بنا بر مطالعه انجام‌گرفته در مناطق تحت کنترل صلح‌بانان روسی در قره‌باغ، تعداد افرادی که به ارمنستان یا روسیه مهاجرت می‌کنند در حال افزایش است. بسیاری از این افراد در مصاحبه خود به مواردی از قبیل عدم امنیت در آینده، مسائل اجتماعی و همچنین کمبود زیرساخت‌های لازم برای تداوم زندگی اشاره کرده‌اند. گفتنی است بسیاری از معلمین پزشکان پرستاران و بسیاری از کارکنان نهادهای دولتی منطقه را ترک کرده‌اند. در این مطالعه همچنین به‌احتمال خالی شدن منطقه از ارامنه با تداوم این روند اشاره شده است.

تحلیل کوتاه:

به دلیل محصور بودن در خشکی و همچنین محاصره اقتصادی از سوی جمهوری آذربایجان، ترکیه و تا حدودی گرجستان، ارمنستان فرصت شکوفایی اقتصادی و زیرساخت‌های لازم برای تداوم زندگی شهروندی را از دست داده است. از سوی دیگر این کشور با کاهش شدید جمعیت و همچنین افت کیفیت جمعیت روبرو می‌باشند، به گونه‌ای که جمعیت این کشور قبل از فروپاشی شوروی بیش از ۳.۶ میلیون نفر بود، اما هم‌اکنون این جمعیت به زیر ۲.۹ میلیون نفر رسیده است اما آمارهای غیررسمی از جمعیت ۲.۵ میلیون‌نفری این کشور حکایت دارد. بیش از سی‌سال است که نرخ باروری در این کشور زیر استاندارد لازم برای تداوم نسل بوده است.

تعداد ارامنه حاضر در قره‌باغ پس از جنگ ۴۴ روزه نیز به زیر ۶۰ هزار نفر رسیده بود، اما با امضای معاهده صلح هزار نفر از ارامنه‌ای که منطقه را ترک کرده بودند تحت نظارت روسیه به خان کندی و شهرهای اطراف بازگشتند.

اگرچه که ملی‌گرایان ارمنی و سیاست خارجی توسعه‌طلبانه روسیه حضور ارامنه در مناطق اشغالی قره‌باغ اصرار دارند اما مطالعه میدانی نشان می‌دهد که ارامنه در قره‌باغ آینده‌ای ندارند و این منطقه صرفاً به عنوان یک “frozen conflict” یعنی مناقشه منجمد شده میان آذربایجان و ارامنه تحت سیاست مداخله روس‌ها خواهد بود تا روس‌ها در قالب میانجیگری حضور خود را در منطقه تداوم بخشند.

کانال مطالعات اوراسیا – خاورمیانه