یادداشت سیاسی آرازنیوز؛
دیدار با مدیرکل اطلاعات غرب آزربایجان، عمل و ابزار ایرانشهری
خبر دیدار مدیرکل و معاون اداره کل اطلاعات استان آزربایجان غربی آقایان «نوعی اقدم» و «نوربخش» با برخی از فعالین ملی آزربایجانی و برخی چهره‌های اقلیت کُرد در شهر اورمیه در روزهای گذشته، در تیتر اخبار رسانه‌های فضای مجازی قرار گرفت.
صرف‌نظر از سابقه، دغدغه‌ها و فعالیت‌های سیاسی و میدانی دوستان حاضر در نشست که برای همه آنها احترام قائلیم، ترکیب و مدل دیدار با مدعوین و ماهیت تدارک دیدگان آن تابلویی هدف‌دار و مغرضانه از این نشست به دست داده و نگرانی فعالین ملی آزربایجانی را برانگیخته و انتقادهای را نیز در پی داشته است.
شاید اولین انتقاد متوجه دوستانی باشد که در این شرایط بحرانی سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و… به نام آزربایجان در این نشست شرکت کرده‌اند. طبیعتاً این عزیزان بخش کوچکی از جنبش ملی آزربایجان را نمایندگی می‌کنند و اگر دلیل دیدار را باز نگه‌داشتن راه دیالوگ با مقامات نظام، عنوان می‌کنند باید بعد از پایان نشست گزارشی از روند دعوت و موضوعات موردبحث را جهت تنویر افکار عمومی در صفحات و کانال‌های شخصی خود منتشر می‌کردند.
همه می‌دانیم بعد از قیام خرداد ۸۵ که در عرفه سالگردش قرار داریم، حاکمیت فارس، تغییر نگاه سیاسی و امنیتی بسیار جدی به آزربایجان را شروع کرد. نتیجه این تغییر نگرش قدرت گرفتن بیشتر نیروهای امنیتی و افراد ایرانشهری بود. طی ۱۵ سال اخیر این دو طیف با همکاری و همراهی یکدیگر فعالیت‌های خود در سطح آزربایجان و نیز در رده‌های بالایی دولت جمهوری اسلامی را سازمان‌دهی کرده و به موفقیت‌هایی نیز دست یافتند. جنگ دوم قاراباغ و حمایت‌های مردمی از ارتش آزربایجان شمالی در شهرهای آزربایجان جنوبی اما نقطه عطف دیگری بود تا سیستم امنیتی ایران که دچار شوک شده بود را مجبور به اتخاذ تدابیر جدیدتر و کارآمدتری بکند. هر دو جریان حکومتی اصلاح‌طلب و اصول‌گرا و نهادهای امنیتی به‌صورت وحشتناکی بر مسئله آزربایجان زوم و شیوه‌های خاصی را برای مقابله با جنبش ملی و انحراف افکار عمومی آزربایجان، تدارک دیدند و در حال اجرایی کردن تدارکات خود هستند.
جریان اصلاح‌طلب و نهادهای امنیتی تحت کنترلش که نامشان به جریان «ایرانشهری» و پروژه محور شرارت ایراون-تهران-پ.ک.ک گره خورده است، سرکوب سیستماتیک خاصی را علیه ملت آزربایجان و جنبش ملی آغاز کردند.
این جریان با جنگ سایبری، نفوذ و تهدید، تخریب و شانتاژ، موازی‌سازی در داخل و خارج، پرونده‌سازی و اخراج افراد هوادار جنبش ملی از ادارات دولتی، توقیف روزنامه‌ها و نشریات تورکی، ایجاد محدودیت کاری برای فعالین شناخته‌شده و زندان‌های طویل‌المدت، سازمان‌دهی عناصر «ایرانشهری» در تبریز، اردبیل، اورمیه و… و سازمان‌دهی مافیای مواد مخدر و گروه‌های تروریستی در داخل و کشورهای جمهوری آزربایجان و ترکیه، تلاش شبانه‌روزی‌ای را با همکاری سرویس‌های اطلاعات برون‌مرزی ارمنستان، یونان و گروه تروریستی مشترک السهم پ.ک.ک، برای سرکوب ملت آزربایجان، جنبش ملی و مطالبات آنها آغاز کرد.
