فریدون عباسی دوانی رئیس کمیسیون انرژی مجلس و رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی ایران گفته است «دشمن یک طراحی قشنگ انجام داده؛ فکر کرده و متخصصان خود را به کار گرفته» تا این انفجار هدف آن‌ها را تامین کند.

وی فاش کرده که خرابکاری این بار در نطنز، «یک کار پیچیده از طریق انفجار در سیستم توزیع برق و کابل‌های مربوط به باتری‌های برق بود که جریان برق در سانتریفوژها را قطع کرد».

او گفته است: «پست برق در سایت نطنز، جریان برق را به حدود ۴۰ تا ۵۰ متری زیرزمین می‌فرستد؛ محلی که مستحکم ساخته شده تا حملات هوایی و موشکی نتواند این مکان را از بین ببرد. اما دشمن با دیدن این وضعیت، از بین گزینه‌هایی که برای خرابکاری از طریق افراد و تجهیزات یا ارسال تجهیزات معیوب دارد که تا رسیدن به هدفش ممکن است سال‌ها در انتظار بماند، توزیع برق و کابلی را که از قسمت دیگر می‌آید و مربوط به باطری‌های برق اضطراری است، قطع کرده است».

به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، در انفجاری که بامداد روز ۲۲ فروردین در تاسیسات نطنز در نتیجه «خرابکاری اسرائیل» رخ داد، آتش سوزی وسیعی درگرفته که برنامه غنی‌سازی اورانیوم ایران را «دستکم تا ۹ ماه به تعویق انداخته است».

این انفجار در حالی رخ داد که ایران یک روز پیش از آن در سالروز موسوم به «روز ملی فن‌آوری هسته‌ای» سالن میزانس کردن سانتریفوژهای منفجر شده در روز ۱۲ تیر پارسال را دوباره راه‌اندازی کرد و از آغاز به کار تجهیزات پیشرفته‌تر برای غنی‌سازی اورانیوم در این مکان خبر داد.

از سوی دیگر، فریدون عباسی در سخنان روز دوشنبه خود به انفجار ۱۲ تیر پارسال در نطنز نیز اشاره و برای نخستین بار فاش کرد که آن رویداد، حاصل کارگزاری «مواد منفجره از طریق جاسازی در یک میز سنگین و وارد کردن آن به سایت نطنز» بود.

اما این نخستین بار است که یک مقام رسمی در ایران که کارشناس امور هسته‌ای نیز هست، از وجود «یک میز سنگین» و «وارد کردن آن به سایت نطنز» به عنوان عامل آن انفجار خبر می‌دهد.

ارزیابی می‌شود که منظور فریدون عباسی، یک میز معین و مجهز به دستگاه‌های خاص برای کنترل سانتریفوژها باشد.

انفجار تابستان پارسال در نطنز نیز به اسرائیل نسبت داده شد؛ شماری از مقامات اسرائیلی این امر را بعدا تایید کردند.