با 8 برابر ظرفیت اسمی
کمپ موریای یونان یا کمپ جهنمی پناهجویان! – جلال کودریلو
شرایط زندگی از بدو تاسیس در این پایگاه مهاجرتی به قدری نامساعد بود که پناهجویان از همان روزهای اول به آن نام پایگاه جهنمی دادند. با این که فقط ظرفیت پذیرش ۳۰۰۰ مهاجر را دارد ، اما بیش از ۲۴۰۰۰ نفر پناهجو را در خود جای داده بود.
در خبرهای چند روز پیش آمده بود که “موریا” بزرگترین کمپ پناهجویان در یونان و اروپا بطور کامل در آتش سوخت و ازبین رفت و اینک دهها هزار نفر پناهجوکه در بین آنها تعداد زیادی کودک و نوجوان و زن و مرد پیر نیز دیده می شوند اکنون بدون هیچ سرپناهی آواره و سرگردان در خیابان ها ،جاده ها و نیز جنگل های های جزیره لسبوس بدون آب و غذا روزهای سختی را می گذرانند، اگر شرایط کرونایی سخت در این اردوگاه را هم به این مصیبت ها بیافزاییم ، اوضاع فاجعه آمیزتر از تصورات آدمی خواهد بود.
این پناهجویان که اکثرا از ملیت های پاکستانی ، سوری ، افغانی و ایرانی می باشند ، به امید یافتن زندگی بهتر در محیطی بدور از آتش جنگ و خونریزی ، خانه و کاشانه خود را ترک کرده و صدها کیلومتر رنج سفر زمینی و دریایی در سخت ترین و خطرناکترین شرایط را تحمل کرده و خود را به اصطلاح به سرزمین های امیال و آرزویشان رسانده اند تا بلکه بقیه اوقات عمرشان را در مدینه فاضله شان در رفاه و سعادت ، آرامش و آسایش بگذرانند.
یونان یکی از کشورهای مسیر برای این پناهجویان است ، که بر خلاف تاریخ و فرهنگ غنی پیشینیانش تبدیل به برزخی برای این پناهجویان شده و بالطبع هر پناه جویی خاطرات بسیار تلخ و غمباری از اقامت موقت در یونان را در کوله بار سفرهای پر درد و رنج خود به همراه دارد
خصوصا” اردوگاه موریا ” بزرگترین کمپ مهاجرتی اروپا در جزیره لسبوس یونان که به نوعی آن را با اردوگاه آشوویتس آلمان هیتلری مقایسه کرده اند ، این کمپ که قبلا به عنوان پایگاه نظامی مورد استفاده قرار می گرفت ، بعد از تغییر وضعیت کاربری به عنوان کمپ مهاجرتی برای مهاجران سوری ، افغانی و ایرانی انتخاب شد .
شرایط زندگی از بدو تاسیس در این پایگاه مهاجرتی به قدری نامساعد بود که پناهجویان از همان روزهای اول به آن نام پایگاه جهنمی دادند. پایگاه موریای یونان با این که فقط ظرفیت پذیرش ۳۰۰۰ مهاجر را دارد ، اما هم اکنون بیش از ۲۴۰۰۰ نفر پناهجو را در خود جای داده که در فضایی تنگ و فشرده و بدون رعایت فاصله اجتماعی خاص محیط های کرونایی ،در کنار یکدیگر زندگی سخت و مذلت باری را می گذرانند
دولت یونان نیز نه می تواند و نه نیت آنرا دارد که امکانات حداقلی و اولیه لازم را برای یک زندگی حتی بخور _ نمیری اختیار این پناهجویان قرار دهد . کمبود آب و غذا در کمپ بیداد می کند و بسیاری از پناهجویان و مخصوصا کودکان در نتیجه کمبود غذا دچار اسهال ،سوتغدیه و دیگر بیماریهای گوارشی و غیره شده اند ، از طرفی کمبود آب نیز همواره و در هرحال در کمپ حس میشد که معضل کرونا به این کمبود نیز شدت و حدت دو چندانی باری بخشید .ساکنان کمپ برای تامین آب آشامیدنی مشکل داشتند و حالا این کمبود برای شستن دست ها با آب جهت محافظت از ویروس کرونا حالت قوزبالاقوزی پیدا کرده است.
وقتی که سازمان ها و نهادهای حقوق بشری دولت یونان را مسئول فجایع پیش آمده در اردوگاه مهاجرتی موریا و دیگر اردوگاه های واقع در یونان می دانند و می بینند سخن بیهوده نمی گویند آنها در واقع به بیان عریان حقیقت تلخ موجود در این کمپ ها می پردازند ، با اینکه هر پناهجو در یونان باید ۲۱۸ روز انتطار بکشد تا مقامات این کشور تقاضای پناهندگی اش را بررسی کنند ، اما دولت یونان با اهمال ، سهل انگاری و بی مسئولیتی تمام، این روند شتاب رسیدگی به تقاضای پناهجویان را آنقدر کش می دهد که پرونده آنها گاها تا چند سال طول می کشد .
