روند خشک شدن دریاچه اورمیه به مرحله‌ای رسیده است که برداشت نمک مرطوب از حاشیه دریاچه را به شدت افزایش داده است؛ اقدامی که به گفته فعالان محیط‌زیست برای محیط‌زیست منطقه مخرب است و اقدامی غیرقانونی محسوب می‌شود به‌ویژه آن‌که به مرور زمان، تبدیل به یک رخداد عادی در آنجا خواهد شد.

به گزارش آرازنیوز به نقل از رسانه های محلی در این میان «بیوک رییسی» مدیرکل اداره محیط‌زیست استان آزربایجان شرقی دیروز در جلسه رسیدگی به مشکلات برداشت‌کنندگان سنتی گفت: «انتقال نمک مرطوب دریاچه اورمیه خلاف ضوابط زیست‌محیطی است. نبود اتحادیه یا سندیکای فعالان حوزه نمک در استان، امکان ابلاغ و کنترل ضوابط زیست‌محیطی را نیز با مشکل مواجه می‌کند.» وی با اشاره به شکایت بعضی از کشاورزان روستاهای واقع شده در مسیر حمل نمک درباره ریخت و پاش مواد معدنی و جاری شدن آب آغشته به نمک در زمین‌های کشاورزی اضافه کرد: «کامیون‌های حاصل نمک باید از کاور و چادر برای پوشاندن محموله نمک استفاده کرده و صرفا نمک خشک را بارگیری کنند.

وی در تایید انتقاد برداشت‌کنندگان نمک مبنی بر غیراقتصادی بودن و درآمد پایین برداشت نمک به دلیل انحصاری بودن مصرف‌کنندگان داخلی در ادامه گفت: «سود حاصل از برداشت نمک دریاچه اورمیه نصیب بخش صنعت و مصرف‌کنندگان صنعتی شده و ارزش اقتصادی واقعی آن پرداخت نمی‌شود. تلاش می‌کنیم طرح کنترل ضوابط برداشت نمک و استقرار اکیپ نظارتی در حاشیه دریاچه اورمیه با قدرت اجرایی شود.»گفته مدیرکل محیط‌زیست استان آزربایجان شرقی از دو جنبه زیست‌محیطی و قانونی اهمیت دارد. «بهزاد سعید پور» عضو هیات علمی دانشگاه محیط‌زیست به پیامدهای این اقدام در طبیعت اشاره داشت و گفت: «نمک مرطوب را در جایی پهن می‌کنند که نور داشته باشد و رطوبت نمک را خشک کند. اما مشکل آنجاست که نمک مجددا در همان جایی که دپو شده است به خورد سطح زیرینش می‌رود و خاک آنجا را هم شور می‌کند.

در ادامه غیرقانونی بودن این برداشت را «محمدعلی اینانلو» از فعالان محیط‌زیست و مستندسازان طبیعت مورد بررسی قرار داد و  گفت: «برای هر حرکتی در طبیعت، باید مجوز گرفته شود اما همیشه دغدغه ما این بوده که صاحب عرصه و اعیان طبیعت چه کسی است. به‌هرحال باید ساختار سازمان حفاظت محیط‌زیست و سازمان جنگل‌ها و مراتع و آبخیزداری مشخص شود. آن‌طور که می‌دانیم مالک اعیان سازمان حفاظت محیط‌زیست است که شامل نوع اکولوژی، حیات وحش و محیط‌زیست می‌شود اما مالک عرصه، سازمان جنگل‌ها و مراتع و آبخیزداری است که شامل جنگل و مرتع می‌شود. طبیعتا جایی که به نمکزار بدل شده است، دیگر نه تنها برای این سازمان، بلکه برای محیط‌زیست هم جالب توجه نخواهد بود و بهره‌برداران به منطقه خواهند رفت.» او البته گفت ممکن است این اتفاق تبدیل به عادت هم شود که خطرناک است: «این امکان وجود دارد که این‌گونه اتفاقات، در میان مردم منطقه رایج شود و دیگر دریاچه اورمیه به عنوان یک منطقه حفاظت شده فراموش شود و قبح آن هم ریخته شود؛ اتفاقی که مشابه آن برای تالاب مَیقان در حوزه آبریز دشت اراک هم افتاد.»