«روزنامه شرق» در شماره روز شنبه خود مطلبی از سالار سیف‌الدینی با عنوان «از عقد قرارداد صلح بسیار دور شده‌ایم» منتشر کرده که در آن نویسنده مطلب با فردی که خود را وزیر امورخارجه قره باغ کوهستانی می‌خواند گفتگویی انجام داده است.

روزنامه شرق در شماره روز شنبه ۱۱ آذر مطلبی از «سالار سیف‌الدینی» روزنامه‌نگار وابسته به باند فاشیستی و نژادپرست «آذری‌ها» و از عوامل امنیتی جمهوری اسلامی ایران که ید طولانی در قلم‌فرسایی علیه حقوق ملیت‌های غیرفارس به خصوص ملت ترک آزربایجان دارد، منتشر کرد. روزنامه شرق وابسته به جناح اصلاح‌طلب جمهوری اسلامی ایران که در مسائلی همچون فراکسیون مناطق ترک‌نشین و تحصیل به زبان مادری در مدارس مطالبی در علیه مطالبات و مبارزات ملت ترک آزربایجان منتشر می‌کرد؛ این‌بار با انتشار مطلبی از سالار سیف‌الدینی علیه جمهوری آزربایجان تاخته است.

سیف‌الدینی در مقدمه گفتگویش با فردی به نام «ماسیس مایلیان» که وی را «وزیر امورخارجه کشور خودخوانده قره‌باغ کوهستانی» معرفی می‌کند می‌نویسد: «در بسیاری از نقشه‌ها نام و نشانی از جمهوری قره‌باغ کوهستانی نیست، اما این دولت‌ خودخوانده به‌عنوان یک واقعیت ژئوپلیتیک ازجمله بازیگران مهم قفقاز جنوبی است.»

نویسنده مطلب در حالی جمهوری جعلی قره‌باغ کوهستانی را از جمله بازیگران مهم قفقار جنوبی می‌خواند که تاکنون به جز ارمنستان کشور دیگری در دنیا این جمهوری را به رسمیت نشناخته است. این جمهوری خوخوانده تنها از سوی ارمنستان به رسمیت شناخته می‌شود و هیچ تعامل و روابط اقتصادی و سیاسی در منطقه و جهان ندارد؛ حتی در مذاکرات بین‌المللی برای صلح در جنگ قره‌باغ نیز این جمهوری جعلی و به اصطلاح وزرای دولتش هیچ نقشی ندارند.

بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و اعلام استقلال کشورهای جنوب قفقاز نیروهای افراطی داشناکسیون که عقاید افراطی مذهبی و نژادپرستانه داشتند؛ با حمایت ارتش روسیه به مناطق قره‌باغ و روستاها و شهرهای اطراف آن حمله برده و ترک‌های آزربایجان را به صورت ددمنشانه و وحشیانه‌ای قتل‌عام کردند. در این درگیری نابرابر بسیاری از مردم ساکن در قره‌باغ و مناطق اطراف آن برای نجات جان خود از خانه و کاشانه خود گریختند. بسیاری نیز در هنگام گریز در اثر سرمای زمستان جان خود را از دست دادند. قره‌باغ منطقه‌ای است که نه با جمهوری ارمنستان و نه ایران مرزی ندارد و در داخل اراضی جمهوری آزربایجان قرار دارد اما ارمنستان به بهانه کنترل منطقه و حفاظت از مناطق اشغال شده از آزربایجان، مناطق اطراف آن را که ۲۰ درصد از خاک جمهوری آزربایجان را تشکیل می‌دهند به اشغال درآورده است. این درحالی است که آقای سیف‌الدینی در مقدمه مطلب خود مدعی شده است که این جمهوری نامشروع و غیرقانونی با ایران  ١٣٨کیلومتر مرز مشترک دارد.

«بیش از یک سال است که رؤسای جمهور ارمنستان و جمهوری آذربایجان دیداری نداشته‌اند. آخرین دیدار آنها در جولای ٢٠١۶ در سن‌پترزبورگ بود. به عبارتی یک‌سال‌و ‌چند ‌ماه است که هیچ دیداری بین رؤسای جمهور انجام نگرفته است. من اینها را توضیح می‌دهم تا شما متوجه شوید که هیچ روند مذاکره‌ای وجود ندارد. ما از حصول توافق یا امضای سند بسیار دور هستیم. هم‌اکنون موضوع اصلی حفظ صلح و ثبات در منطقه است و تلاش میانجی‌ها در این راستاست.»

سیف‌الدینی روزنامه‌نگاری که همواره مطالبی علیه منافع ملت‌ ترک و آزربایجان می‌نویسد در این مطلب سعی دارد تا ابتدا این جمهوری خودخوانده را «مهم» جلوه دهد و با انتخاب زیرکانه عنوان «از عقد قرارداد صلح بسیار دور شده‌ایم» که در متن نیز از زبان «ماسیس مایلیان» به آن اشاره می‌شود سعی دارد تا به خواننده الغا کند که علی‌رغم به رسمیت نشناختن این جمهوری خوخوانده توسط کشورهای جهان دیگر امکان بازپس‌گیری قره‌باغ توسط جمهوری آزربایجان وجود ندارد و با توجه به اینکه ایران مرز مشترک اما غیرفعال با این جمهوری خیالی دارد پس بهتر است در راستای منافع کشور، نظام ایران این جمهوری را به رسمیت بشناسد.

محافل نژادپرستی همچون آذری‌ها و روزنامه شرق، آگاهی و بیداری ملی ترکان در آزربایجان جنوبی را یا نادیده می‌گیرند و یا با فهم اینکه آگاهی و بیداری ملی در آزربایجان روز به روز افزوده می‌شود با انتشار چنین مطالبی سعی دارند تا در برابر آن بایستند. با افزایش آگاهی و بیداری ملی در بین ترک‌های آزربایجان جنوبی، بدون شک سیاست خارجه جمهوری اسلامی ایران در خصوص آزربایجان شمالی و ترکیه نیز تحت تاثیر آن قرار خواهد گرفت. حمایت از تجزیه آزربایجان شمالی از سوی روزنامه‌ی شرق و محافل نژادپرست داخلی در حالی است که ایران کثیرالمله با مشکل بزرگی به نام حقوق ملل غیرفارس و مطالبه حق تعیین سرنوشت سیاسی از سوی این ملل مواجه است.