بسم الله الرحمن الرحیم

در اعتراض به پایمال شدن حقوق اقلیّت‌های ملّی، قومی و زبانی تُرک( اَعم از آذربایجانی، قشقایی، تُرکمن، خراسانی، خَـلَج و…)، کُرد، عرب، لُـر، بلوچ ، گیلک و سایر آنها در کشور ایران و محرومیّت همه ی آنها از حقوقی همچون حق تعیین سرنوشت، حق تحصیل به زبان مادری و آموزش زبان مادری،حق به رسمیت شناخته شدن هویّت ملّی، قومی و زبانی در تمامی عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و نیز محرومیّت از حق حاکمیت ملّی، قومی و زبانی بر اساس مناسبات مختص سرزمین مادری و سایر حقوقشان؛ در اعتراض به نسل کشی ها و تحمیل مهاجرتهای معیشتی صورت گرفته بر علیه اقلیّت‌های ملّی، قومی و زبانی درکشور ایران، در تاریخ معاصر؛ خصوصاً نسل‌کشی های فرهنگی و زبانی شکل گرفته بر علیه این اقلیّت‌ها که اکثریّت جمعیّت ایران را تشکیل می‌دهند؛ نسل‌کشی هایِ فرهنگی که در ردای سیاستهای برنامه ریزی شده ی آسیمیلاسیون و الیناسیون در یکصدو ده سال اخیر اعمال شده است؛
در اعتراض به تخریب محیط زیست کشور ایران و بالاخص در اعتراض به خشک شدن دریاچه ی اورمیه و شروع طوفان‌های نمکی و ریزگردهای مضر و زهرآگین در آذربایجان و نیز در اعتراض به رهـا شـدن مـواد مضر و آلاینده به رودخانه ارس (آراز) که سلامـت ساکـنان اطـراف آن را به شدّت تهدید میکند؛

در اعتراض به تحمیل بی کاری های گسترده در منطقه ی آذربایجان کشور ایران و سایر مناطق به اصطلاح غیر مرکزی یا حاشیه‌ای کشور و بر این اساس تحمیل مهاجرت انبوه به مردم این مناطق و مواجه شدن آنها با مشکلات و مسائل عدیده ی اقتصادی، اجتماعی و هویّتی در دیار غربت و در همدردی با نان‌آوران خانواده‌های بی‌بضاعت که در این شرایط اسفناک اقتصادی و بحران‌های سلامتی و کرونایی کشور که دَخلشان به هیچ وجه کفاف خرجشان را نمی‌دهد و کمرشان در زیر بار اقساط وام‌های بانکی، اجاره‌بهای سرسام آور، هزینه‌های سنگین زندگی و ارقام فزاینده و رو به رشد قبوض آب، برق، گاز و مخارج تحصیلی اعضای خانواده و… در حال شکسته شدن است؛ و به منظور اعلام همدردی با کارگران زحمتکش کشور، خصوصاً کارگران زحمتکش معدن مس سونگون و نیز به منظور اعلام همدردی با معلمان آگاه و زحمتکش کشور، خصوصا معلمان آگاه آذربایجان، همچنین در اعتراض به ناعدالتی های قضایی صورت گرفته در پرونده های زنجیره‌ای قضاییِ مفتوحه علیه فعالان مدنی و آزار و اذیّت ظالمانه این فعالان توسط ضابطین به اصطلاح قضاییِ ناقض استقلال قضات و دستگاه قضا؛ به مناسبت سالروز بیست و یکم آذر ماه ۱۳۲۴- ۱۳۲۵ هجری شمسی که روز جشن و عزای توأمان مردم آذربایجان و آزادی خواهان ایران است، به مدت سه شبانه روز از اوّل بامداد روز بیست و یکم آذرماه تا اوّل بامداد روز بیست و چهارم آذر ماه سال یک هزار و چهارصد، اعتصاب غذا خواهم کرد و امیدوارم صدای ضعیفم به گوش حاکمان و محکومان و همچنین آنهایی که هنوز قلب، زبان و دستی زنده و بیدار برای اعتراض و ابراز همدردی دارند، برسد.

بیستم آذر ماه ۱۴۰۰- بند سیاسی زندان تهران بزرگ

علیرضا فرشی دیزج یکان

لازم به ذکر است که از زندانیان ساکن سیاسی زندان تهران بزرگ، آقایان مهران دلفان آذری، حجت الله رافعی، شهاب سلطانیان، رضا صلواتی، میثم غلامی، اکبر فراجی و حسین قشقایی همدردی خویش را از اعتصاب اینجانب با کمال محبت ابراز داشته‌اند؛ همچنین آقای حجت‌الله رافعی در حمایت از اینجانب همراه با اینجانب اعتصاب غذا خواهند کرد.