قلم به مزدان شوونیسم و محله انگاری آزربایجان – آیدینلیق
۱. زبان تورکی یک زبان محلی نیست بلکه یک زبان ملی است. رسمی نبودن یک زبان دلیل ملی نبودن نیست. اگر زبانی، اصلی از بنیان‌های هویتی شصت ملیون انسان است و این شصت ملیون انسان تشکیل ملت تورک آزربایجان را در جهان تورک و دنیا را می‌دهند. پس زبان تورکی آزربایجانی یک زبان ملی است.
۲. آزربایجان محله نیست که زبانش هم محلی باشد. آزربایجان به معنی واقعی کلمه میهن و وطن ملت تورک آزربایجان است. محله انگاری آزربایجان بخشی از ذهنیت بیمار، غیر علمی و توهمی «ایرانشهری» است. محله انگاشتن آزربایجان به معنی نفی وطن بودن آن است. و این دقیقا همان چیزی است که فاشیسم آریایی ادعای آن را دارد.
۳. روشن فکر خواندن قلم به دستان شونیسم فارس ظلم به مفهوم روشنفکری است. اولین ویژگی روشنفکری داشتن آزادی اندیشه و وسعت نظر است. در حالی که شونیسم خود ذهنیتی بسته، منجمد و توخالی است که توانسته است تنها در سایه زر و زور و تزویر پابرجا مانده و خود را به سایر ملل تحمیل نماید. در واقع شونیسم فارس همواره رانت خوار قدرت است و چماق استعمار و اصلی‌ترین مانع و حتی دشمن روشنفکری و آزاد اندیشی است. از این رو قلم به مزدان شونیسم فارس نه آزاد اندیشند نه روشنفکر. آنکه از نفی و توهین و حذف دیگری هویت می‌یابد به معنی واقعی کلمه فاشیسم است نه چیز دیگر.
۴. ایران تنها برهوت اندیشه و آزادی نیست. بلکه کشتارگاه اندیشه ورزی و آزادی است. در چنین جامعه‌ای نه اندیشه‌ای مترقی و آزاد به وجود می‌آید و نه انسانیت رشد می‌کند و نه به حقوق «دیگری» احترام تبدیل به قانون و ارزش می‌گردد. به همین دلیل مفهوم – واقعیت دموکراسی و احترام به حقوق دیگری/دیگران امری غیر قابل تحقق و فکری محال است. دشمنی کلامی و قلمی با هویت و هستی ملت تورک روی دیگر قلدری رضا میرپنجی است. رضا میرپنج و فرزندش امکان قتل و کشتار داشتند و قتل عام کردند. ولی قلم به مزدان شونیسم هنوز این امکان را ندارند و قلم‌هایشان را تبدیل به آلت قتل هویتی نموده‌اند.
۵. خوشبین بودن و امیدوار بودن به اندیشه‌ها و اشخاص و گروه‌های سراسری خواه تمامیت طلب، اشتباهی است که در طول صد سال گذشته آزربایجان را ویران نموده و توان و قدرت ملی را در آزربایجان به تحلیل برده است. ادامه این روند اشتباه در آینده‌ای نه چندان دور می‌تواند به طور کلی توان و امکان حیات ملی در آزربایجان را از بین ببرد. برای حیاتی ملی و آزاد باید با اندیشه و راهی ملی و آزاد حرکت نمود.
