انستیتوی مطالعاتی تبریز که از ماه آوریل امسال فعالیت خود را آغاز کرده، در موضوعات مختلف علمی به تحقیق در مورد جامعه‌ی تورک در ایران می‌پردازد.

محمدرضا هیئت رئیس این انستیتوی تحقیقاتی در آنکارا در گفتگو با صدای آمریکا از اهمیت و لزوم تشکیل این انستیتوی تحقیقاتی و حوزه‌های فعالیت آن می‌گوید.

وی در تشریح فعالیتهای انستیتوی تحقیقاتی – مطالعاتی تبریز در آنکارا گفت: وضعیت اقتصادی ایران، قشقایی‌ها، سیاست‌های روحانی، حکومت ملی آزربایجان، روابط ایران و ارمنستان از جمله موضوعاتی است که از آغاز فعالیت این انستیتو تاکنون دهها مقاله منتشر شده است.

به گفته‌ی وی انستیتوی تبریز بر اساس دو نیاز  تشکیل یافته است: اولین ضرورت برای تشکیل انستیتوی تحقیقاتی تبریز اهمیت ایجاد ان.جی‌.او یا نهادهای مردمی در دنیای معاصر و یا فعالیت با نهادهای مردمی موجود است. فعالیت در نهادهای مردمی موثرتر از فعالیت فردی است. این طرف عمومی مساله است اما طرف خصوصی مساله هم این است که افراد با کار گروهی آشنا می‌شوند.

محمدرضا هیئت عضو هیئت علمی دانشگاه آنکارا و رئیس انستیتوی مطالعاتی تبریز در آنکارا می‌گوید انستیتوی مطالعاتی تبریز در موضوعات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و  فرهنگی فعالیت و نتایج بدست آمده از مطالعات و تحقیقات را منتشر خواهد کرد.

به گفته‌ی وی سایت این انستیتو در حال حاضر تنها به زبان تورکی آناتولی فعالیت می‌کند که در روزهای آتی بخش فارسی و در هفته‌های آینده بخش انگلیسی آن نیز به سایت اضافه خواهد گردید.

محمدرضا هئیت در مورد اهداف آینده‌ی این انستیتو گفت: هدف اول ما این است که فعالیت‌های انستیتو به طور مداوم ادامه یابد چون این اولین تجربه ماست و تداوم فعالیت انستیتو در اولویت قرار دارد. در نظر داریم با افزایش فعالیت علمی، این انستیتو را به یک مرکز معتبر در زمینه‌ی ایران و آزربایجان تبدیل کنیم. برای رسیدن به این امر ما نیاز به کارشناس داریم که یکی از مشکلات ما هم تعداد کم کارشناس‌هاست.

هیئت همچنین در مورد اهمیت انعکاس فعالیت‌های انستیتودر رسانه‌ها نیز گفت که با چند تلویزیون در مورد انعکاس کنفرانس‌ها و سخنرانی‌های انستیتو مذاکراتی انجام داده‌ام اما به هر حال اگر انستیتو از لحاظ علمی فعالیت‌های درخور توجهی ارائه دهد رسانه‌ها را به خود جلب خواهد کرد.

به گفته‌ی این استاد دانشگاه آنکارا، انستیتوی تحقیقاتی تبریز قصد دارد تا منابع مهم را از آرشیوهای آزربایجان و ترکیه و در صورت امکان ایران جمع‌آوری کرده و با تربیت و جذب کادر و کارشناسان این منابع را بررسی و نتایج علمی بدست آمده را منتشر کند.