در ساعات اولیه بامداد امروز، شنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۵، پیمان عارف پناهنده سیاسی ایرانی در آنکارا، توسط نیروهای امنیتی (پلیس ضدتروریسم) تورکیه دستگیر شد.
خبر دستگیری این فعال سیاسی از طریق پخش زنده فیسبوک و توسط همسر ایشان(سمیرا جمشیدی ونجانی) پوشش داده شده است.
شخصا چند بار فیلم مقاومت پیمان عارف و همسر ایشان را در باز کردن در منزل به نیروهای امنیتی تورکیه را نگاه کردم و با توجه به شناختی که از فعالیتهای سیاسی ایشان دارم مواردی در ذهنم خطور کرد که به آنها می‌پردازم.
۱-پیمان عارف در این فیلم عملا به رئیس جمهور تورکیه توهین و تهدید می‌کند. نمی دانم در کجای دنیا یک متهم که هنوز جرمش تفهیم نشده است رئیس جمهور یک دولت را تهدید می‌کند؟
۲-پیمان عارف که ارتباط نزدیکی با برخی شبکه‌های خبری و ضد تورک مانند سایت آذری‌ها و بی‌بی‌سی فارسی دارد، همواره به مخاطبان این شبکه‌های خبری، اطلاعات نادرستی داده و سعی در مخدوش کردن چهره تورکیه دارد. برای مثال ایشان همواره بدنبال این بوده‌اند که ثابت نمایند تورکیه نقش مخربی در سوریه دارد اما هیچ سخن و انتقادی از حمایت ایران از رژیم بشار اسد و یا گروه‌های تروریستی (مانند پ.ک.ک و حزب الله لبنان) به میان نیاورده‌اند!!! ایشان چه دلیلی به این رفتار و استاندارد دوگانه‌‌شان دارند؟
۳-ایشان ظاهرا از دست دولت ایران به کمیساریای عالی سازمان پناهندگان ملل متحد در تورکیه پناه آورده‌اند و بعنوان پناهنده در آن کشور حضور دارند. همچنین ظاهرا ایشان مشغول ادامه تحصیل در آن کشور (مقطع دکترا) نیز می‌باشند. کاش آقای عارف به جای اتهامات بی‌اساس به تورکیه و حمایت از گروه‌های تروریستی، ضمن ادامه تحصیل در آن کشور (که ما ایرانیها به آن احتیاج داریم)، حداقل منصفانه با رویدادهای داخلی برخورد می‌کردند. آقای عارف در جریان کودتای نافرجام ۲۵ تیر ۱۳۹۵ در تورکیه، همواره سعی داشتند این کودتا را ساختگی و بازی شخص اردوغان قلمداد نمایند. باز نمیدانم ایشان از کجا این قدر مطمئن بودند که این کودتا نمایشی و ساختگی بوده است؟

۴-در آخر لازم میدانم تعجب خودم را از نحوه دستگیری ایشان بیان کنم. ایشان به مدت تقریبا یک ساعت توانستند نیروهای امنیتی تورکیه را پشت در نگه داشته و در این مدت با پخش مستقیم اینترنتی مخاطبان خود را در جریان امر دستگیریشان قرار دهند. صبر و ادب پلیس تورکیه مرا شگفت زده کرد. در کشورهایی همچون ایران و حتی خود آمریکا مطمئنا پلیس این همه از خود صبری نشان نمیداد و در کمترین احتمال ضمن شکسته شدن در حتما با خشونت غیر قابل وصفی ایشان را دستگیر می‌کردند.
نمی‌گویم دموکراسی تورکیه در سطح عالی است اما مطمئن هستم آقای عارف میتوانستند در مدت اقامتشان در آن کشور، از فرصت و پتانسیلهای آن کشور به نحو عالی هم برای خود و هم فعالین سیاسی ایرانی خارج از کشور استفاده نمایند.

حمید گیلانی- پاریس

۱۰٫۱۲٫۲۱۰۶

برگرفته شده از سایت اویرنجی سسی