دکتر «لطیف حسنی» زندانی سیاسی آزربایجان در حال سپری کردن دوران محکومیت ٩ سال حبس تعزیری خود در زندان رجایی شهر کرج می‌باشد. وی در سال٩٢ از طرف قاضی باقرپور، رئیس شعبه‌ی سوم دادگاه انقلاب تبریز، به اتهام تشکیل گروه غیرقانونی، به ٩ سال حبس تعزیری محکوم شد. از مردادماه سال گذشته و پس از انتقال اجباری زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر به سالن ۱۰، این زندانیان محرومیت‌های همه روزه‌ای را تحمل کرده‌اند.

یک منبع مطلع از وضعیت این زندانیان در رابطه به آخرین وضعیت ساکنین این بند امنیتی به خبرگزاری هرانا گفت: «با توجه به نزدیک شدن به فصل سرما و سرمای زودرسی که امسال با آن روبه‌رو هستیم، همچنین به دلیل اینکه زندان رجایی شهر کرج در دامنه کوه واقع شده است، تمامی بندها نیاز به وسایل گرمایشی دارند اما به دستور غلامرضا ضیایی، رییس زندان از دادن بخاری به زندانیان بند سیاسی خودداری می‌شود. این در حالی است که تهیه بخاری با هزینه شخصی زندانیان صورت می‌گیرد اما به گفته رییس زندان وی با سالن زندانیان سیاسی مشکل داشته و حتی انتقال وسایل گرمایشی به این سالن نیز از نظر او ممنوع است. دادیار پیشین ناظر بر زندان نیز نامه‌ای مبنی بر لزوم تحویل وسایل مورد نیاز زندانیان سیاسی به این سالن را به رییس زندان داده بود اما با مخالفت ضیایی مواجه شد.

در فصل تابستان نیز در اقدامی مشابه از دادن کولر به زندانیان این بخش خودداری شده و با اعتراض و پیگیری زندانیان تنها سه یخچال به کل سالن انتقال داده شد. به گفته ضیایی در صورت درخواست انتقال زندانیان این سالن به بندهای دیگر تمام امکانات به آن‌ها داده خواهد شد، امری که زندانیان خلاف اصل تفکیک جرایم می‌دانند و برای تن ندادن به آن هر روزه در کشمکش با مسئولان زندان هستند».

 وضعیت غذایی در این سالن به شدت افتضاح است؛ به طوری که در غذاهای توزیعی در این سالن از گوشت استفاده نمی‌شود، ظهرها برنج ساده، برنج و سویا و یا عدس پلو و شب‌ها عدسی، خوارک لوبیا و یا آش رشته به زندانیان این بخش داده می‌شود که از کیفیت بسیار پایینی برخوردار است و نباید فریب نام آنها را خورد! همچنین زندانیان این سالن از دریافت جیره خشک (مواد خام غذایی) نیز محروم هستند. محرومیتی که تنها شامل زندانیان سیاسی این زندان می‌شود».

 از دیگر بدرفتاری با زندانیان سیاسی این زندان می‌توان به مسئله هواخوری اشاره کرد که برای سلامت زندانیان بسیار مهم است، پیش از این مدت زمان هواخوری هر روز از ساعت دو تا پنج و نیم بود و تا چندی پیش که زندانیان سیاسی در بند زندانیان جرایم عادی نگهداری می‌شدند به بهانه حضور زندانیان دیگر این مدت زمان تقسیم شده بود اما پس از انتقال اجباری زندانیان سیاسی به سالنی جدا، ایشان از رفتن به هواخوری محروم مانده‌اند.