۲۸ اسفندماه سال ۱۳۸۴ برگ زرینی از تاریخ مبارزات ملی در آزربایجان جنوبی ورق خورد. فرزندان قهرمان آزربایجان در این روز با تاسی از تاریخ مبارزات ضد استبدادی و ضد استعماری برای ساختن جامعه‌ای دمکراتیک و رهایی‌یافته از استعمار و آپارتاید در بستر مبارزات نوین ملی قرار گرفته و با تحلیل و جمع‌بندی شرایط تاریخی برای رهایی از استعمار ایرانشهری با ایمان به اندیشه «ملت و دولت  ملی آزربایجان» گام در راه تاسیس تشکیلاتی منسجم و مدرن گذاشتند.

تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان (دیرنیش)،  با فداکاری و تحمل بی‌بدیل  اعضا، کمیته‌ها و هواداران تشکیلاتی ۱۳ سال پر افتخار را پشت سر گذاشت و با استراتژی و ساختار منسجم تشکیلاتی برای رسیدن به رفاه ملی و جامعه‌ای مدرن و دموکراتیک در آزربایجان جنوبی رهایی‌یافته از استعمار ایرانشهری مبارزه ملی را ادامه خواهد داد.

با توجه به اختناق حاکم بر ایران و گستردگی سیستم اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران، سازماندهی تشکیلاتی و خروج از شخصیت‌محوری و محفل‌گرایی‌های حاکم بر حرکت ملی و بسط اندیشه کار جمعی و تشکیلاتی، سختی‌های فراوانی داشت، که تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان (دیرنیش) در سیزده سال گذشته با کار تئوریک و پراتیک سعی در پشت سر گذاردن آن داشت.

تشکیلات‌گرایی در جامعه آزربایجانی که حاکمان استعمارگر به انحای مختلف در حال تزریق اندیشه‌های ایرانشهری و تحکیم استعمار نوین بوده و با شیوه‌های گوناگون اطلاعاتی، امنیتی، قضایی سدی مقابل مبارزان ملی می‌باشند؛ کاری چندان آسان نبوده و عبور از دیوار بلند بی‌اعتمادی‌ها و نفوذ تشکیلاتی، تئوریک به طبقه‌های مختلف جامعه اراده سترگ سلول‌های تشکیلاتی را می‌طلبد که مبارزان ملی در تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان (دیرنیش) توانستند از این دیوارها عبور و در شهرها و لایه‌های مختلف جامعه و دانشگاه‌ها حضور یابند.

مبارزات ملی برای رهایی از استعمار و دست یافتن به حق تعیین سرنوشت ملی در میان ملل تحت ستم در ایران به اشکال مختلف در حال پیشرفت و تکوین می‌باشد. ملت تورک آزربایجان جنوبی نیز برای زودودن سیستم استعماری مبتنی بر اندیشه نژادپرستانه ایرانشهری و شکستن استبداد در مبارزه‌ای سرنوشت‌ساز گام گذارده که در این راستا تشکیلات‌های سیاسی آن مسئولیت تاریخی به دوش کشیده‌اند.

مبارزات ملی و رهایی‌بخش از استعمار و آپارتاید در ایران حالت فرسایشی به خود گرفته و طراحان سرکوب و استعمار ملی در ایران در شرایط نابرابر از «شیوه نرم و فرسایشی» برای نا امید کردن مبارزان ملی استفاده می‌کنند تا به این شکل انرژی جامعه مطالبه‌گر را تخلیه و مطالبه برای تعیین سرنوشت ملی‌شان را پوچ و تهی از هرگونه پشتوانه سیاسی، اقتصادی و بین‌المللی وانمود کنند.

