جمعی از فعالین قشقایی در حمایت از آزادسازی اراضی اشغال شده آزربایجان و محکومیت اشغالگری ارمنستان بیانیه صادر کردند.

ملت  شریف قاشقایی و دیگر ملل ساکن در این سرزمین:

ما گروهی از فعالین سیاسی، فرهنگی و اجتماعی اتحادیه ایلات قاشقایی در این روزهای پر از تنش که آتش جنگ از هر گوشه خاورمیانه زبانه می کشد و مرزهای سیاسی کشورها در معرض تهدیدات مداوم قرار دارد، در سالروز اعدام مظلومانه خسرو خان قاشقایی، این مبارز خستگی ناپذیر راه آزادی، و مقارن با روزهایی که ارتش سربلند آزربایجان در حال پایان دادن به اشغال وحشیانه قاراباغ از دست تروریستهای نژادپرست ارمنی است، اینجا و بر سر مزار ایلخانمان جمع شده ایم تا فریاد برآوریم که ما قاشقایی ها هنوز زنده ایم و همانطور که او مدافع شرف و عزت و آزادی بود، ما نیز در راه دفاع از مظلومین قاراباغ از جان و مال خود خواهیم گذشت.

این یک تجدید میثاق با ایلخانی است که در راه احقاق حق همواره پیرو قلم و دیپلماسی بود و هرگز تفنگ را بر مذاکره ترجیح نداد.

ای خسرو عزیز! ای صدای بغض گرفته میلیونها قاشقایی! بدان که ما تاریخ را نه از قلم چرکین دشمنان که از زبان و سینه نیاکانمان آموخته ایم و فراموش نخواهیم کرد این حقیقت غرور آفرین را که تو اولین قاشقایی بودی که با حزب مساوات آزربایجان  همکاری نزدیک داشتی و این بیانگر تصور تو است از کشوری که حاضر بودی برایش آخرین قطره خونت را هم تقدیم کنی، دریغ از اینکه گلوله های داغ نفرت فرصت ندادند تا ببینی دستهای چرکین هرگز آن دموکراسی را نمی خواهند که در ضمیر روشن تو میدرخشید!

تو را گلوله ی خائنین مهلت نداد اما ما بودیم و دیدیم که چطور دهها جوانمرد قاشقایی سی سال قبل داوطلبانه راهی قاراباغ شدند تا مدافع سرزمینهای تورکان در برابر تجاوز ارمنی ها باشند!

عزیزانی که یا آلپ ارن(شهید) شدند و یا دیگر هرگز به کشوری که تو را گلوله باران کرده بود باز نگشتند!

_ ما معتقدیم برای رسیدن به صلح پایدار تنها راه احترام به حقوق انسانی و کنوانسیونهای بین المللی است و این مساله قاراباغ یا شیراز نمی شناسد.

_ ما پیرو حمایت ایلخانمان خسروخان قاشقایی از اندیشه های محمد امین رسول زاده مبنی بر پیاده شدن اصول دموکراسی جهت آزادی ملت ها، اعلام میداریم که در کنار سایر اتنیکهای مرکز و جنوب از جمله لور و عرب و تاجیک و … برای پیاده شدن اصول حقوق بشر تلاش خواهیم کرد و در این مسیر همواره مدافع حقوق مظلومین خواهیم بود.

_ اعلام میداریم همانطور که در روزهای سخت اشغال قاراباغ دهها رزمنده داوطلب قاشقایی جهت یاری به برادران تورکمان جان خود را تقدیم قاراباغ کردند، امروز نیز بی هیچ تردیدی حاضر به جانفشانی جهت آزادسازی خاک آزربایجان هستیم.

_ از دولت و حکومت ایران میخواهیم که اصول حقوق بین الملل را نادیده نگیرد و پیرو قطعنامه های شورای امنیت مبنی بر محکومیت ارمنستان اشغالگر، پوزیشن خود را در سوی قانون و نه در سوی ترور مشخصا اعلام دارد و ترانزیت اسلحه و ماشین آلات جنگی را از مرزهای آزربایجان به ارمنستان بطور کامل قطع نماید.

_ از دولت و حکومت ایران میخواهیم که دست از مقابله با جنبش حق خواهی تورکان بردارد و از در دوستی و مصالحه بر میز مذاکره بنشیند و تا بار دیگر مرتکب اشتباهات خجالت آوری چون اعدام خسروخان قاشقایی نشده، تمامی فعالین زندانی تورک را بی قید و شرط آزاد کند.

_ما معتقدیم هنوز دیر نشده است و برای حکومتی که بیش از پنجاه درصد مردمش تورک هستند، تنها راه برقراری دوستی شنیدن و دیدن این اکثریت قدرتمند است و نه سانسور صورت مساله!

قاشقایی ها در طول تاریخ پر فراز و نشیبشان همواره ثابت کرده اند که طرفدار صلح و آرامشند و در راه دفاع از داشته هایشان همواره اسلحه را آخرین گزینه دانسته اند و سرنوشت خسرو خان قاشقایی خود گویای این فلسفه عمیق حیات قاشقایی است.

اکنون بدون تعارف همه ما از حکومتی و دولتی و شخصی و سپاهی میدانیم که خسرو خان را مجبور به برداشتن اسلحه کردند!

امیدواریم حکومت جمهوری اسلامی از این تجربه تلخ و زخم باز تجربه های کافی کسب کرده باشد و خطای استراتژیک قاشقایی را در مورد آزربایجان تکرار نکند.

به امید برقراری صلح و برابری در تمام این کره خاکی.

پنچ شنبه/ دهم مهرماه ۱۳۹۹