افزایش نقض حقوق بشر در آذربایجان

طی سه سال گذشته علیرغم وعده هائی که حسن روحانی قبل از انتخاب شدن داده بود همه شواهد نشان می دهند که وضعیت حقوق بشر در این مدت نه تنها بهبود نیافته بلکه به شهادت تمام گروههای حقوق بشری داخل و خارج کشور نقض حقوق بشر بصورت چشمگیر ی نیز افزایش یافته است که بر جسته ترین نمونه آن افزایش تعداد اعدام ها نسبت به قبل از انتخاب شدن حسن روحانی به ریاست جمهوری ایران است.

دو عامل اصلی درافزایش نقض حقوق بشر در ایران طی این سال ها عبارتند از:

اول افراطی تر و سرکوب تر شدن قوه قضائیه بعنوان بازوی جریان اصولگرا است برای تحت فشار قرار دادن و مهاردولتی که می خواست راه جداگانه ای را برود .

دوم عقب نشینی همه جانبه اصلاح طلبان از مواضع قبلی شان که دفاع از حقوق بشر را از برنامه خود حذف کردند زیرا فکر می کنند اگر از نقض حقوق بشردر ایران انتقاد بکنند دولت روحانی تضعیف می شود. نبود مخالفت جدی در مقابل نیروهای سرکوبگر دست انها را برای نقض همه جانبه حقوق بشر باز گذاشته است .

افزایش نقض حقوق بشر در سراسر کشور به یکسان نبوده و در مناطقی که فقر و نارضایتی بیشتر است، زمینه اعتراض وشورش بیشتر است نقض حقوق بشر نیز بیشتر بوده است . در همین رابطه مناطق پیرامونی کشور که وطن ملل غیر فارس در ایران است شاهد صدور احکامی از طرف قوه قضائیه بوده است که نه قبل از انقلاب ونه بعد از انقلاب سابقه نداشته است که نمونه برجسته آن در اواخر اردیبهشت‌ماه سال جاری بود که ۱۷ کارگر اخراجی معدن طلای آغ ‌دره تکاب در استان آذربایجان غربی به حکم دادگاه٬ هرکدام بین ۳۰ تا ۱۰۰ضربه شلاق خوردند و شماری از آنها نیز زندانی شدند. این موضوع اعتراض های فراوانی را به همراه داشته است .

دستگیری فعالین فرهنگی در آذربایجان افزایش یافته احکام زندان ومحکومیت ها بیشتر شده وفشار برزندانیان سیاسی چند برابر گشته است . در حال حاضر بگفته مسئول زندانها در آذربایجان شرقی درزندان تبریز سه برابر گنجایش زندان محبوس نگهداری می شود . در زندان اردبیل هم همین طور.در اینجا نمونه هائی از نقض حقوق بشر در آذربایجان را توضیح می دهم

رسول رضوی فعال هویت‌طلب آذربایجانی محبوس در زندان مرکزی تبریز از سی‌ام اردیبهشت‌ماه به همراه چند زندانی دیگر در اعتراض به فشارهائی که بر زندانیان اعمال می شود از جمله در حمایت از یک فعال آذربایجانی دیگر به نام عباس لسانی که بعد از پایان مجکومیت آزادنشده بود، اعتصاب غذای خود را آغاز کرد وهمچنان به اعتصاب غذایش ادامه می دهد. اعتراض آقای رضوی به این است که یک حکم شش ماه حبس او را که قبلا با عفو مشروط بخشیده شده بود دوباره در موردش به اجرا گذاشته‌اند. او همچنین به بلاتکلیفی درباره پرونده دیگری که برای بازداشت سال گذشته‌اش باز شده معترض است.در حال حاضر وضعیت جسمانی او بسیار وخیم است . رسول رضوی اتمام اعتصاب غذای خودرا منوط به لغو احکام صادره از طرف شعبات ۲ و ۳ دادگاه انقلاب شهر تبریز و برگزاری مجدد دادگاهی کاملا علنی و عادلانه اعلام کرده است.

