با فرارسیدن اول مهر و باز شدن مدارس و دانشگاه‌ها و آغاز سال تحصیلی جدید، بابک چلبیانلی سخنگوی تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان (دیرنیش) در گفتگو با بخش ترکی آزربایجانی صدای آمریکا دیدگاههای تشکیلات متبوع خود و تبعیض‌های موجود در ایران بر ترکهای آزربایجانی برای تحصیل به زبان مادری خود را تشریح کرد.

به گزارش آرازنیوز، این مصاحبه با محوریت بیانیه مشترک ۱۲ تشکل سیاسی و حقوق بشری آزربایجانی به مناسبت یکم مهرماه و بازگشایی مدارس صورت گرفت که سخنگوی تشکیلات دیرنیش با اشاره به بیانیه مشترک که از سوی ۱۲ تشکیلات سیاسی و فعال در صحنه حقوق بشر گفت: « در این بیانیه ما نه رژیم ایران بلکه ملت خود را مخاطب قرار دادیم. با توجه به وعده‌های داده شده از سوی رژیم ایران در خصوص تحصیل به زبان مادری اما این مساله هنوز محقق نشده است.»

بیشتر بخوانید: بیانیه مشترک تعدادی از تشکیلات و جمعیت‌های حرکت ملی آزربایجان به مناسبت بازگشایی مدارس در یکم مهرماه

سخنگوی تشکیلات دیرنیش همچنین گفت: «متاسفانه بعد از ۳۹ سال هنوز ترکهای آزربایجان مجبور به تحصیل به زبان دیگری هستند. با اینکه در قرن ۲۱ زندگی می کنیم اما جامعه ای با جمعیت بالای ۳۵ میلیون نفری ترکهای آزربایجان در ایران هنوز از تحصیل به زبان مادری خود محروم هستند. در بیانیه مذکور از ملتمان خواستیم تا به روشهای مختلف به این مساله اعتراض کنند.»

بابک چلبیانلی همچنین با اشاره به کمپین زبان مادر‌‌ی‌‌‌‌‌ام در خانه نماند گفت: « بنابه خبرهایی که بنده دریافت کرده‌ام؛ کمپین امضا برای تحصیل به زبان مادری در داخل کشور به راه انداخته شده است. نامه‌ای به رئیس جمهور کشور نوشته شده و بیش از ۴۱ هزار نفر نیز پای این نامه را امضا کرده‌اند. بنا به خبرهایی که خواندم قرار است این نامه به همراه امضاها به رئیس جمهور ایران تحویل داده شود.»

کمپین زبان مادریم در خانه نماند در فضای شبکه اجتماعی تلگرام از سوی گروه رسانه ای یول در روز دوشنبه ۲۴ شهریورماه آغاز و در ساعت ۲۴ شب ۳۱ شهریورماه به اتمام رسید که در مجموع ۴۱۸۳۱ نفر به این کمپین و مطالبات بیانیه آغاز به کار آن پیوستند. این کمپین به حدی گسترش یافت که نمایندگان مجلس همچون نادر قاضی پور نماینده مردم اورمیه، روح الله حضرت‌پور نماینده مردم اورمیه، سید هادی بهادری نماینده مردم اورمیه، مسعود پزشکیان نماینده مردم تبریز، فردین فرمند نماینده شهرستان میانه، حمیده زرآبادی نماینده مردم قزوین، البرز و آبیک و دیگر نمایندگان شهرهای دیگر ایران به این کمپین پیوستند. در بیانیه آغاز به کار در خطاب به رئیس‌جمهور و نمایندگان مجلس ایران مطالبات کمپین را در چهار بند بیان شد که «رسمیت یافتن آموزش چند زبانگی در ایران» و «ایجاد شبکه‌های تلویزیونی و رادیویی سراسری به زبان‌‌های مختلف» را می توان از مطالبات این کمپین عنوان کرد. کمپین «زبان مادری‌ام در خانه نماند» از دولت و نمایندگان مجلس خواسته بود تا اهل قلم و اندیشه و نویسندگانی که محتوای غیرفارسی تولید می‌کنند حمایت شوند؛ همچنین پیشنهاد تشکیل «شورای عالی اقوام» در بیانیه آغاز به کار کمپین به عنوان مطالبات این کمپین مطرح شده بود.

بابک چلبیانلی همچنین با یادآوری دوران تحصیل خود به مشکلاتی که کودکان ترک آزربایجان در مدرسه با آنها روبرو می شوند اشاره کرد و گفت: «هیچوقت روز اول مدرسه از یادم نمی رود. فقط منطقه ما نبود بلکه تمامی مناطق آنجا خانواده‌ها به زبان ترکی آزربایجانی در خانه صحبت می کنند. اما با ورود به مدرسه زبان دیگری می شنویم. من تا آن زمان در عمرم آن زبان را نشنیده بودم. در آن زمان هنوز تلویزیون ایران را نمی توانستیم دریافت کنیم و به کانالهای تلویزیونی آزربایجان نگاه می کردیم. ما در خانواده، کوچه و جامعه به زبان ترکی صحبت می کنیم ولی وقتی وارد مدرسه می شویم باید زبان مادری خود را در خانه بگذاریم. انسان در آنجا با یک تراژدی روبرو می شود.»

سخنگوی تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان با اشاره به وعده های داده شده از سوی حسن روحانی رئیس جمهور ایران در خصوص تدریس زبان مادری در مدارس نیز گفت: « این وعده‌های داده شده مخصوص دوره تبلیغات برای انتخابات ریاست جمهوری است و تمامی مراجعت‌ها به رژیم ایران بی نتیجه مانده است.»

وی گفت: «از مطالبه کردن و مراجعت کردن به حکومت ایران و از بی نتیجه ماندن تمامی این مراجعت‌ها خسته شدیم. به همین خاطر این بار در این بیانیه مشترک ملتمان را به طور مستقیم خطاب قرار دادیم. مردم باید خودشان در صحنه حضور داشته باشند و خودشان خواسته هایشان را مطالبه کنند. آزربایجان جنوبی جمعیت ۳۵ میلیونی دارد و اگر بخشی از این جمعیت به پا خاسته و دانش‌آموزان و دانشجویان یک هفته به دانشگاه و مدرسه نروند حکومت ایران مجبور خواهد شد تدریس زبان مادری ما را در مدارس آزاد کند.»

بابک چلبیانلی سخنگوی تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان (دیرنیش) در پایان با اشاره به اینکه کشور ایران دارای سیستم غیردموکراتیک است گفت: «حکومت ایران به قانون خود نیز عمل نمی کند و فقط زبان سرکوب و فشار را می داند. باید مبارزات و اعتراضات به صورت متداوم انجام گیرد. ما نه تنها در داخل ایران بلکه در مجامع بین المللی نیز باید فعال باشیم و دنیا را از مظالم و تبعیض‌هایی که به ملل غیرفارس اعمال می شود آگاه کنیم.»