در پاسخ به این سؤال که چرا آزربایجان به تظاهرات جاری پیوست، لازم است که دو نکته را در نظر گرفت یکی منافع آزربایجان جنوبی و دیگری متقضیات زمان. و نباید فراموش کرد که آزربایجان به کسی یا جریانی نپیوسته بلکه خودش برای اعتراض به خیابان آمده است.

پس از آنکه آزربایجان جنوبی به تظاهرات سال ۸۸ و حرکتی که اصطلاحا جنبش سبز نام گرفت، نپیوست، عرصه سیاسی ایران کم کم مجبور به پذیرش هویت متمایز آزربایجان جنوبی شد. در طی این ده سال بارها و بارها این مسئله در محافل مختلف مورد بحث وبرسی قرار گرفت که چرا آزربایجان تظاهرات سال ۸۸ را یاری نکرد. پاسخ مشخص بود، آزربایجان دنباله رو تمرکزگرایان نیست.

اعتراض های خیابانی به خشک شدن دریاچه اورمیه، توهین صورت گرفته در برنامه فیتیله، همچنین شعارها و پارچه نوشته های افراشته شده در بازی های تراکتورآزربایجان بارها و بارها بر استقلال عمل ملت تورک تاکید کرد. این طلاق سیاسی – اجتماعی برای رژیم ایران و نیروهای تمرکزگرا پیامی واضح داشت: آزربایجان جنوبی حق و حقوقی دارد که اگر جاری نگردد راه خودش را خواهد رفت.

امروز که این تمایز تا جای ممکن به اثبات رسیده است، ملت تورک و سازمان های سیاسی- ملی آن اعتراضهای خیابانی را در راستای منافع آزربایجان جنوبی ارزیابی می کنند. بدین ترتیب از حضور مردم در خیابانها حمایت می نمایند. از این رو است که امروز شاهد اعتراضات نسبتا گسترده ای در شهرهایی همچون تبریز، اورمیه، زنجان و قزوین هستیم.

مشکلات معیشتی که امروز بر دوش ملت های ساکن درایران سنگینی می کند ناشی از چپاولگری، استبداد و تمامیت خواهی رژیم جمهوری اسلامی است. این مشکلات معیشتی برای ملت تورک اگر بیشتر از دیگر ملت ها نباشد کمتر نیست، لذا ادامه ساختار موجود رنج مضاعف و هر روزه ای را بر جامعه آزربایجان تحمیل خواهد کرد. معیشت روزانه مردم به خطر افتاده است. لذا ملی گرایان آزربایجانی و سازمان های سیاسی آن برای ازبین رفتن نظام مافیایی جمهوری اسلامی، از حضور مردم در خیابانها استقبال می کنند.

دراین بین نیروهای سایبری رژیم تلاش دارند تا با مطح کردن موضع آزربایجان جنوبی در سال ۸۸، در صف یکپارچه ملی گرایی آزربایجان تفرقه بیاندازند و مانع از شکل گیری اعتراضات خیابانی در آزربایجان گردند. اینکه گرانی مسئله دیگران است و ربطی به آزربایجان ندارد، ما باید بنشینیم تا دیگران رژیم را از پای درآورند و جملاتی از این قبیل، در خوش بینانه ترین حالت از سر نادانی است. بار دیگر باید به اینان گفت که آزربایجان به کسی یا جریانی نمی پیوندد بلکه خودش برای اعتراض به خیابان می آید.