پنج تن از اعضای کمیته مرکزی تشکیلات یئنی گاموح در اعتراض به حکم ناعادلانه نه سال زندان برای هر یک از آنان از روز 22 تیر در اعتصاب غذا بسر می برند. در طی مدت بیش از سه هفته اعتصاب غذا این عزیزان و نیز خانواده هایشان مشقات جسمی و روحی بسیار سنگینی را متحمل شده اند که البته رفتار بسیار بد و غیر انسانی ماموران امنیتی و قضایی رژیم نیز نمک بر زخم آنان شده است. پیداست که مقاومت سترگ این دوستانمان شایان تأملی عمیق است. مقاومتی که براستی مثال زدنی و کم نظیر است. بی تردید این مقاومت ملی جانانه و مقاومتهای از این دست در کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت پیروزیهای بزرگی را نصیب ملت ترک آزربایجان خواهد کرد.

لیکن مقصود این مقال علاوه بر نفس مقاومت ملی این دوستان، جوانب و تأثیرات آن بر حرکت ملی آزربایجان می باشد.

با وجود تشکلها و جریانهای مختلف درون حرکت ملی آزربایجان که امری به غایت طبیعی و لازم می باشد، کلیت حرکت ملی آزربایجان بارها نشان داده است که در موارد عمده و مهم برای منافع ملت ترک آزربایجان دارای درجه بالایی از روح همدلی و همگرایی بوده و می تواند استراتژی واحدی را به حیطه اجرا گذارد. مواردی همچون اجتماع های عظیم مردمی در قلعه بابک، تظاهرات سراسری در اعتراض به کاریکاتور موهن روزنانه ایران، سکوت فعال در جریان جنبش سبز، راهپیمایی های عمومی برای دفاع از دریاچه اورمیه، حمایتهای مردمی گسترده از زلزله زدگان قاراداغ و حضور ملی در بازیهای تیم تراختور آزربایجان همه از این دست می باشند. به جرات می توان گفت حمایتهای همه جانبه و گسترده از زندانیان سیاسی آزربایجان که در اعتصاب غذا به سر می برند برگ دیگری بر دفتر روح همدلی و همبستگی حرکت ملی آزربایجان افزود. از روزی که حکم ناعادلانه نه سال زندان برای این پنج زندانی سیاسی آزربایجانی صادر شد تمامی فعالین و مئدیای ملی آزربایجان از هر تشکل و جریانی یکدل و دوش به دوش به انعکاس اخبار و گزارشات لحظه به لحظه پرداخته، تشکلهای سیاسی آزربایجانی با امضای بیانیه های مشترک یک صدا حمایت خود را به زبان آورده و فعالین حقوق بشری نیز طی تلاشهای شبانه روزی صدای مظلومیت آنان را به گوش مراجع حقوق بشری جهان رساندند. چنانکه، مئدیای فارسی زبان که به صورت سنتی اخبار آزربایجان را بایکوت و سانسور می کند مجبور به ارائه خبر و گزارشهایی هرچند کم حجم و کم رنگ شد.

اخیراً نیز سه زندانی سیاسی در تهران به نامهای شاهرخ زمانی، خالد حردانی و صالح کهندل اعلام کردند برای حمایت از این پنج تن به مدت سه روز اعتصاب غذا خواهند کرد. همچنین عزیز پورولی از فعالین سرشناس حرکت ملی که در زندان تبریز محبوس می باشد طی ارائه نامه ای به ریاست زندان اعلام کرده است در حمایت از رهبران زندانی تشکیلات یئنی گاموح دست به اعتصاب غذا میزند که مسئولین زندان در جواب ضمن تهدید و ارعاب وی را به بخش ویژه زندان منتقل کرده اند.

البته موارد فوق هیچگاه بدان معنی نیست که این تمامی آن چیزی بود که حرکت ملی می توانست و می بایست انجام می داد. تا زمانی که آلام و مصائب زندانیان سیاسی ما ادامه دارد تمامیت حرکت ملی بایستی سعی و تلاش خود را به صورت روز افزون ادامه دهد و مطمئناً هنوز کارهای بسیاری وجود دارد که بایستی به انجام رسد. ضمن اینکه بایستی یادآور شد وقت آن فرا رسیده است که این عزیزان به اعتصاب غذای خود پایان دهند زیرا سلامت و جان آنان بیش از هر چیزی مهم می باشد. این دوستانمان از کارآمدترین کادرهای حرکت ملی آزربایجان هستند که در آینده ملتمان به آنان احتیاج خواهد داشت لذا حفظ جان و سلامتی آنان بایستی قبل از هر چیز مد نظر باشد. نگارنده از این دوستان می خواهد به خاطر خودشان، خانوادهایشان و آینده ملتمان به اعتصاب خود پایان دهند.

آنچه واضح است، اقدام شجاعانه و فداکارانه این پنج زندانی سیاسی، اعتصاب غذای سه زندانی سیاسی دیگر تهران و یک زندانی سیاسی در تبریز در حمایت آن پنج نفر و حمایت یکدل و همه جانبه حرکت ملی از آنان که باعث شد این مساله انعکاس وسیعی در رسانه ها و منابع حقوق بشری جهان پیدا کند به نوبه خود پیروزی معنوی بزرگی برای حرکت ملی آزربایجان به شمار می آید. حاکمیت و اپوزیسیون ایران و نیز مراجع و محافلی که کشور ایران را زیر ذره بین دارند امروز بیش از پیش آگاهند که در معادلات سیاسی ایران وزنه ای به نام آزربایجان جنوبی وجود دارد که دارای کادرهای مجرب و پخته ای می باشد که در صورت لزوم از هیچ فداکاری و گذشتی فروگذار نیستند. حال همه آگاهند که بدون آزربایجان جنوبی برای ایران نه آینده ای متصور است نه تغییرات عمده ای و اینکه وزنه آزربایجان جنوبی را نمی شود نا دیده گرفت. این مساله آزربایجان جنوبی است که بیم تجزیه را بر جان حاکمیت و اپوزیسیون ایران انداخته است و جهتگیری کلی سیاستهای ایران را تعیین می کند. در معادلات سیاسی ایران وزنه آزربایجان بیش از هر زمان دیگری سنگینی می کند و این یعنی مبارزات ملی در آزربایجان جنوبی فصل جدیدی را رقم می خورد.

آراز

04 08 2013