نوعی اقدم مدیرکل اطلاعات غرب آزربایجان و یار دیرین ناصر عتباتی دادستان پیشین اردبیل که با حسام‌الدین آشنا مغز متفکر و عنصر امنیتی جریان ایرانشهری که به قاتل مطبوعات آزربایجان مشهور است، اخوت خاصی دارد، همان فردی است که فعالین ملی اردبیل را فله‌ای بازداشت و به همراه عتباتی احکام سنگین زندان برای این دوستان را تدارک دید. این فرد مسئول سازمان‌دهی جریان افراطی ایرانشهری و تقویت هدف‌دار برخی گروه‌های بسیار کوچک سلطنت‌طلب در اردبیل بود که ویدئوی آنها با اهداف خاص توسط واحد جنگ سایبری اداره اطلاعات اردبیل به فضای مجازی سرویس شد.
درحالی‌که فعالین ملی در اردبیل و تبریز با پروژه‌های ارائه‌شده از سوی نوعی اقدم و دوستان اصلاح‌طلب و ایرانشهری بشدت سرکوب می‌شوند برگزاری نشست تعامل با فعالین ملی آزربایجان در غرب آزربایجان جای سؤال زیادی دارد.
اداره اطلاعات آزربایجان غربی و رأساً نوعی اقدم که عناصر جریان ایرانشهری در اورمیه را بشدت تقویت کرده و حاشیه امنیتی برای آنها ایجاد کرده است، نمی‌دانند که جامعه آزربایجانی چقدر به سیمیتقو، قاتل مردم اورمیه که جریان هوادار تروریسم فعال در غرب آزربایجان را نمایندگی می‌کنند، آلرژی دارند؟
اداره اطلاعات، جریان اصلاح‌طلب و نهادهای امنیتی علیرغم موازی‌سازی، تخریب، شانتاژ و تهدید و بازداشت برخی از فعالین ملی آزربایجانی از جایگاه و تأثیرگذاری آنها در بطن جامعه آزربایجانی آگاه هستند ولی چرا سعی کرده‌اند از چهره‌هایی دعوت کنند که علیرغم صداقتشان به آزربایجان نیرویی کم تأثیر در بین جوانان و جنبش دانشجویی می‌باشند؟
پرواضح است که نوع سخنرانی آمرانه و تهدیدهای مؤدبانه و برخورد تدارک دیدگان این نشست و شخص آقای نوعی اقدم و آقای نوربخش با مدعوین، نه برای ایجاد تعامل بلکه برای ایجاد فشار روانی و قرار دادن فعالین حرکت ملی در یک عمل انجام‌شده بود.
انتقاد دیگری که بر مدعوین وارد است، این است که این عزیزان با چه روحیه و منطقی در نشستی که سراسر امرونهی و تبلیغ جریان ایرانشهری بود حضور یافتند؟!
همه می‌دانیم بعد از جنگ دوم قاراباغ تحولات و مناسبات منطقه‌ای بشدت تغییریافته و جنبش تعیین سرنوشت ملی تورک‌های آزربایجان نقش بی‌بدیلی در این تحولات دارد. اعزام افسران عالی‌رتبه نظامی به ایروان برای سازمان‌دهی و ترمیم ارتش ارمنستان، پرواز پهبادهای جاسوسی ایران بر فراز نوار مرزی و… گوشه‌ای از تحولاتی است که به بیرون درز می‌کند. در این وضعیت تهران در حد بسیار بالایی نگران جنبش ملی و سازمان‌های سیاسی در آزربایجان جنوبی و خیزش مردمی است که می‌تواند طومار نظام و پان‌ایرانیسم را در هم بشکند.
لذا در این شرایط حساس، حاکمیت و نهادهای امنیتی تلاش دارند به هر نحو ممکن نبض جریان ملی آزربایجان را در درست بگیرند. ما هیچ‌وقت مخالف دیالوگ، مبارزات سیاسی مدنی و پارلمانیستی نبوده و نیستیم و تاکتیک فعالیتی هیچ جریان ملی را زیر سؤال نبرده‌ایم، زیرا معتقدیم همه برای رسیدن به رفاه، سعادت ملی و کسب حق تعیین سرنوشت ملی مبارزه می‌کنیم.
اما باید همه این دیدارها و دیالوگ‌ها در قامت و جایگاه جنبش ملی آزربایجان باشد و کمر و گردن خمیدگی در مقابل فاشیسم و ارتجاع به بهانه فعالیت مدنی و پارلمانتیستی هیچ‌گاه موردقبول ملت آزربایجان نخواهد بود.
تلاش جریان ایرانشهری برای بهره‌برداری تبلیغاتی از نشست مدیرکل اداره اطلاعات با برخی از چهره‌های حرکت ملی در غرب آزربایجان و بدبین کردن مردم نسبت به حرکت ملی موضوعی است که باید چهرهای آزربایجانی حاضر در این نشست به‌سرعت آن را بابیان واقعیت‌های نشست خنثی و ابهامات شکل‌گرفته در اذهان عمومی را مرتفع کنند.