در این وانفسای استبداد و استعمار و ماراتن مبارزه برای کسب حق تعیین سرنوشت ملی، مسئولیت تاریخی شکستن پروژه سیستم استعماری، بسط اندیشه تشکیلات‌گرایی و وحدت و آشتی ملی بین تشکیلات‌های سیاسی آزربایجان جنوبی بر عهده تشکیلات‌های سیاسی می‌باشد تا بتوانند در ماراتن مبارزات ملی «پروژه فرسایش و تخلیه روحی» را خنثی کنند. از سویی فردگرایی و محفل‌گرایی دو معضل بزرگ در پیروزی مبارزات و جنبش‌های اجتماعی می‌باشد و در نقطه مقابل خرد جمعی، تصمیم‌گیری شورایی، کار تشکیلاتی و آشتی ملی تنها شیوه پیروزی بر استعمار و رسیدن به حق تعیین سرنوشت ملی می‌باشد.

در شرایط مبارزه و خفقان امنیتی موجود، بالا بردن سطح انتظارات از تشکیلات‌های سیاسی رویکرد صحیحی نمی‌تواند باشد؛ زیرا یک تشکیلات سیاسی زیرزمینی و مخفی که بر علیه قوانین موجود سیستم استعمارگر مبارزه می‌کند، به هیچ عنوان نمی‌تواند به عنوان یک جریان علنی وارد گود مبارزه شود. مسئولیت تاریخی یک تشکیلات سیاسی در عصر سرکوب و خفقان تببین و بسط تئوریک اندیشه‌های مبارزاتی، جذب و پرورش کادر سیاسی، کمک به انسجام و دینامیسم مبارزات میدانی، تبیین مطالبات جامعه با زبان دیپلماتیک در سطوح بین‌المللی، مدیریت بحران و هرج و مرج در فردای پیروزی جنبش می‌باشد.

تقسیم مبارزان ملی و تشکیلات‌ها به دو بخش خارج و داخل و تلقین ذهنی آن به جامعه از شیوه‌های نرم و فرسایشی استعمارگران می‌باشد تا تاثیرات تشکیلاتی در داخل جنبش را کم‌رنگ و دیوار ارتباطی مبارزان با تشکیلات‌ها بلندتر گردد. در جنبش ضد استعماری آزربایجان جنوبی هیچ تشکیلاتی پسوند و یا پپشوند داخلی و خارجی ندارد و همه تشکیلات‌های موجود در حرکت ملی آزربایجان در بطن جامعه و ملت تورک آزربایجان جنوبی فعال و تاثیرگذار می‌باشند.

تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان (دیرنیش) در سیزده سال مقاومت و مبارزه با اراده سترگ اعضا و هواداران کمیته‌های مختلف تشکیلاتی با تحمل سختی و مشقت‌های مبارزه گام‌های موثری را به‌سوی قله رهایی و کسب حق تعیین سرنوشت ملی برداشته و با مشی و اندیشه «وحدت و آشتی ملی» با همه نیروهای سیاسی حرکت ملی، مبارزات رهایی‌بخش ملی را در کالبد کار تشکیلاتی و میدانی پیش می‌برد.

تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان در سیزدهمین سالگرد تاسیس خود همواره بر این موضوع تاکید دارد:

در مطقع زمانی بسیار حساس تاریخی که منطقه در مسیر تحولات جدی قرار گرفته و سیستم فعلی در ایران دچار انحطاط تاریخی گردیده است، مبارزات ملی، پایداری و مقاومت ملی شرط و ضروت بقا ملی برای تورک‌های آزربایجان جنوبی می‌باشد؛ تا ضمن دفاع مشروع از تمامیت ارضی خود در مناطق غربی آزربایجان و سواحل استراتژیک خزر بر حق تعیین سرنوشت ملی خود پافشاری نماید؛ زیرا این مبارزات «ضامن بقا ملت تورک آزربایجان» به حساب می‌آید و تشکیلات‌گرایی و «وحدت و آشتی ملی» بین نیروهای سیاسی واجب این موضوع می‌باشد.

• شورای مرکزی تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان (دیرنیش)
• تبریز – ۲۸ اسفندماه سال ۱۳۹۷