دریای خزر و منطقه غرب آزربایجان و همچنین رشد شعور و مطالبات ملی ترک‌های آزربایجان جنوبی خواب بر چشمان فاشیسم و ارتجاع پریشان کرده و حمایت بسیار جدی از تروریسم فعال در منطقه غرب آزربایجان و حمایت از تروریست‌های آسالا و داشناکسیون به یک سنت واجب جریان فاشیستی و حاکمیت جمهوری اسلامی تبدیل‌شده است.

لذا می‌بینیم که رهبران جمهوری اسلامی و ائدیولوگ‌های جریان فاشیستی و رسانه‌های فارسی‌زبان بشدت از جریان‌های تروریستی پ.ک.ک و آسالا حمایت کرده و می‌کنند. کمپ‌های تروریست‌های پ.ک.ک همچنان در غرب آزربایجان فعال بوده و اخیراً نیز خبر سازمان‌دهی دوباره تروریست‌های آسالا منتشرشده است.

احزاب سیاسی و رهبران حرکت ملی آزربایجان بارها و در هر بهانه‌ای اعلام نموده‌اند که علیرغم توطئه‌های تهران علیه تمامیت ارضی آزربایجان و حمایت علنی‌اش از گروه‌های تروریستی، تمامیت ارضی آزربایجان خصوصاً در سواحل دریای خزر و غرب آزربایجان خط قرمز ملت آزربایجان بوده و با اتکا به «حق دفاع مشروع» از هر ابزاری برای خنثی نمودن این توطئه‌ها استفاده خواهند نمود.

لذا به نظر می‌رسد در این شرایط بحرانی خصوصاً با مطرح‌شدن پروژه کریدور زنگه‌زور مسئله تشکیلات گرایی و انسجام تشکیلاتی و فعالیت‌های ایجابی و میدانی علیه «فاشیسم و تروریسم» به یک ضرورت تاریخی غیرقابل‌انکار تبدیل‌شده است.

تجربیات گران‌قدر حرکت ملی آزربایجان در مسئله سازمان‌دهی گروه‌های زیرزمینی مانند «کمیته مردمی دفاع از غرب آزربایجان» و «اتحادیه جوانان غرب آزربایجان» نشان داده که فاشیسم و تروریسم هیچ ابایی از فعالیت‌های پوپولیستی و انفرادی فعالین ملی نداشته و واهمه آنها از سازمان‌دهی تشکیلاتی و فعالیت‌های خیابانی مشابه ۲۴ مهر ۱۳۹۳ می‌باشد.

آزادسازی اراضی اشغالی در قاراباغ و عملیات ظفرمند ضد تروریستی ارتش جمهوری آزربایجان اثبات نمود که تنها با یک استراتژی و تاکتیک و انسجام می‌توان بر دشمن و تروریسم غالب شد و یقیناً در آزربایجان جنوبی و خصوصاً سواحل استراتژیک و حیاتی دریای خزر و مناطق غربی آزربایجان نیز به‌عنوان یک ملت مجبوراً با این موارد روبرو خواهیم شد.

بنابراین تأکید بر تکرار حضور خیابانی علیه تروریسم و توطئه‌های فاشیسم علیه تمامیت ارضی آزربایجان و همچنین مکتوب نمودن روزهای تاریخی مانند ۲۴ مهر ۱۳۹۳ و انتقال تجربیات آن روزها به نسل جوان نیز از ضرورت‌های بسیار جدی می‌باشد.