امروز ۳۱ مارس برابر با ۱۲ فروردین مصادف است با روز قتل عام آزربایجانی‌ها. در سال ۱۹۱۸ در بین روزهای ۳۰ مارس تا ۲ آوریل بیش از ۱۲هزار نفر از آزربایجانی ها در شهر باکو و نواحی نزدیک آن کشته شدند.

در ماه مارس دسته های مسلح حزب نژادپرست داشناک و کمیته اجرایی بلشویک ها در باکو و شهرهای باکو،لنکران،قوبا،خاچماز،شاماخی، سلیان،قاراباغ،زنگه زور، حاجیقابول،نخجوان و سایر مناطق دست به قتل عام مردم بی دفاع زدند.

طبق منابع رسمی در طی این قتل عام بیش از ۱۲هزار نفر از مردم آزربایجان کشته و هزاران نفر مفقود شدند. در سالهای ۱۹۱۹ و ۱۹۲۰ در دوران حاکمیت جمهوری خلق آزربایجان تحت رهبریت محمد امین رسولزاده ۳۱ مارس روز ماتم عمومی اعلام شد. همچنین حیدر علی یئو در ۲۶ مارس ۱۹۹۸ طی دستوری تاریخی ۳۱ مارس را روز قتل عام آزربایجانی ها نامگذاری کرد.

بعد از آنکه انقلاب ۱۹۱۷ در روسیه شکل گرفت ارامنه و بخصوص حزب داشناکسیون با استفاده از فرصت بدست آمده در باکو میتینگهایی بر علیه آزربایجانی ها ترتیب دادند و زیر پرچم بلشویزم رویای ارمنستان بزرگ را به واقعیت نزدیک دیدند. آنها از ابتدای ماه مارس به غارت و تالان مردم عادی شهرهای اطراف باکو دست زدند. اگزچه اسناد رسمی نشان می دهد که ارامنه سعی داشته اند تا در ماه ژانویه ۱۹۱۸ قتل عام را اجرایی کنند اما با تلاشهای افرادی چون محمد امین رسولزاده و نریمان نریمانوف این امر در آن روزها اتفاق نیفتاد تا اینکه ارامنه در ماه مارس توانستند تحت بیرق بلشویزم و حزب داشناکسیون نیت شوم خود را عملی کنند.

طبق اسناد به جا مانده اگر چه لنین در تلگرافی به استفان شائومیان از اهمیت دیپلماسی و گفتگو در پیشبرد اهداف حزب تاکید می کند اما شائومیان با ورود به باکو ژنرال تالشینسکی و اعضای هنگ آزربایجان را بازداشت می کند و همین عامل باعث بوجود آمدن کینه و نارضایتی بین مردم و بلشویک ها می شود. اعتراض مردم به اقدمات شائومیان بهانه ای برای نژادپرستان ارمنی که در زیر پرچم بلشویزم فعالیت می کردند شد تا به اهداف شوم خود مبنی بر تسفیه نژادی در آزرابجان دست بزنند.

گفتنی است قتل عام‌های متعددی در تاریخ بر علیه تورکان صورت گرفته است. نسل کشی تورک ها با هدف پایان دادن به هستی و حضور فیزیکی آن ها، در قفقاز، بوسنی، مورا، بالکان و … طی سده های مختلف به خصوص در ۲۰ سال گذشته صورت پذیرفته است. قتل عامهای تورکان چوخور سعد (ایروان)، باکو، گنجه، ایغدیر تنها نمونه های چندی از این نسل کشی هائی می باشد که هویت تورکان را هدف قرار داده است.