یادداشت:
فرهنگسازی در حرکت ملی آزربایجان بخش اول- محسن سعادت
بعد از مدتی طولانی باز به سراغ کلمه ها آمدم تا از دردهای سرزمینم بنویسم. در طول این مدت خواستم تا از دور به مسئله آزربایجان نگاه کنم و خود را غرق دونیای خودم نبینم.
بعد از مدتی طولانی باز به سراغ کلمه ها آمدم تا از دردهای سرزمینم بنویسم. در طول این مدت خواستم تا از دور به مسئله آزربایجان نگاه کنم و خود را غرق دونیای خودم نبینم. همچنین تصمیم بر آن گرفتم که نوشته ها را به زبان فارسی و کپشنها را به تورکی بنویسم. سعی خواهم کرد هفته ای ۲-۳ نوشته و روزانه ۱-۲ کپشن را پیج قرار دهم. همچنین دوستانی که تلگرام استفاده می کنند می توانند نوشته ها را از کانال تلگرامی آرازنیوز تعقیب کنند.
اولین نوشته را هم اختصاص دادم به مسئله فرهنگسازی در حرکت ملی آزربایجان. همانطور که می دانید حرکت ملی آزربایجان حرکتی است که از بطن خواسته های تاریخی و ملی تورکهای آزربایجان برخاسته و در طی چندین دهه به مسئله سیاسی و اجتماعی در آزربایجان تبدیل شده است. همچنین این حرکت راهی طولانی برای رسیدن به اهداف خود دارد. برای همین ما با نوعی فرهنگسازی برای عبور از موانع راه مبارزه یمان نیاز داریم.
در هر جامعه ای مجموعه ای از آداب، رسوم، سنت ها، قوانین نوشته و نانوشته و دانش عمومی و فراگیر به شکل گفتمان، وجود دارد که از آن به فرهنگ یاد می شود. هر چیزی در جامعه بشری دارای زیر مجموعه ای از این امور است که به آن فرهنگ آن چیز می گویند.
هنگامی که از فرهنگ سازی سخن به میان می آید، چنین برمی آید که فقدان این مسئله می تواند در جامعه آثار سویی به جا گذارد که نیازی به عنوان فرهنگ سازی خود را به عنوان دغدغه بر جامعه تحمیل کرده است. چنان که از همین اصطلاح می توان دغدغه دیگری را نیز شناسایی و ردگیری کرد. به این معنا که یکی از مسایل و مشکلات هر جامعه وجود فرهنگ های غلط و نادرست در کنار بی فرهنگی گروهی دیگر است.
حرکت ملی آزربایجان از یک طرف با فرهنگ و ذهنیتی که هوین ملی انسان تورک را انکار و تحقیر می کند مبارزه می کند و از طرف دیگر سعی در فرهنگ سازی ارزشهای ملی خود در جامعه است. همچنانکه ما با فرهنگ غلط مبارزع می کنیم در عین حال نیاز داریم که برای تداوم خواسته های خود فرهنگ سازی هم کنیم.
ادامه دارد