ساعت 13.30 ظهر امروز 5 آبان 92 محوطه دانگاه صنعتی اورمیه بار دیگر صحنه تجمع و اعتراض دانشجویان به مدیریت دانشگاه خود بود. این تجمع که دومین تحصن دانشجویان دانشگاه صنعتی اورمیه بود از مقابل سلف سرویس واقع در بیرون دانشگاه شروع شد سپس دانشجویان با سر دادن شعار هایی به سمت حیاط دانشگاه حرکت کردند. از حواشی جالب این زمان اقدام مسئولین دانشگاه بود که با چیدن صندلی و میز سخنرانی قصد تبدیل تحصن اعتراضی به یک نشست به اصطلاح صمیمی را داشتند و با برخی از دانشجویان نیز هماهنگ کرده بودند تا با این کار جو تحصن را منحرف کنند ولی عموم دانشجویان با تجمع در جایی دیگر طرح رئیس دانشگاه را نقش بر آب کردند. پس از استقرار دانشجویان بیانه اعتراضی توسط سعید هوشنگ قرائت شد.که در پی آن دکتر میرزایی رییس دانشگاه با گرفتن تریبون سعی در آرام سازی جو میکند ولی صدای اعتراض و کف و سوت های ممتد وی را از ادامه سخنرانی منصرف میسازد. سپس احسان عبادی به عنوان اولین سخنران پشت تریبون رفته و در نقد صریح سخنان دکتر میرزایی ضمن کلی و انتزاعی خواندن سخنان رئیس دانشگاه وی را شاهدی ناصادق بر کردار مجموعه خویش خواند. این دانشجو علت ممانعت دانشگاه از فعالیت نشریات ، کانون ها و انجمن ها را ناشی از نگاه امنیتی مسئولین دانشگاه دانست و از کشیده شدن دانشجویان منتقد به نهاد های امنیتی و اطلاعاتی انتقاد کرد. پس از وی مهران یعقوبی از عدم صدور مجوز به گروه های موسیقی سنتی در دانشگاه گلایه کرد. مهران بهرامی نیز از عدم اختصاص آمفی تئاتر به دانشجویان خود دانشگاه انتقاد کرد. نازنین شریعتی نیز از وضعیت نامناسب خابگاه ها و رفتار زننده حراست دانشگاه با دختران شکایت کرد.احسان عندلیب واکبر محمدی از دیگر سخنرانان این مراسم بودند که مطالبات خود را بیان کردند. در آخر نیز جواد اشرف دانشجوی دومی بود که مسایل سیاسی را مد نظر قرار داده و باسخنی از سید محمد خاتمی دانشجو را ذاتا سیاسی خوانده و خواستار احیای کرسی های آزاد اندیشی در این دانشگاه شد. از نکات جالب این تجمع قول ریاست دانشگاه مبنی بر استئفا پس از معلوم شدن وزارت علوم بود.