توزیع گسترده‌ی شب‌نامه به مناسبت “ظفر گونو”
به مناسبت سالگرد پیروزی رشادتمندانه آزربایجان در جنگ آزادیبخش قره باغ «ظفر گونو»، فعالین حرکت ملی در برخی از شهرهای آزربایجان جنوبی از جمله «تبریز، اورمو، اردبیل و زنگان» اقدام به توزیع گسترده شب نامه کردند.
متن بیانیه‌های توزیع شده به شرح زیر است:
«ما خود آزربایجانیم»
ظفر گونو مبارک اولسون
جنگ ۴۴ روزه‌ی آزربایجان، که در طی آن اراضی اشغالی قاراباغ از چنگال ارمنستان آزاد گردید، تنها یک جنگ ساده نبود، بلکه نقطه‌ی عطفی در تاریخ منطقه و البته این سوی آراز بود.
نزدیک سی سال پیش ارمنستان به کمک ایران و روسیه اراضی قاراباغ را اشغال کرد و با اعمال جنایاتی که حتی به فکر انسان خطور هم نمی‌کند، مردم آنجا را بیرون راندند و آبادی‌ها را ویران گذاشتند، اما بعد از سی سال اندوه و حسرت، بالاخره در نقطه‌ای تاریخی اراضی قاراباغ به مام وطن بازگشت و این کار نه با مذاکره و کاغذ بازی، که در میدان جنگ و با رشادت‌های بی نظیر فرزندان آزربایجان اتفاق افتاد.
در طی این جنگ ۴۴ روزه، مردم این سوی آراز، ملتهب و بی قرار اخبار را دنبال می‌کردند. گاهی نزدیک مرز می‌رفتند و در فضاهای مجازی حمایت خودشان را به هر نحوی نشان می‌دادند. اما فضای امنیتی اجازه‌ی مانور بیشتری را نمی‌داد.
حکومت ایران به رغم ادعای مسلمانی، همانند دوران اشغال، باز هم حامی ارمنستان بود، با آنکه به دلیل حضور ۴۰ میلیون تورک آزربایجانی از ابراز آشکارانه امتناع می‌ورزید، اما در پشت پرده حمایت قاطعانه‌ای از ارمنستان به عمل می‌آورد. رساندن سلاح های روسی به ارمنی‌ها یکی از اقدامات بود که خون مردم جنوب آراز را به جوش آورد و آنها را به خیابان کشاند تا در خیابان به این سیاست کثیف اعتراض کنند.
ترکیه به عنوان یک کشور برادر در پشت‌آزربایجان ایستاد و بالاخره بعد از ۴۴ روز جنگ نفس گیر در چنین روزی خاک‌هایمان از چنگال ارمنستان آزاد گردید.
تشدید فشار بر فعالان ملی و مدنی، امنیتی کردن فضاهای استان‌های آزربایجان جنوبی، تشدید در تاراج منابع و معادن، خشک کردن دریاچه‌ی اورمیه، اعلام دشمنی آشکار با آزربایجان و قصد جنگ افروزی به بهانه‌های واهی، نمونه‌ای از این سیاست‌های خصمانه است.
حالا بر ماست که از خواب غفلت بیدار شده و ندای وطن را بشنویم تا بتوانیم همانند گذشته تاریخ سازی کنیم، باید سالگرد پیروزی تاریخی وطنمان در جنگ قاراباغ را گرامی بداریم و نشان دهیم که «ما خود آزربایجانیم» و نگذاریم شونیزم مرکزگرا با تاراج کردن منابع و معادن‌مان و با به بردگی کشاندن جوانانمان، کویرشان را آباد کنند و بهشت غنی آزربایجان را به کویر تبدیل کنند.
«جمعی از فعالین حرکت ملی آزربایجان»
