امروز ۲۸ آبان روحانی در حالی به غرب آزربایجان سفر می‌کند که بخش عظیمی از پایگاه خویش را بین حامیان قدیمی خود از دست داده است روحانی با عدم عمل به وعده‌ها و اجرای سیاست‌های محافظه‌کارانه خویش نشان داد که برای حفظ صندلی خویش حاضر است از محافظه‌کارترین افراد باشد و نشان داد که می‌تواند در چشم به هم زدنی با دور زدن‌های یک‌باره یارهای دیرین خویش را نیز به ته پرتگاه بفرستد.

 در آستانه این سفر روح‌الله حضرت پور نماینده اورمیه در مجلس روز گذشته مصاحبه با رسانه‌ها انجام داده بود که در آن از عملی نشدن ۸۵ درصد وعده‌های روحانی خبر داده بود وعده‌هایی که روحانی بخش  اعظمی از آرای خویش را با تکیه‌بر آن‌ها کسب کرده بود.  

حسن روحانی در دو دوره انتخابات و سفرهای استانی خویش وعده‌هایی را به ملت تورک آزربایجان داد  نشانی از تفاوتی امیدوارکننده بود لذا توانست بخشی از توده مردمی و فعالان سیاسی را با خود همراه کند اما این همراهی مدت زیادی باقی نماند و با ظهور سیاست‌های ریاکارانه و پوپولیستی و افشای دروغ‌های انتخاباتی،  آن توده نیز از کنار وی متفرق شدند.

اولین وعده روحانی در دوره تبلیغات انتخاباتی سال ۹۲ قول احیا دریاچه اورمیه بود وی  با  نطقی احساسی در اورمیه از اقدام عاجل دولت در صورت پیروزی خویش خبرداده بود اما اینک با گذشت ۶ سال از آن زمان نه تنها دریاچه احیا نشده است بلکه بحران خشکی آن در نتیجه اقدامات نهادهای زیرمجموعه دولت نظیر وزارت نیرو ، وزارت جهاد و کشاورزی و .. به‌مراتب وخیم‌تر نیز شده استو عملا با تعطیلی برخی پروژهای احیا نیز امیدی به احیا دریاچه اورمیه نیز وجود ندارد.

وعده دیگر وی تأسیس فرهنگستان زبان و ادب تورکی بود این وعده نیز نه‌تنها محقق نشد بلکه به‌جای تأسیس فرهنگستانی این‌چنین برای خدمت به فرهنگ زبان و تاریخ ملت تورک آزربایجان سیاست‌های نژادپرستانه و آسمیلاسیون ملت تورک  شدت بیشتر پیدا کرد فعالیت گروه‌های پان فارس  و  اندیشه‌های ایرانشهری با بودجه‌های دولتی در شهرهای آزربایجان شدت بیشتری یافت درحالی‌که عرصه بر فعالین ملی و جریان‌های ملی آزربایجان از طرف دستگاه‌های امنیتی هر روز تنگ‌تر می‌شود این جریان‌ها با دریافت مبالغ کلان از نهادهای فرهنگی زیرمجموعه دولت نشریات و رسانه‌های خویش را گسترش داده‌اند.

اما سیاست‌های روحانی در قبال آزربایجان تنها محدود به خلف وعدهایش نمی‌شود بلکه نمودهای بارزی از دشمنی با آزربایجان و ملت تورک نیز به‌راحتی قابل‌مشاهده است به عبارت دیگر علاوه بر آنچه ذکر گردید  میدان دادن به جریان‌های ضد آزربایجانی محدود به گسترش اندیشه‌های پان فارسیسم و ایرانشهری نشد بعد از اینکه روحانی موقعیت خویش را تثبیت نمود دست خویش را به‌سوی مافیای سیاسی هوادار گروه‌های تروریستی در غرب آزربایجان دراز کرد جریانی که مدت‌ها  قبل  دُز نزدیکی‌اش با سپاه و اصول‌گرایان افزایش یافته بود.و عملا برخی از سکرده های این جریان در منطقه غرب آزربایجان در صف رقبای روحانی قرار گرفته بودند.

روحانی برای این کار بر آن شد تا  ازیک‌طرف پای مهره های پیشانی‌سفید حامی تروریسم را به دستگاه‌های اجرایی باز کند و از طرف دیگر بسترهای لازم برای فعالیت این جریان را فراهم کند  نمونه‌های این اقدام مانند استاندار غیربومی نزدیک به این مافیای سیاسی، دخالت فرمانداران روحانی در انتخابات مجلس برای راه‌یابی کاندیدهای حامی تروریسم به مجلس ، مدیران کل غیربومی هم‌راستا با مافیای سیاسی، گسترش NGO های پوششی از طرف دولت برای مافیای سیاسی و در آخرین مورد نیز طرح موضوع خائنانه استان خوی به‌منظور تفکیک و تجزیه آزربایجان برای اشغال راحت‌تر توسط گروه‌های تروریستی فعال در منطقه را اشاره کرد هرچند هر یک از این موارد خود موضوع مستقل و کلانی هستند جای بحث مفصل برایشان وجود دارد.

علاوه بر عملکردهای دشمن مابانه روحانی در قبال ملت تورک آزربایجان ،سیاست‌های نابخردانه  وی به حدی رسیده است که یک روز مانده به سفر روحانی به غرب آزربایجان صداقت پیشه رئیس ستاد انتخاباتی روحانی در سال ۹۶ با انتشار نامه‌ای سرگشاده در انتقاد از بدعهدی ، دروغ‌گویی و پوپولیستی وی اعلام کرد که در مراسم استقبال وی حاضر نشده و سخنرانی نخواهد کرد.

غرب آزربایجان باوجود اینکه  منطقه‌ای غنی و سرشار از منابع معدنی و طبیعی می‌باشد و با نیروی کار جوان به دلیل سیاست‌های نژادپرستانه ، استعمارگرانه و مرکز گرایانه حاکمیت ایران غرق در محرومیت می‌باشد علاوه بر این در صدسال گذشته غرب آزربایجان با توجه به موقعیت استراتژیک و ژئوپلیتیک خویش همواره محل دست‌اندازی گروه‌های تروریستی از ائتنیک هایی خاص بوده است که بعد از روی کار آمدن جمهوری اسلامی مخصوصاً در دهه گذشته تعدادی از این گروه‌های تروریستی مانند پ ک ک و پژاک به‌عنوان شرکای منطقه‌ای آن برای مقابله با ملت تورک آزربایجان و تحت‌فشار قرار دادن جمهوری تورکیه موردتوجه قرارگرفته‌اند بطوریکه هردو جریان سیاسی اصلی در داخل جمهوری اسلامی اعم از اصول‌گرا و اصلاح‌طلب همواره حمایت‌های خویش را از این گروه‌ها دریغ نکرده‌اند.

هرچند هوشیاری ملت تورک آزربایجان و فعالین ملی سبب شد که بخشی از سیاست‌های روحانی در راستای گسترش نفوذ حامیان تروریسم در غرب آزربایجان با شکست مواجه شود اما بخش قابلی توجهی نیز در سکوت رسانه‌ای و یا بی‌توجهی ملت تورک و فعالین ملی اجرایی شود از این واقعیت‌های میدانی نشان می‌دهد که زمان مسامحه‌کاری در مقابل اقدامات جمهوری اسلامی پایان‌یافته است یا باید یک دل و یک‌صدا با هوشیاری سینه مقابل فتنه‌های جمهوری اسلامی سپر کنیم یا اینکه خود را برای نفرین ابدی تاریخ آماده کنیم.