استفاده بی رویه از منابع آبی و از بین رفتن پوشش گیاهی موجب شده زنجان که در گذشته های نه چندان دور جزو استان های بیابانی محسوب نمی شد کم کم شرایط بیابانی پیدا کند و هم اکنون در مرحله خطر بیابانی شدن قرار گیرد.

به گزارش آرازنیوز به نقل از رسانه های ایران بر اساس تعیین قلمرو محدوده های بیابانی استان زنجان از دیدگاه زمین شناسی، ۲۹۰ هزار هکتار از زمین های این استان (بیش از ۱۳ درصد) از نوع بیابانی ثانویه است. ۲۹۰ هزار هکتار بیابان ثانویه شامل همه زمین های کشاورزی و حاصلخیزی به شمار می رود که در طول زمان دچار تغییر و تحول شده است.

همچنین مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان زنجان اعلام کرده است: بر اساس تحقیق های انجام شده حدود ۳۶ درصد از سطح استان جزو زمین های بیابانی و یا دارای شرایط و پتانسیل بیابانی شدن قرار دارد که رقم بسیار بالا و نگران کننده ای است.

خلیل آقاجانلو تاکید کرد: در صورت نبود مدیریت مناسب برای کنترل، حفاظت و احیای زمین های بیابانی وسعت این زمین ها گسترش می یابد. وی یادآوری کرد: قرار گرفتن بخش عمده ای از این قلمرو در بالادست زمین های حاصلخیز و زراعی به مرور زمان باعث تخریب و از بین رفتن آنها شده و خسارت های جبران ناپذیری به منابع حیاتی و تولیدی استان زنجان یعنی خاک کشاورزی وارد خواهد کرد .آقاجانلو، افزایش شوری خاک، تغییر پوشش گیاهی خاک، تخریب و از بین رفتن مراتع، نابودی پوشش گیاهی جنگلی و مرتعی و افزایش شدید فرسایش آبی، بادی و سیلاب ها را از دیگر عوامل بیابان زایی بیان کرد.

وجود سازندهای زمین شناسی دارای گچ و نمک در بالادست زمین های بیابانی ثانویه، جریان های سطحی و زیرزمینی آب که با انتقال تدریجی این عناصر به تشکیلات و زمین های پایین دست در طول زمان باعث تغییر و کاهش کیفیت خاک می شود، در نهایت این زمین ها را به بیابان تبدیل می کند.

در ادامه مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان زنجان، تحت تاثیر قرار دادن توسعه انسانی و معیشت، ایجاد بی ثباتی اجتماعی، سیاسی و مهاجرت، افزایش برهنه سازی سطح خاک، از بین بردن منابع و کاهش حاصلخیزی خاک و افت ساختار آن و تخریب زمین کشاورزی از طریق آلوده کردن آن به عناصری مانند گچ و نمک را از دلایل بیابان زایی برشمرد.