محمد در یکی از روستاهای آزربایجان به کلاس دوم ابتدایی می رفت. در زمستان سوزناک آزربایجان در مدرسه ای گلی و کلاسی سرد درس جمله بندی داشتند. معلم به محمد گفت برای کلمه من جمله بساز. محمد با صدای بلند گفت “من آخرین پیغمبر خدا هستم.” معلم با چوبی که همیشه همراه داشت به دستهای سرد و کودکانه محمد زد. محمد می دانست که جمله اش از لحاظ گرامر درست بود. اما او نمی دانست که محتوایش خوب نیست. زیرا محمد همیشه تورکی فکر می کرد. برای او فارسی معنایی نداشت. از آنروز به بعد محمد دیگر به مدرسه نرفت و ترک تحصیل کرد. بعد از سی سال هنوز هم که محمد از جلو مدرسه قدیمی اش رد می شود دستهایش درد می کند و به جمله ای که ساخته بود فکر می کند.

طرح بسندگی زبان فارسی از طرف معاون آموزش و پرورش اعلام کرد که با همکاری سازمان آموزش و پرورش استثنایی، اضافه کردن بررسی میزان زبان فارسی در طرح سنجش سلامت در دستور کار قرار خواهد گرفت و روی آن کار می کنند. حال این طرح چگونه عملی خواهد شد هنوز معلوم نیست. اما آنچکه معلوم است ذهنیت پانفارسیست به آسیمیله کردن فرزندان ما در دوره مدرسه کفایت نکرده و می خواهد قبل از مدرسه هم زبان مادریشان را از بین ببرد.

 جالب است که رضوان حکیم زاده طراح این ایده خود ترجمه ای دارد بنام سیاستهای نژادپرستانه در برنامه های درسی اسرائیل. حال باید از این خانم شونیست پرسید آیا این طرح خود نژاد پرستانه نیست؟ آیا با طرح سنجش زبانی بیگانه به فرزندان یک سرزمین شما گامی در از بین بردن زبان مادری نمی کنید و این خود نژادپرستی نیست؟ این بسندگی زبان فارسی نیست، این بندگی زبان فارسی است.

 دوستی از تبریز برایم نوشته بود که برای ثبت نام فرزند خود به پیش دبستانی مراجعه می کنند. مدیر مدرسه از اینکه فرزندشان فارسی نمی داند متعجب شده و والدین را سرزنش می کند که چرا فرزندتان فارسی نمی داند. حتی تا جایی پیش می رود که به والدین توصیه می کند از تماشای کانالهای تورکیه پرهیز کنند. رژیم شونیستی ایران بخوبی می داند که فرزندان ملل غیر فارس آینده خود را و وطن خود را از اسارت آنها آزاد خواهند کرد. برای همین از امروز برای آسیمیله کردم فرزندان ما طرح می ریزند.

محسن سعادت ستون نویس آراز نیوز