این فعال خستگی ناپذیر به همراه ۲۸ تن از دیگر فعالین در دوم شهریور ۹۰ که برای بحث پیرامون اعتراض به خشکاندن دریاچه اورمیه گردهم آمده بودند توسط نیروهای امنیتی بازداشت و از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب به دوسال زندان محکوم که یک سال آن طی ۵ سال به تعلیق در آمده است محکوم شده بود.

عزیز پورولی از زمان ورود به زندان، اعتراض شدید خود را نسبت به برخوردهای غیر قانونی ، بی عدالتی ها، ضرب و شتم فعالین و … به مسئولین زندان گوشزد کرده و هشدار می دهد که باید امنیت جانی زندانیان را تامین نمایند و حراست زندان نیز ایشان را به بند قرنطینه که از ابتدایی ترین امکانات محروم  و حتی امکان ابتلا به انواع بیماری های مسری و عفونی را دارد منتقل می نمایند. که در نهایت ایشان در نامه ای سرگشاده خطاب به رئیس زندان هشدار داده تا سر انجام پس یک ماه به بند کاردرمانی منتقل می شود.

همچنین این فعال مدنی به دنبال اعتصاب غذای لطیف حسنی، محمود فضلی، آیت مهر علی بگلو، بهبود قلیزاده و شهرام رادمهر اعضای کمیته مرکزی حزب یئنی گاموح در اعتراض به حکم ۴۵ سال حبس که از روز ۲۲ تیرماه دست به اعتصاب غذا زده بودند. درحمایت از آنان طی نامه سرگشاده به ملت آزربایجان و وجدان های بیدار بشری در دوازدهم مرداد ماه سال جاری دست به اعتصاب غدای نامحدود زد کهپس از اعلام اعتصاب غذا ماموران امنیتی وی را به بخش خصوصی زندان انتقال داده و از ارتباط تلفنی و دیدار با نزدیکان خود منع کردند.

در نهایت این فعال مدنی روز جمعه پس از گذشت هفت روز طی تماس تلفنی که از زندان با خانواده خود داشته از پایان اعتصاب غذای اعضای کمیته مرکزی حزب یئنی گاموح با خبر شده اعتصاب غذای خود را بنا به در خواست آنها توقف کرده و به بند کاردرمانی زندان مرکزی تبریز منتقل شده بود.

همچنین خانواده این فعال مدنی از وضعیت وخیم و حتی کاهش پنج کیلو از وزن وی خبر داده و اظهار داشته بودند که قادر به صحبت کردن از پشت گوشی تلفن نیز نبوده که این امر نیز بر نگرانی های این خانواده افزوده بود.که مسئولین زندان پس از شکست اعتصاب غذای حمایتی ایشان اجازه ملاقات به خانواده را نمی دادند که پس از یک هفته تلاش توانستند تا با عزیز پورولی دیداری داشته باشند .

لازم به ذکر است که شعبه ۱۵دیوان عالی کشور با اعتراض و درخواست تجدید نظر این فعال مدنی نیز مخالفت کرده بود.

خاطر نشان کنیم که این فعال سرشناس آزربایجانی بارها از سوی نیروهای امنیتی از جمله طی سال های ۷۸ در منزل شخصی ، سال ۸۰ مراسم قلعه بابک در کلیبر، سال ۸۱ در مراسم سالگرد پروفسور ذهتابی در شبستر و سال  ۸۲ در مراسم قلعه بابک در کلیبر ، دوم شهریور ۹۰ در مراسم افطاری در تبریز و بالاخره در ۲۰ آزر ماه ۹۱ در تبریز بازداشت و ماه ها در بازداشتگاه های نهاد های امنیتی به سر برده و علیرغم طعم تلخ بازداشت ها ، شکنجه ها و زندان ها هر بار که از در زندان بیرون می آید راسخ تر از قبل راه سخت مبارزه ملی در آزربایجان را طی می کند.

وبلاگ پیگیری “عزیز پورولی را آزاد کنید” پیشاپیش آزادی این فعال جسور و خستگی ناپذیر آزربایجان را به ملت شریف تبریک گفته و به امید آزادی هر چه زودتر تمامی زندانیان سیاسی در بند رژیم ایران و آزادی وطن عزیزمان آزربایجان جنوبی.