محمدمهدی شهریاری ، استاندار آزربایجان غربی امروز در دیداری به مناسبت روز دانشجو در ایران با دانشجویان آزربایجان غربی محصل در تهران طی اظهاراتی غیرعلمی و سخیف سعی در کوچک شمردن نسل‌کشی جیلولوق و پرداختن به ان را مانع توسعه معرفی کرده است.

شهریاری در این دیدار درحالی‌که با دیدگاهی تمسخرآمیز سعی داشت واقعه نسل‌کشی جیلولوق را غیر مهم و پیش‌پاافتاده نشان دهد اظهار کرده است: همچنان شاهد این هستیم که عده‌ای بعد از گذشت ۱۰۰ – ۱۵۰ سال، در ایام خاصی اشاره می‌کنند که قبلاً جنگی در این منطقه رخ‌داده و ۱۰۰ هزار نفر کشته‌شده‌اند و آمارهای عجیب‌وغریبی نیز می‌دهند. اصلاً من می‌گویم این آمارها درست، شما به آلمان بعد از جنگ جهانی دوم نگاه کنید، آلمان فاشیستی‌ترین و نژادپرست‌ترین کشور دنیا بود، که جنگی را به دنیا تحمیل کردند که بالای ۴۰ میلیون کشته داشت. آلمان با خاک یکسان شد اما بعد از ۲۰ سال از پایان جنگ، به سومین قدرت اقتصادی دنیا تبدیل شد. اما آیا اکنون به این جنگ‌ اشاره می‌کنند؟ اصلاً این بحث‌ها نیست! واقعیت این است که فراموش کرده‌اند این چیزها را که به این رشد و توسعه رسیده‌اند. بااین‌وجود آیا ما همچنان می‌خواهیم این مسائل را یادآوری کنیم و آن را به‌عنوان یک خطر برای نسل‌های آینده یادآوری کنیم که این قوم این‌طوری شد آن قوم آن‌طوری شد و ارامنه فلان کار را کردند و… این‌یکی از موانع توسعه است.

به نظر راقم این یادداشت ذکر چند نکته در مورد سخنان گستاخانه استاندار آزربایجان غربی ضروری به نظر می‌رسد.

محمدمهدی شهریاری که در بخش اول سخنانش با ذکر تاریخی حدودی از این واقعه به‌خوبی مشخص می‌کند که چیزی از گذشته استان تحت مدیریت خود نمی‌دانسته و اگر تعلل و بی‌عرضگی نمایندگان استان آزربایجان غربی در میان نبود شاید هیچ موقع حتی در خواب خود نیز میز مدیریت استانداری آزربایجان غربی را نمی‌دید. شهریاری در ادامه بی‌حرمتی خود از آمارهای عجیب‌وغریب در خصوص این کشتار قومی سخن به میان آورد و به‌نوعی سعی در انکار نسل‌کشی داشت.درحالی‌که اگر حداقل خود تاریخ نمی‌داند به نظر می‌رسد بهتر است از مشاوران و مطلعین مورداطمینان خود بخواهند تا برایش توضیح دهند که یک قرن پیش در این منطقه چه اتفاقات وحشیانه‌ای و بلاهایی که بر سر مردم این دیار نیفتاده است به‌طوری‌که همه خانواده‌ها به‌نوعی درگیر این نسل‌کشی شده‌اند و همه حداقل یک شهید مربوط به این نسل‌کشی در فامیل خود سراغ دارند و این واقعه را به‌خوبی در حافظه تاریخی خود حفظ کرده‌اند به‌طوری‌که مردم آزربایجان سال‌هاست بی‌صبرانه منتظر محاکمه مسببان و عوامل این نسل‌کشی در دادگاه‌های بین‌المللی هستند.

مشاورین این استاندار نالایق بهتر است با تذکر به ایشان بفهمانند که آمار واقعی این نسل‌کشی بسیار بیشتر از ۱۰۰ هزارنفری است که ایشان با تمسخر می‌خواهد این رقم را دروغ و بزرگنمایی القا کند زیرا که تکه‌ای از این منطقه نیست که آثار وحشیگری مارشیمون و اطرافیانش در آن نمانده باشد به‌طوری‌که هرساله در کاوش‌ها از خاک این منطقه جسدهای یافت می‌شود که در آن نسل‌کشی به قتل رسیده‌اند ولی همان رژیم و آقابالاسرهایی که شهریاری به آن‌ها دم تکانی می‌کند اجازه رسانه‌ای شدن به این دست مطالعات نمی‌دهند. یک نمونه از این پنهان‌کاری‌ها که چند سال پیش رخ داد مدرسه خرداد اورمیه است که رژیم پس از یافتن اجساد و گورهای دسته‌جمعی قربانیان این حادثه خونین بار با دستپاچگی درصدد رسانه‌ای نشدن این کشف تاریخی برآمد و اجساد و موارد کشفی را به‌جای دیگری منتقل کرد تا مبادا دست متحد استراتژیک خود در منطقه یعنی ارمنی‌ها باز شود.

