به دلیل عدم بستر سیاسی مناسب در راستای هویت طلبی در دانشگاه، مجبوراً گاهی اوقات از تریبون تشکل های سیاسی همچون انجمن اسلامی و جامعه اسلامی استفاده می کنیم. اما طبیعتاً چون زمینه تشکل های مزبور با تفکر مربوطه مان هیچ سنخیت و مشابهتی ندارند به همین دلیل هر بار با مخالفت های سر سختانه ای از سوی مسئولین و فعالان دانشجویی همان تشکل ها اعم از اصولگرا و اصلاح طلب مواجه می شویم.

در سال تحصیلی جاری دو بار به دلیل شرکت و استفاده از تریبون هر دو تشکل اسلامی، اخیراً سه تن از فعالان هویت طلب به کمیته انضباطی فرا خوانده شده ایم که یکی از آنها مربوط به سخنرانی آقای فاضل میبدی در رابطه با حقوق زن در اسلام بود که فعال دانشجویی آقای “محمد فتاحی” در رابطه با “حقوق زن در جامعه آزربایجان” به سخنرانی پرداخت. دومین مورد هم مربوط به سخنرانی آقای قاضی پور در رابطه عملکرد دولت یازدهم بود که بنده با وجود ممانعت دانشجویان اصولگرا و مسئولان دانشگاه حال با حمایت اعضای کانون آزربایجان شناسی من جمله دوست عزیزمان آقای “مهدی صادقی” در رابطه با عملکرد دولت های پس از انقلاب در آزربایجان و تبعیضات جاری در منطقه بیانه ای را قرائت نمودم.

حال نکته جالب‌تر آن که متن نامه ای که نسبت به ما سه تن، جهت طی مراحل اداری نوشته شده و رو نوشتی از آن به اداره اطلاعات شهرستان مراغه نیز ارسال شده حاکی از شکاف عمیقی میان تجارب و احساسات مسئولان می باشد. به عبارت دیگر در نامه مزبور اتهام آقای فتاحی “دفاع از حقوق زنان در جامعه آزربایجان” و اتهام بنده نیز قرائت بیانیه ای در راستای “دفاع از حقوق ملت آزربایجان” در حضور آقای قاضی پور و همچنین اتهام آقای صادقی حمایت از بنده جهت قرائت بیانیه می باشد.

با این حال اگر مسئولان آگاه از تبعیض و عدم احقاق حقوق ملت آزربایجان می باشند پس چگونه با کسانی که در راستای احقاق حقوق آنها فعالیت می کنند مقابله کرده و نمی گذارند تریبون آزاد و مستقلی در اختیار اینان باشد؟! در غیر این صورت پس چرا در نامه مزبور اتهامات وارده را “دفاع از حقوق زنان جامعه آزربایجان” و “دفاع از حقوق ملت آزربایجان” عنوان می کنند؟! یعنی با وجود اینکه به مُشرف بر رسمیت این عناوین می باشند ولی بازهم با فعالان این حوزه مخالفت کرده و در صدد حذف‌شان می باشند.

بر گرفته از صفحه فیس بوک «میلاد بالسینی»