لطیف حسنی به همراه سایر اعضای شورای مرکزی اولین بار در تیرماه سال ۹۲ در اعتراض به کارشکنی مسئولان قضایی استان در مورد دادخواهی‌شان دست به اعتصاب غذا زدند که به تبعید آنان به زندان رجایی شهر کرج منجر شد.
پس از سپری کردن ۶ ماه در زندان رجایی شهر مجددا به زندان تبریز برگردانده شدند. اما به دلیل شرایط اسف بار زندان تبریز و عدم وجود اصل تفکیک جرائم درخواست انتقال به زندان رجایی شهر را داد که هر بار رد شد. در نهایت در تاریخ ۲۸ اردیبهشت در اعتراض به نقض حقوق قانونی زندانیان سیاسی که شامل استفاده از حق انتقال و مرخصی، اجرای اصل تفکیک جرایم و نیز اعتراض به آزار و اذیت خانواده های زندانیان سیاسی مجددا دست به اعتصاب غذا زد. در دوران اعتصاب نیز با مشکلات جسمی از جمله تشدید بیماری قلبی که از آثار شکنجه های بازداشت قبلی بود و نیز درد معده و ضعف جسمانی شدید و سردرد های مکرر به شدت رنج می برد. وی پس از ۵۲ روز، ۱۸ تیرماه سال ۱۳۹۳ در حالی که به زندان رجایی شهر منتقل شده بود به اعتصاب خود پایان داد .