شهریاری در ادامه خزعبلات خود فراموش نکردن تاریخ را مانع اساسی در برابر پیشرفت منطقه می‌داند و همچنین با تمثیل کشور آلمان به‌عنوان کشوری که آغازکننده جنگ جهانی دوم شد مدعی می‌شود که در حال حاضر همه بحث‌ها در مورد مسئولیت آلمان فراموش گشته و مردم این منطقه نیز باید تاریخ خود را فراموش کرده و دیگر دنبال مسببان این واقعه تاریخی نگردند زیرا که به‌زعم ایشان این مباحث مانع توسعه است نگردند.

زمانی که درستی مدعای ایشان را بررسی می‌کنیم نکات جالبی به دست می‌آید. واقعه‌ای که ایشان آلمان را به‌عنوان مسبب آن می‌شناساند بعد از چند دهه هنوز هم در جای‌جای دنیا مردم هر کشور را سالانه بر سر مزار قربانیان آن  وقایع می‌کشاند. سالانه همه کشورهای درگیر پیام‌های رسمی منتشر می‌کنند و مراسمات یادبود برای یادآوری این فاجعه انسانی برگزار می‌کنند. آلمان مورد مثال شهریاری بااینکه هیتلر مرده است و نظام سیاسی به‌کلی تغییر کرده است هنوز هم نتوانسته از تبعات این جنگ خلاصی یابد به‌طوری‌که به‌تازگی یونان نیز بابت این جنگ درخواست غرامت هنگفتی از دولت فعلی آلمان داشته بود و همین کشور آلمان به خاطر مسئولیت تاریخی‌اش هنوز نتوانسته درزمینهٔ نظامی کاملاً مستقل باشد و به خاطر آن اعمال تاریخی که شهریاری به‌دروغ می‌گوید همه فراموش کرده‌اند محدودیت‌هایی را بر نیروی نظامی خود مشاهده می‌کند. شهریاری بهتر است بداند تاریخ فقط در ذهن اوست که فقط گذشته یک ملت را  تحت تأثیر قرار می‌دهد درحالی‌که در تمام دنیا تاریخ نشان‌دهنده آینده و سرنوشت ملت‌هاست. بحث در مورد نسل‌کشی‌های جنگ جهانی دوم در تمام دنیا هنوز موردبحث است به‌طور نمونه نسل‌کشی یهودیان یا هلو کاست هنوز هم در دانشگاه‌ها و مجامع سیاسی مورد قضاوت و بحث قرار می‌گیرد و از دل همین بحث‌ها و تاریخ است که کشوری به نام اسرائیل برای یهودیان شکل می‌گیرد.

تنها برتری کشور آلمان که در این موضوع می‌تواند موضوعیت داشته باشد نظام فدرالی و ایالتی اداره این کشور است که با تمرکززدایی اولیه توانسته راه را برای توسعه کشور آلمان هموار کند.لذا محمدمهدی شهریاری بهتر است به‌جای آدرس غلط دادن و دروغ‌گویی مانع عدم توسعه استان را به‌جای حافظه تاریخی ملت آزربایجان در جای دیگری جستجو کند زیرا که ملت آزربایجان به‌خوبی می‌داند که عدم توسعه منطقه ریشه در تمرکز امکانات در مناطق فارس نشین ایران و بی‌توجهی عمدی و از روی دشمنی مرکز نشینان با آزربایجان دارد لذا تورکان آزربایجان نه‌تنها در وضعیت خطیر فعلی منطقه حافظه تاریخی خود را به فراموشی نخواهند سپرد بلکه برای رسیدن به توسعه راه را در تمرکززدایی و حق  حاکمیت ملی توسط خود و نه امثال شهریاری‌هایی که تاریخ و هویت آن‌ها را مانع توسعه بشمار می‌آورند می‌دانند و تا زمانی که نتوانند بدین حق حاکمیت برسند دست از مبارزه و ایستادگی در برابر شوونیست فارس بر نخواهند داشت.