جمهوری اسلامی ایران پس از آنکه نتوانست و یا نخواست دریاچه اورمیه را از خشک شدن نجات دهد؛ به نظر می‌رسد پروژه‌ای آغاز کرده است تا اورمیه را در مقابل تبریز قرار داده و موجب انحراف افکار عمومی ملت آزربایجان از مسیر اصلی مطالبه‌گری و اعتراضات شود.

مدیر دفتر استانی ستاد احیای دریاچه اورمیه در آزربایجان‌غربی امروز چهارشنبه ۲۴ مردادماه به خبرگزاری ایسنا گفته که «پروژه پنهانی تبریز خیانت بزرگی به دریاچه ارومیه بود.»

منظور فرهاد سرخوش مدیر دفتر استانی ستاد احیای دریاچه ارومیه در آزربایجان غربی از «خیانت» پروژه ایجاد یک «حوضچه مصنوعی» در پارک بزرگ تبریز است که بنابر برخی گزارشات این پروژه در سال ۸۳ با تصویب هیات دولت وقت آغاز شده و کار ساخت آن اخیرا تسریع یافته است.

از سوی دیگر فرهاد سرخوش این پروژه را «پنهانی» خوانده و آن را خیانت آزربایجان شرقی به اورمیه دانسته است. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران یک ساختار مرکزگرا دارد و چنین پروژه‌های بزرگی نمی‌تواند بدون داشتن مجوز از وزارت‌خانه دولت مرکزی ایران آغاز و به بهره‌برداری برسد.

این مسئول ستاد احیای دریاچه اورمیه همچنین به ایسنا گفته که «طبق مصوبات قانونی، آبی از این نقطه به کشاورزی نمی‌دهند با این وجود آزربایجان شرقی با احداث دریاچه مصنوعی و ایجاد آب بند خیانت بزرگی به دریاچه اورمیه و ۵میلیون نفر جمعیت ساکن حوضه آبریز کرد.»

نکته قابل تامل اینجاست که اظهارنظرهای جنجالی و حساس‌برانگیز با استفاده از واژه‌هایی همچون «خیانت» ابتدا در روزنامه دولتی ایران منتشر شده است. روزنامه ایران وابسته به دولت جمهوری اسلامی ایران، در شماره روز دوشنبه ۲۲ مردادماه با انتشار مطلبی با تیتر «ساخت دریاچه مصنوعی با حقابه ارومیه!» و درج مطالب جنجالی از سوی علی حاجی مرادی مسئول واحد فنی ستاد احیای دریاچه اورمیه، پروژه پارک تبریز را «پروژه پنهانی شهرداری تبریز» خوانده بود. امروز نیز یکی دیگر از مسئولین ستاد احیای دریاچه اورمیه با ایسنا گفتگو کرده و این پروژه را «خیانت آزربایجان شرقی به اورمیه» خوانده است.

ساختار اداری و سیاسی جمهوری اسلامی ایران به قدری مرکزگرا بوده که امکان تصمیم‌گیری برای ساخت هیچ پروژه نسبتا بزرگی را به استاندار نمی‌دهد. ازاین گذشته چطور ممکن است پروژه‌ای مانند ساخت یک پارک بزرگ در تبریز پنهانی باشد. علی‌رغم آن شهرداری مدعی است که تمامی مجوزهای لازم از مراجع زیربط را در اختیار دارد از جمله مجوز ستاد احیای دریاچه اورمیه.

این حوضچه مصنوعی تبریز که حدود ۳۰۰ هزار متر مکعب ظرفیت آب دارد در حالی ساخته می‌شود که آب موردنیاز برای پر کردن آن از حق‌آبه دریاچه اورمیه از رودخانه آجی چای گرفته شده است.

سایت تابناک در رابطه با این موضوع حوضچه پارک بزرگ تبریز را با دریاچه مصنوعی «خلیج فارس» در تهران مقایسه کرده و با اشاره به ظرفیت ۷ میلیون متر مکعبی دریاچه مصنوعی تهران، نامیدن دریاچه مصنوعی به حوضچه پارک بزرگ تبریز را نادرست خوانده است.

تابناک در این رابطه نوشته: «بر اساس آمار و ارقام رسمی، دریاچه خلیج فارس (چیتگر) تهران ۱۳۰ هکتار وسعت دارد که با عمق ۱۰ متری آن، حدود ۷ میلیون متر مکعب آب را در خود جای داده است؛ درحالیکه بر اساس مشخصات فنی پارک بزرگ تبریز، محوطه‌ی مذکور با طول ۱۰۰۰ متر و عرض ۸۰۰ متر کمتر از ۱۰ هکتار وسعت داشته و با ظرفیتی حدود ۳۰۰ هزار متر مکعب، از نظر تقسیم بندی در حد حوضچه های آبگیری قرار می گیرد؛ لذا اطلاق دریاچه به آن غیرکارشناسی و بزرگنمایی رسانه ای محسوب می شود.»

سایت رسمی شهرداری تبریز نیز در پاسخ به اینکه این پروژه مجوز ندارد یادداشتی را منتشر کرد و نوشت: «درحالیکه احداث “حوضچه” پارک بزرگ تبریز علاوه بر طرح مطالعاتی، مصوبه‌ی شورای فرهنگی-اجتماعی ستاد احیای دریاچه ارومیه را به همراه دارد، برخی از اعضای اصلی این کمیته با اظهار نظری عجیب، صورتجلسه‌ای را که خود در آن حضور داشته‌اند انکار کرده و مدعی شدند که “دریاچه” پارک بزرگ تبریز در خشکیدن دریاچه ارومیه موثر خواهد بود!»

دریاچه اورمیه یک منبع زیست‌محیطی ارزشمند و مهم در آزربایجان جنوبی است که با از بین رفتن آن منطقه برای زیست چندین میلیون انسان غیرممکن خواهد شد. ملت تورک آزربایجان برای صیانت از وطن خود و اعتراض به اقدامات دولت و مجلس جمهوری اسلامی ایران در قبال دریاچه اورمیه بارها به اعتراضات مسالمت‌آمیز خیابانی پرداختند که هر بار با قوه قهریه و سرکوب رژیم استعمارگر ایران روبرو شدند. اخیرا نیز به نظر می‌رسد با توجه به پتانسیل عظیم ملت تورک آزربایجان برای آغاز اعتراضات جدید برای دفاع از آزربایجان پروژه‌هایی برای انحراف افکار عمومی و ایجاد اختلاف بین شهرهای آزربایجان از سوی دولت راه اندازی می‌شود.