نگرانی از تقویت «نژادپرستی» در جامعه ایران
روزنامه بهار ضمن انتشار گزارشی دربارهٔ «رفتارهای اخیر در شبکههای اجتماعی درمورد رخدادهای عربستان» نسبت به تقویت «نژادپرستی» در جامعه ایران هشدار داده است.
حنیف عبدالله، دانشجویی که چهارسال است در ایران تحصیل میکند و «مادرش ایرانی و پدرش تونسی» است به روزنامه بهار گفته است: «شاید باورتان نشود اما من این روزها پیامهایی در فیسبوک از طرف کسانی که اصلاً همدیگر را نمیشناختیم دریافت میکردم که حاوی حرفهای بسیار رکیکی بود. حتی بعضاً میفهمیدم شخص ارسالکننده پیام، دوست یکی از دوستانم است و در حالی که اصلاً من را نمیشناسد صرفاً برای این که از اسم و عکسم مشخص بود که عرب هستم تصمیم گرفته بود به من فحش بدهد. احتمالاً با خودش فکر کرده من این فحشها را برای سران آلسعود ارسال میکنم و او از این طریق با جنایت آل سعود مبارزه کرده است؛ در حالی که این حرفها صرفاً قلب من را میشکند چون من ایرانیها و البته تمام مردم جهان را دوست دارم، میدانم خیلی از عربها هم همین احساس را دارند.»
عباس کاظمی، جامعهشناس نیز به این روزنامه گفته است: «نژادپرستی و تقویت آن در مردم باعث میشود آنها سلامت درونشان را از دست بدهند»، ضمن این که «نژادپرستی بیشتر از آن که علت باشد معلول است؛ معلول ناآگاهی، عصبیت و حتی بیپناهی. مردمی که فکر میکنند دولت از آنها حمایت نمیکند تصمیم میگیرند خودشان دست به کار شوند؛ بنابراین نباید این دست رفتارها را به حال خود رها کرد».
روزنامه بهار به اظهارات اکبر عبدی اشاره کرده و نوشته است: «آقای بازیگر روی سن و در حضور تعداد نسبتاً زیادی از مردم و احتمالاً میلیونها مخاطب خاطرهای از تحقیر یک عرب را به خاطر کاری که آن را اشتباه میدانسته بازگو میکند، حضار دست میزنند و صدای خندهها از ته دل بلند میشود. ویدئوی این ماجرا در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود و واکنشهای اولیه مخاطبان مجازی هم همان خندههای بلند و نثار یک دمش گرم است.»
این روزنامه نوشته است: «سالیان سال است که خیلیها تلاش میکنند نشان دهند ایرانیها و عربها آبشان توی یک جوی نمیرود، چون ما تمدن ۲۵۰۰ ساله داریم و خیلی با فرهنگتر از آنها هستیم، اما کافی است اتفاقی بیفتد کمی خشم هم در ما برانگیزند، اینجاست که نه تنها این رسم دیرینه دوباره فرصت بروز و ظهور پیدا میکند بلکه ما از طرق مختلف تلاش میکنیم یادآوری کنیم چقدر از آنها بهتریم و آنها مستحق بدترین چیزها هستند، به این ترتیب احتمالاً با خیال این که تا جایی که در توانمان بوده انتقام گرفتهایم کمی آرام میگیریم. این را میشود در واکنش مردمی که برای آقای بازیگر دست میزنند، میشود در واکنش کسانی که متن آقای نوازنده معروف را در اینستاگرام لایک میکنند و کامنت «دقیقاً» میگذارند دید. متنی که در آن شعر جعلی منسوب به فردوسی آمده و بعد هم تف به روی روزگاری انداخته که در آن عربها کارهای شدهاند.»
به گزارش این روزنامه، «واکنشهای برخی کاربران شبکههای مجازی در روزهای گذشته فقط به لایک کردن و کف زدن برای هنرنمایی آدممعروفها ختم نشده بلکه بر خودشان هم واجب میدانند از فرصتی که در اختیارشان قرار گرفته انتقام خون حجاج شهید منا و شهدایی را که زیر جرثقیل ماندهاند از طریق متنهای سراسر نژادپرستانه بگیرند».
روزنامه بهار با اشاره به رفتارهای مشابهی علیه افغانهای ساکن ایران نوشته است: «ما این کار را قبلاً هم کردهایم، نه فقط درمورد عربها که مثلاً درمورد افاغنه، وقتی که تصمیم گرفتیم در پیروی از برخی اسلافمان گردن مسگری را در شوشتر به جزای گناهی که آهنگری در بلخ کرده بود بزنیم و خانه عدهای از افاغنه ساکن در اطراف یزد را به جرم تجاوز یکی از هموطنهای آنها به دختری یزدی آتش زدیم و نشان دادیم بهرغم تاریخ تمدن ۲۵۰۰ سالهمان، بعضی از ما نمیتوانند تفاوت در رنگ، زبان، شکل چشمها، دین و… را کنار بگذارند و مسائل را چنان که باید و شاید از هم تفکیک کنند. اینجاست که سؤالی پررنگ در ذهن خیلی از ما شکل میگیرد.»
عباس کاظمی، جامعهشناس به روزنامه بهار گفته است: «همان طور که وقتی عضوی از یکی از قومیتها اشتباه میکند، نمیتوان کلیت آن قومیت را زیر سؤال برد و متهم کرد، وقتی هم عدهای در ایران رفتارهای نژادپرستانه میکنند یا اقدامات و بیمسئولیتیهای حکومت کشوری را به پای تمام مردم آن کشور میگذارند و زبان به توهین و تحقیر باز میکنند، نمیتوان گفت همه مردم نژادپرست هستند.»
این جامعهشناس البته تأکید کرده است که «من در مورد جامعه ایران خیلی هم بدبین نیستم؛ بهخصوص در سالهای گذشته که مردم فرصت شنیدن نظرات مختلف را به سبب گوناگونی وسایل ارتباطی پیدا کردهاند رفتارها بهتر شده است. از نزدیک شاهد بودم به موازات سر زدن رفتارهای نژادپرستانه از سوی عدهای، عدهای دیگر حاضر میشدند و به روشنگری و تذکر دادن میپرداختند. خیلی از مردم به صورت خودبهخود اقدامات نژادپرستانه را محکوم کردند».
روزنامه بهار همچنین از قول عباس کاظمی نوشته است: «همین حالا ما ایرانیها از این که برخی رسانههای خارجی مردم ایران را مردمی عقبمانده معرفی کردهاند شکایت میکنیم، اما خودمان در فرهنگ غنی اعراب مطالعه نمیکنیم. اگر نهادهای فرهنگی و علمی وابسته به دولت و مستقل تصمیم بگیرند در این راستا قدم بردارند و فرهنگ قومیتها و کشورهایی را که حساسیت روی آنها بیشتر است به مردم بشناسانند و مثلاً با برنامههایی مانند برگزاری قویتر هفته فرهنگی افاغنه، هفته فرهنگی مردم لبنان، سوریه، عراق، تونس و… و جا دادن برخی از مفاهیم نوعدوستانه در کتب درسی و… کمک میکنند تعداد کسانی که در برابر نژادپرستی میایستند، بیشتر شود.»