تیر ماه سال گذشته قاضی باقرپور رئیس شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز رسول رضوی را به اتهام تبلیغ علیه نظام به ۱ سال حبس تعزیری محکوم نمود. همچنین ۶ ماه حبس تعلیق شده وی نیز به اجرا گذاشته شد

آیت مهر علی بیگلو زندانی سیاسی که سابقه چندین بار دستگیری و اعتصاب غذا را دارد، هم اکنون ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺤﮑﻮﻣﯿﺖ ۸ ﺳﺎﻝ ﺣﺒﺲ ﺗﻌﺰﯾﺮﯼ ﺧﻮﺩ در زندان تبریز است، در اعتراض به فشار های وارده بر زندانیان در پی عدم رسیدگی به خواسته‌های رسول رضوی، تداوم اعتصاب غذا و وخامت حالش، در حمایت از این زندانی در اعتصاب غذا به سر می‌برد.

مرتضی مرادپور – زندانی سیاسی آذربایجانی در زندان مرکزی تبریز نیز در اعتراض به وضع موجود در همبستگی با سایر زندانیان سیاسی ودر پی عدم رسیدگی به خواسته های رسول رضوی دست به اعتصاب غذا زده است

مرتضی مرادپور روز ۲۸اردیبهشت۹۴، از سوی ماموران امنیتی در محل کارش در تبریز بازداشت و برای گذراندن دوران محکومیت خود به زندان مرکزی تبریز منتقل شد.

این فعال فرهنگی در سال ۱۳۸۸ در دادگاه انقلاب تبریز به اتهام اجتماع و تبانی جهت ارتکاب جرم بر علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.

وی در جریان راهپیمایی خانوادگی ۱خرداد۸۸ در پارک ائل گولی تبریز و پس از طرح شعارهایی در رابطه با حقوق زبانی و ملی آذربایجانی ها بازداشت و پس از نزدیک به شش ماه بازداشت به قید وثیقه آزاد شده بود.

حکم محکومیت به شلاق وجریمه نقدی برای ۲۶ نفر از معترضان در بازی فوتبال تراکتورسازی به اتهام «مشارکت در اخلال در نظم و آسایش عمومی از طریق ایجاد هیاهو و جنجال» صادر شده است . این عده به پخش برنامه توهین به ترک ها که در برنامه فتیله از تلویزیون سراسری پخش شده بود در استادیوم ورزشی تبریزاعتراض کرده بودند.

فشار قوه قضائیه به منتخبان محلی نیز بطور بی سابقه ای زیاد شده است . دعواهای جناحی حکومت توسط قوه قضائیه دامن نمایندگان و منتخبان محلی را می گیرد .

سهیلا کارگر فعال ملی آذربایجانی وکاندید نمایندگی مجلس دهم روز ۲۶اردبیهشت۹۵ در منزل شخصی خود در قزوین از سوی ماموران امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. به گفته برادر این فعال مدنی، ماموران امنیتی هنگام بازداشت، او را مورد ضرب و شتم قرار داده اندو شدت ضربات مامورین هنگام ورود به منزل و بازداشت سهیلا به حدی بود که قاضی بازپرسی رای موافق به بردن سهیلا به پزشک قانونی جهت رسیدگی به شکایتش از مامورین اطلاعات می دهد.سهیلا کارگر از سوی مراجع قضایی به «تشکیل گروه غیر قانونی» متهم شده است.ماموران امنیتی وسایل شخصی وی از جمله «لپ تاپ، موبایل، فلش، سی دی ها و کتاب های» او را با خود برده اند. پیشتر سهیلا کارگر برای نامزدی انتخابات مجلس دهم از شهر قزوین ثبت نام کرده بود که هئیت‌های اجرایی صلاحیت وی برای حضور در این انتخابات را رد کردند.

چهار نفر از اعضای شورای شهر تبریز که به دخالت سپاه در پروژه های اقتصادی شهر اعتراض داشتند باتهام فساد بازداشت شدند یکی از آنان خانم المیرا خاماچی از اعضای شورای شهر تبریز می باشد که حدود سه ماه پیش توسط نهادهای امنیتیءانتظامی شهر تبریز بازداشت و روانه زندان شده بود، وی بعد از نزدیک به سه ماه زندانی بودن آزاد گردید.

برای چندین نفرازاعضای شهر مرند پرونده قضائی تشکیل داده اند واعضای علی البدل بعنوان اعتراض حاضر نشده اند بجای آنان در جلسات شورای شهرشرکت بکنند و نهایتا شورای شهر مرند منحل شده است .

ژاله تبریزی
۱۶ ژوئن ۲۰۱۶