اعتراضات در ایران علیه دیکتاتوری حاکم گام به گام به حالت تکوین و پویایی می رسد. در اعتراضات مختلفی که تاکنون صورت گرفته، همواره شاهد بعضی نقصان های میدانی،سیاسی و رسانه ای بودیم که این نقصان ها رفته رفته جای خود را به پختگی می دهد.

از مهم ترین موارد میتوان «گام رو به جلو مقاومت» در اعتراضات آبان ماه می توان بدان اشاره کرد:

۱- انسجام بین ملل تحت ستم ملی در ایران و تاثیر در اعتراضات اخیر که شاهد حضور بسیار پر رنگ مناطق غیر فارس نشین در اعتراضات آبان ماه بودیم.

۲- طرح شعارهای دموکراسی خواهانه و دور شدن از شعارهای فاشیستی و نژادپرستانه مانند «رضا شاه روحت شاد» که عقبگردی تاریخی به دیکتاتور سالاری می باشد. شعار «نه شاه میخواهیم، نه رهبر، مرگ بر ستمگر» از ابعاد مختلف قابل تحلیل و آنالیز می باشد.

۳- جمهوری اسلامی ایران در تاریخ عمر سیاسی خود همواره به پایگاه اجتماعی پایین شهری، هئیت های مذهبی محلات جنوبی شهری و شهرستان ها تکیه کرده بود، با گسترش اعتراضات سراسری، نظام دیکتاتوری اسلامی متوجه شد که این پایگاه تاریخی نیز متزلزل شده است. در اعتراضات چند روز اخیر به دیکتاتورها و شلیک هدفمند به هواپیمای مسافری اوکراینی «زنان» در صف اول مقاومت بودند.

در همه شهرها و دانشگاه ها «زنان» در ردیف اول صفوف اعتراضی بودند که می تواند صدای اعتراضات مردمی را به تک تک خانه ها بکشاند.

۴- استعفا و کنش بسیاری از هنرمندان جامعه، از دیگر گام هایی می باشد که دیکتاتورهای ایران انتظار آن را نداشتند.

به نظر می رسد دیکتاتورهای ایران علیرغم تبلیغات پر سر و صدای «گوبلزی» از واقعیت های موجود خیابان های ایران بسیار رنگ پریده و مستهصل شده اند.

احتمال دارد در چند روز آینده بار دیگر چماقداران و فالانژیست های بسیجی به خیابان ریخته و سرکوب مردم جدی تر شود. اما اعتراضات چند روز اخیر نشان داد که کشتار ۱۵۰۰ نفر از مردم نیز نمی تواند پایه‌های دیکتاتورها در ایران را مستحکم کند و مقاومت مردم هر روز جدی تر می شود.

ما بعنوان تورک های آزربایجان در حالیکه تحولات میدانی و سیاسی را به دقت رصد می‌کنیم در این اعتراضات برای تشکیل جبهه فراگیر ملل تحت ستم ملی تلاش کنیم و هر خیزش و شعاری در خیابان ها را در راستای مطالبات ملی و حق تعیین سرنوشت ملی در مقابل دیکتاتورهای ایران و جامعه دمکراتیک رقم بزنیم.