جنگ آزادسازی قاراباغ:
سیاستمدار ارمنی لیپاریتان: رویاپردازی به استراتژی ارمنستان تبدیل شده است
"آزربایجان از نظر قدرت نظامی و منابع مختلف با گذشت زمان قویتر شده است. هر چه میگذشت، شانس پیروزی در این جنگ برای ارمنستان کمتر میشد."
ژیرایار لیپاریتان، یکی از مشاوران لوون تر-پطروسیان، اولین رئیس جمهور ارمنستان، اظهار داشت که ارمنستان ۲۵ سال در مورد قاراباغ اشتباه کرده است.
لیپاریتان ، که در مذاکرات قاراباغ، در سالهای ۱۹۹۱-۱۹۹۷ شرکت داشت، در مصاحبه خود با بیبیسی انتقاداتی را علیه سیاست های ارمنستان و نیکول پاشینیان نخست وزیر این کشور در قبال قاراباغ مطرح کرد.
لیپاریتان با بیان اینکه در مسئله قاراباغ دو عنصر اصلی وجود دارد ، گفت: “یکی استاتوکو (تداوم وضع حاضر) قاراباغ و وضعیت ۷ منطقه متعلق به آزربایجان است که نیروهای ارمنستان آن هفت منطقه را نزدیک به سه دهه تحت کنترل نگه داشتند. جامعه جهانی به ما در ۳۰ سال اخیر گفت که استقلال قاراباغ را به رسمیت نمی شناسد.”
وی با بیان اینکه ترکیه، روسیه، ایالات متحده و فرانسه گزینه هایی در چارچوب تمامیت ارضی آزربایجان ارائه میکردند، گفت “هیچ کس در دنیا انتظار نداشت که ما این هفت منطقه را حفظ کنیم. آنها همیشه منتظر تحویل آنها به آزربایجان بودند.”
لیپاریتان با اشاره به اینکه مهم نیست که پذیرفتن این شرایط برای ارمنستان عادلانه است یا خیر، گفت: “منصفانه بودن توافق برای ارمنستان، مشکل آنها [آزربایجانیها] نیست. نباید فراموش کرد که آزربایجان از نظر قدرت نظامی و منابع مختلف با گذشت زمان قویتر شده است. هر چه میگذشت، شانس پیروزی در این جنگ برای ارمنستان کمتر میشد.”
وی گفت که پاشینیان فکر می کرد هرگونه توافق و مذاکرهای بدون پذیرش استاتوکو قاراباغ از سوی طرف آزربایجانی را غیر ممکن میدانست.
لیپاریتان، گفت: “اکنون می بینیم که محاسبات اشتباهبوده است. اینها اشتباهات مهمی بود. از هر طرف که نگاه می کردیم ، مشخص بود که ما نمی توانیم مانند ۳۰ سال پیش در جنگ پیروز شویم.”
“طرف ارمنی برای تحریک آزربایجان و ترکیه اقداماتی غیرضروری انجام داده است. به عنوان مثال ، هنگام بحث درباره آینده قاراباغ آزربایجان، راه حل خود را ارائه می داد ،”قاراباغ آزربایجان است.” این رویکرد جامعه بین المللی نیز بود ولی ما گفتیم”مذاکرات را فراموش کنید، قاراباغ ارمنستان است“. وی در ادامه گفت: “پاشینیان حتی علیه تمامیت ارضی ترکیه نیز صحبت کرد. پاشینیان فکر میکرد با اقدامات ارمنستان در دموکراتیزه کردن کشور رویکرد جهان در رابطه با تحویل هفت منطقه به آزربایجان تغییر خواهد کرد، اما چنین تصوراتی فقط در دنیای رویایی او می توانست صورت بگیرد.”
لیپاریتان با اشاره به اینکه همه در ارمنستان به جز یک حزب سیاسی راست گرای افراطی هستند، گفت: “هیچ کس نمی خواست آنچه را که جامعه بین المللی سعی در گفتن به ما داشت را گوش دهد. نظر جامعه جهانی باید برای ما مهم باشد زیرا وقتی با مشکلاتی روبرو می شویم به آنها رجوع و از آنها کمک می خواهیم. ما از آنها انتظار داشتیم کاری را که نمی توانند انجام دهند را برای ما انجام دهند.”
لیپاریتان، همچنین ارزیابی هایی را درباره توافق نامه قاراباغ از اشغال ارمنستان ارائه کرد و گفت: “پاشینیان آن را امضا کرد. دیگر هیچ کس نمیتواند آن را تغییر دهد. توافقنامه هیچ راهی برای ایجاد یک قاراباغ مستقل یا منطقهای خودمختار در چارچوب آزربایجان باقی نگذاشته است. این گزینهها دیگر وجود ندارد.”
لیپاریتان با انتقاد از درخواست های پاشینیان به جامعه بینالمللی برای به رسمیت شناختن استقلال قاراباغ نیز گفت: “این چیزی است که من در مورد آن صحبت می کنم ، در واقع ، ذهنیت تغییر نکرده است. این مشکل اصلی تفکر سیاسی ما است و این مشکل حداقل ۲۰۰ سال قدمت دارد. ما عاشق رویاها هستیم. رویاپردازی استراتژی زندگی در ارمنستان است. اما خواب دیدن یک استراتژی نیست.”