۹۰ درصد کارگاه‌های ایران ۱۰ نفر کارگر دارند
ایران در سالهای اخیر با سیاست‌های اقتصادی دولت حسن روحانی برای مهار تورم روند منفی رشد اقتصادی را به صفر رسانده و در حال حاضر دوران رکود اقتصادی را می‌گذراند. این رکود در بخش‌های مسکن و بورس هم تاثیر بسیاری برجای گذاشته است همچنین با رکود اقتصادی طبقه‌ی آسیب‌پذیر کارگر به شدت تحت تاثیر منفی قرار گرفته است.
روزنامه‌ی آرمان نزدیک به اصلاح‌طلبان در ایران در گفتگویی با محسن ایزدخواه تحلیل‌گر مسایل کارگران تاثیرات رکود اقتصادی بر زندگی و معیشت کارگران را بررسی کرده است.
این تحلیل‌گر مسایل کارگری می‌گوید «در حال حاضر بیش از ۷۰ درصد کارخانجات شهرک‌های صنعتی یا تعطیل هستند و یا در بهترین شرایط با کمتر از ظرفیت موجود خود کار می‌کنند. وقتی رکودی عمیق در یک جامعه ریشه بدواند، امکان سرمایه‌گذاری از بین می‌رود و پیش از هر چیزی اشتغال را تحت تاثیر قرار می‌دهد و بیکاری به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های جامعه تبدیل می‌شود.»
رکود اقتصادی موجب شده است تا بخش ساخت و ساز مسکن به شدت رکود پیدا کند و همین امر بیکاری بسیاری از کارگرانی که در ساخت و ساز مسکن فعال هستند را به دنبال دارد. ایزدخواه در این باره می‌گوید «از میان حدود دو میلیون کارگر ساختمانی، بیش از ۶۰ درصد آنها در تنگنای بیکاری قرار گرفته‌اند. با اینکه مسئولان تسهیلاتی هم برای حوزه مسکن در نظر گرفته‌اند، اما رکود به شکل افسارگسیخته حتی به صنایع زیردستی ساختمان‌سازی هم نفوذ کرده است و شاید اگر این تسهیلات در نظر گرفته نمی‌شد، حوزه مسکن به حال و روزی بدتر از این هم دچار می‌شد.»
در سال جاری حداقل دستمزد برای کارگران ۸۱۲ هزار تومان در نظر گرفته شده است که فاصله بسیار زیادی با خط فقر در ایران با این دستمزد وجود دارد. به اعتقاد این تحلیل‌گر مسائل کارگران «حداقل دستمزد تعیین‌شده به تنهایی نمی‌تواند یک زندگی حداقلی را تامین کند. البته با توجه به سایر حقوق و مزایای جنبی که قانون کار تعیین می‌کند برآوردها نشان می‌دهد که کارگران در سال نزدیک به ۲۱ ماه حقوق و مزایا دریافت می‌کنند. با این حال اگر ما این ۲۱ ماه را هم در نظر بگیریم، باز هم دستمزد دریافت‌شده توسط نیروی کار با خط فقر فاصله دارد.»
وی با بیان اینکه امروزه به طور تقریبی نیروی کار ۹۰ درصد کارگاه‌های کشور به ۱۰ نفر و کمتر تقلیل یافته است گفت: «اکنون با توجه به سیاست‌های اقتصادی به جایی رسیده‌ایم که رکود، کارگاه‌های کشور را به مرز ورشکستگی کشانده است و صاحبان کارگاه‌ها توان و بنیه مالی خود را از دست داده‌اند.»
ایزدخواه در ادامه با اشاره به اینکه تحریم‌ها موجب می‌شد تا ایران با رشد اقتصادی منفی مواجه شود گفت: «بی‌توجهی به حقوق مالکیت، عدم حمایت از تولیدکنندگان، دامن زدن به سوداگری و … در یک دهه اخیر در کشور به وجود آمده که کارگران بیش از هر شخص و نهادی متحمل زیان‌های آن شده‌اند.»
به اعتقاد این کارشناس مسائل کارگری، دولت با تدوین سیاست‌های انقباضی توانست از نرخ تورم بکاهد، اما در این شرایط هم ایران جزو پنج کشور اول جهان به لحاظ نرخ بالای تورم است. وی همچنین معتقد است ایران بعد از برجام می‌نواند نفت را برخلاف گذشته که در مقابل مواد غذایی به فروش می‌رساند اکنون در مقابل ارز به فروش برساند اما با این حال دولت برای خروج اقتصاد ایران از وضعیت کنونی باید نرخ ارز را ثابت نگه‌دارد، به طرح‌های عمرانی اهمیت بیشتری دهد، سختگیری‌های بیشتری نسبت به سوداگری‌های نظام بانکی اعمال کند و به طور کلی سیاست‌های اقتصادی خود را در راستای همدیگر اجرا کند تا اقتصاد ایران بتواند در یک پروسه‌ی زمانی از رکود خارج شود. هرچند وی می‌گوید «امروز شرایط به گونه‌ای است که حتی ایجاد ۸۰۰ هزار شغل در سال راه به جایی نمی‌برد.»