نبود سامانه های خدماتی بهداشتی ، درمانی نیز یکی از معضلات بزرگ موجود در این اردوگاه می باشد ، کودکان معمولا در مکان هایی که پر از زباله و آشغال بوده و مستعد زیست میکرب ها می باشند ، به بازی و وقت گذرانی مشغول می شوند و در نتیجه آمار بیماری های عفونی و میکربی در اردگاه بین کودکان و خردسالان بسیاربالاتر و بیشتر است ،از طرفی آمار مبتلایان به ویروس کرونا نیز طبق گفته ناظران و پزشکان بدون مرز بازدیدکننده از کمپ بسیار بالاست و زندگی با حداقل امکانات بهداشتی در کمپ را به شدت تحت تاثیر قرارداده و ضریب خطر و مرگ را در کمپ بالا برده است .
طبق گفته یکی از ناظران یونیسف در بن آلمان در این کمپ جهنمی یونانی به ازای ۵۰۰ نفر پناهجو یک دوش حمام و به ازای ۱۶۰ پناهجو فقط یک توالت وجود دارد . شبکه تلویزیونی RTBF بلژیک نیز با پخش برنامه ای در این زمینه ، وضعیت زندگی در اردوگاه موریا جزیره لسبوس یونان را بسیار نا مطلوب ،خطرناک و جهنمی دانست
باز طبق نظر پزشکان بدون مرز بازدیدکننده از این اردوگاه ، به علت شرایط فاجعه بار حاکم در این اردوگاه میزان خودکشی در کودکان این اردوگاه که نزدیک به ۴۵ درصد کل جمعیت اردوگاه را تشکیل می دهند، بسیار بالا بوده ، گویا این کودکان مرگ و نیستی را تنها راه رهایی و فرار از این شرایط دشوار زندگی در اردوگاه جهنمی موریا می بینند و پناه گرفتن ابدی در دل خاک تیره را به زندگی با ذلت و بدبختی در کمپ ترجیح می دهند.
البته این معظل خودکشی فقط مخصوی یک رده سنی خاص مثل کودکان نبوده و به مشکل عمومی کمپ تبدیل شده است ، زمانی که یک پناهجو و خانوده اش برای کسب یک زندگی با عزت و کرامت محیط جهنمی شهر و کشور خود را به دلیل جنگ و تحقیر و تبعیض،و بی عدالتی ترک کرده و با رنج سفر های تلخ و طولانی دیار غربت را برای خود ماوا و مسکن می گزیند ، حتما آینده ای بهتر و مطمئن تر را برای خود تصور می کنند ، اما واقعیت های تلخ و غمبار اردوگاه های یونانی و خصوصا موریا نشان می دهد که آنها چقدر در پیش بینی های خود عجولانه تصمیم گرفته و دچار سو تصمیم گیری شده اند ، اردوگاه های مهاجرتی در یونان نمایانگر تحقیر ، تبعیض، تجاوز ، بی احترامی ، گرسنگی ، تشنگی ، فقر ،بیماری و…. می باشد و در چنین حالات روحی و روانی ست که پناهجوی از همه جا رانده و مانده تنها راه نجات را در گسستن از پیوندهای زندگی بر روی کره خاکی می بیند و راه نامفید و ناصحیح خودکشی را بر می گزیند
یک پناهجوی اهل کنگو به نام” هرمان ایمن ولی” از ساکنان کمپ موریای یونان می گوید : ما حقیقتا اینجا مثل یک حیوان زندگی می کنیم ، هیچ کس نمی تواند حتی اندک زمانی را در اینجا سپری کند. “سگورین نجیب” پناهجوی الجزایری موریای یونان نیز می گوید :شرایط در این اردوگاه غیر انسانی ست ، داخل چادرها خیلی سرد است ، وضع ما مثل حیوانات است.
خلا امنیت در فضای اردوگاه آنچنان شدید است که بارها نزاع های دسته جمعی منجر به فوت با استفاده از سلاح های سرد مثل چاقو در اردوگاه گزارش شده است ، و یا منجر به آتش سوزی های گسترده شده که عدم وجود وسایل اطفا حریق و ساختار چوپی و پارچه ای مناطق مسکونی پناهجویان و نیز سرکوب پلیس یونان با ادوات و ابزارهای احتراق آور به این آتش سوزی ها حجم وسیع بخشیده ، بطوریکه در آتش سوزی اخیر کل اردوگاه از بین رفت و حالا با توجه به نزدیکی فصل پاییز و زمستان و سرمای سخت و سرد موریا این نکبت و بدبختی پناهجویان رنگ و بوی سخت تر و خشن تری به خود خواهد گرفت.
