آراز ماراغالی

مدتی است که یک چالش با عنوان نه به جمهوری اسلامی را شاهد می‌باشیم. چالشی که در آن نه به جمهوری اسلامی نه به ظلم و بی‌عدالتی، نه به فشار اقتصادی، نه به تبعیض و نه به بسیاری از مسائل دیگر است. قطعاً مصادف شدن این چالش با انتخابات پیش رو امری اتفاقی نمی‌باشد و تحریم انتخابات همان نه به شرایط موجود می‌باشد.

اما سؤال اساسی در این میان، نظام سیاسی پسا جمهوری اسلامی می‌باشد. طراحان این چالش آلترناتیوی برای جمهوری اسلامی در نظر گرفته‌اند؟ آلترناتیوی که قطعاً برای پایان دادن به تمام جنبه‌های منفی حکومت موجود، نیازمند در نظر گرفتن حقوق عامه مردم این کشور باشد. آینده سیاسی این کشور نیازمند یک دمکراسی واقعی می‌باشد و این مهم میسر نمی‌گردد مگر با قبول پلورالیسم.

در کشور ایران که متشکل از اتنیک‌های مختلف می‌باشد، پلورالیسم پایه و اساس حکومتی فرا قومی و پیشرفته خواهد بود. اما در این بیش از چهل سالی که از عمر جمهوری اسلامی می‌گذرد، سیستم سیاسی شوونیستی بر این کشور حاکم بوده است. سیستمی که پیدایش آن با تحمیل حکومت پهلوی توسط انگلیس و شرکای آن بر ایران آغاز شد. سیستمی که ترجمه نقشه شوم بیگانگان جهت استعمار هر چه بیشتر این سرزمین می‌باشد.

حال در این سال‌های اخیر چه تحولاتی در نگرش سیاسی مخالفان جمهوری اسلامی در قبال این سیستم شوونیستی رخ داده است که انتظار پیوستن تمامی مردم این سرزمین به چالش ساختگی نه به جمهوری اسلامی را دارند؟ حال گیرم که ما ترک‌های این سرزمین نیز با شما هم آواز شدیم و گفتیم «نه». خوب در برابر آن نه، آری به چه کسی؟ آری به چه سیستمی؟ آری به چه سیاستی؟ آری به چه حکومتی؟ آلترناتیوی مورد نظر برای جمهوری اسلامی چه می‌باشد؟

آیا آلترناتیو موردنظر پسر شاه ملعون و سلطنت‌طلبان می‌باشند؟ یا اپوزسیون فارس خارج از کشور که کوچک‌ترین حق و حقوقی برای ملل غیر فارس این کشور قائل نیستند؟

زمانی که اپوزسیون فارس خارج و مخالفان داخل کشور همچون جمهوری اسلامی حق و حقوق ملل غیر فارس را قبول ندارند، چه انتظاری برای پیوستن تمام مردم این کشور به چالش «نه به جمهوری اسلامی» آن‌هم زیر سایه تفکرات منسوخ شوونیستی می‌باشد؟ تفکری که سیستم حکومتی آن را توسط پدر و پسر ملعون یکبار تجربه کرده‌ایم و حال گویی نوه ادعای ارث پدری دارد!

سیاست منسوخی که با تغییر حکومت، سیستم کماکان پا برجا بوده و فقط رنگ عوض می‌کند و قطعاً این رنگ سیاه شوونیسم در زمان پهلوی هر چه بیشتر عریان بود و حال مدعی ارث پدری! می‌خواهد سیاهی موجود را رنگین‌تر نماید. ازاین‌رو برای اعتراض به وضع موجود و تبعیضات سیستماتیک که بیش از هشتاد سال بر این کشور سایه شوم خود را افکنده، مردم ترک این سرزمین نیز نه‌ی خود را با صدای بلند فریاد می‌زنند ولی قطعاً به اپوزیسیون فارس و سلطنت‌طلبان آری نخواهند گفت.