بعد از کش و قوس‌های فراوان، قربانعلی سعادت که اصالتاً ترک آزربایجان و اهل اورمیه می‌باشد استاندار آزربایجان غربی شد و دیگر گزینه‌ها حذف شدند.

منهای کشمکش‌های درون جناحی حاکمیت در خصوص تعیین استاندار آزربایجان غربی، موضوعی که اساساً باعث حساسیت بالای افکار عمومی آزربایجان شد و مسئله را به مطبوعات و مراکز تحقیقات راهبُردی ترکیه و آزربایجان شمالی نیز کشانید احتمال انتصاب یک کرد غیره بومی برای استانداری آزربایجان غربی بود.

غرب آزربایجان به لحاظ افکار و اقدامات توسعه‌طلبانه گروه‌های تروریستیی کرد و حامیان منطقه‌ای آن‌ها از دیدگاه تاریخ و مقدرات آزربایجان دارای اهمیت حیاتی است. در روزگاری که تروریستها مشغول اشغال سنگر به سنگر و خانه به خانه غرب آزربایجان هستند تعیین استاندار کرد برای آزربایجان غربی آن هم شخصی که به اعتراف منابع نزدیک به پ ک ک با این سازمان تروریستی دارای مراودات نزدیکی است برای ملت آزربایجان یک شکست راهبُردی مهم می‌بود. چنانکه به رغم صادر نشدن حکم قطعی انتصاب، مطبوعات و هواداران پ ک ک در ترکیه و ایران به جشن و سرور پرداخته بودند. واقعاً اگر تعیین این شخص برای تروریستها یک ظفر محسوب نمی‌شد چرا آن‌ها چنین به پای‌کوبی مشغول شده بودند؟! ناگفته پیداست که عناصر طرفدار گروه‌های تروریستی در ایران برای تصاحب پست استانداری آزربایجان غربی تمامی سعی و تلاش خود را بکار بسته و انرژی زیادی را صرف این کار کرده بودند. همچنان که در مطالبی که بعد از انتصاب آقای سعادت در مطبوعات طرفدار پ ک ک در ترکیه منتشر شد ضمن اظهار خشم و ناراحتی و اذعان به اینکه مقاومت گروه‌های آزربایجانی مانع از انتصاب یک کرد هوادار پ ک ک شده است علناً بیان کردند که تلاش‌ها و لابی گری‌های وسیع گروه‌های کرد طرفدار پ ک ک در داخل ایران بی‌نتیجه مانده است. ظاهراً گروه‌های تروریستی تنها چیزی را که به حساب نیاورده بودند قدرت اراده ملی ملت ترک آزربایجان و میزان تأثیرگذاری حرکت ملی آزربایجان بوده است که همین امر نیز آنان را دچار هزیمت کرد.

در هر حال، بیداری و اقدامات میدانی به موقع فعالین حرکت ملی آزربایجان و حمایت مردمی گسترده از فعالین آزربایجانی باعث به صدا در آمدن زنگ خطر در منطقه شد. خوشبختانه برخی از مسئولین محلی مانند نمایندگان مجلس که در ابتدا  خود را به بی‌خیالی زده بودند تحت فشار افکار عمومی به خود آمده و با تغییر موضع به موقع در کنار مردم آزربایجان جای گرفتند. مقامات مرکز نشین که عادت کرده‌اند که با بی‌توجه به خواست‌های ملت آزربایجان و در راستای منافع سیستم شونیستی-ارتجاعی ایران برای آذربایجان تصمیم بگیرند، با درس گرفتن از حوادث سال‌های گذشته در آزربایجان جنوبی متوجه شدند که ملت آذربایجان با بیداری کامل مراقب دامی است که گسترانده شده و قصد ندارد به این سادگی در این دام بیفتد. چنانکه فعالین آزربایجانی صریحاً اعلام کرده بودند در صورت چنین انتصابی از هیچ اقدامی فروگذار نخواهند کرد و انعکاس نبض افکار عمومی شهرهای آذربایجان نیز حاکی از آن بود که مردم و علی‌الخصوص جوانان آزربایجان برای حمایت همه‌جانبه از فراخوان‌ها و اقدامات میدانی فعالین ملی گوش به زنگ هستند. البته در این میان موضع‌گیری نابجای قشر اندکی از فعالین آزربایجانی که صرف رقابت‌های واهی طیفی و جناحی در این خصوص سکوت کردند عجیب نمود. آیا رواست در مواقعی که پای مقدرات ملی در میان است مصالح ملی قربانی رقابت‌های سطحی شود؟

باری، با تلاش‌های مستمر فعالین آزربایجانی، حمایت‌های بی‌دریغ جوانان آزربایجان و بیداری به موقع مسئولین محلی و یک کلام در سایه اراده ملی ملت ترک آزربایجان این توطئه خطیر از بیخ گوش ملتمان گذشت و پیروزی دیگری بر دفتر تاریخ پر افتخار آزربایجان قهرمان ثبت شد. ملت ترک آزربایجان بار دیگر ثابت کرد که در مواقعی که پای منافع ملی‌اش در میان باشد باصلابت و استواری تمام ایستاده است و به هیچ عنوان قصد باج دادن ندارد. وانگهی بایستی دانست همان طور که این مورد اولین دسیسه علیه منافع ملی‌مان نبوده است آخرین نیز نیست و به قول یک ضرب‌المثل ترکی “سو اویویار، دوشمن اویوماز”.