ظریف سربازیاش را در آمریکا پنهان شده بود؟!
در روزهای گذشته جنگ لفظی بین وزیر امور خارجه ایران و سناتور آمریکایی به نام تام کاتن بالا گرفته است.
به گزارش آرازنیوز، تام کاتن سناتور آمریکایی ۳۷ ساله است که در نگارش نامهای با امضای وی و ۴۶ سناتور دیگر خطاب به رهبران جمهوری اسلامی ایران نقش مهمی ایفا کرده است. در این نامه تاکید شده بود که رئیس جمهور آینده آمریکا تعهدی به اجرای توافق هستهای که باراک اوباما با دولت ایران امضا خواهد کرد نخواد داشت.
سایت تقاطع نوشته که وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، روز چهارشنبه (۲۹ اپریل-۹ اردیبهشت) در نشستی در دانشگاه نیویورک، گفت قطعنامهای که بعد از توافق احتمالی هستهای در شورای امنیت سازمان ملل تصویب خواهد شد، تمام قطعنامهها و تحریمهای قبلی امریکا و اتحادیه اروپا را خاتمه خواهد داد و دولت ایالات متحده باید این قطعنامه را امضا کند؛ چه سناتور کاتن خوشش بیاید یا نیاید.
او همچنین با رد این موضوع که رییس جمهوری آیندهی امریکا میتواند توافق اجرایی دولت اوباما را لغو کند، افزود: «رییس جمهوری امریکا به وسیلهی قوانین بینالمللی محدود میشود و این قوانین ایالات متحده را ملزم میکند تا هر توافقی را که دولت این کشور، وارد آن شده، به اجرا درآورد.»
ظریف خطاب به “دیوید ایگناسیو”، گردانندهی این نشست گفت: «شما این را میدانید، شاید سناتور کاتن نمیداند.»
ساعاتی پس از این اظهارات، سناتور کاتن که از مخالفان سرسخت توافق جاری هستهای میان دولت اوباما و جمهوری اسلامی است، در توییتر خود، ظریف را اینگونه خطاب قرار داد: «شنیدم که امروز من را به چالش کشیدی. اگر اینقدر اعتماد به نفس داری، بیا بر سر قانون اساسی امریکا مناظره کنیم. محل ملاقات در واشنگتن دی.سی؛ زمانش را تو انتخاب کن تا بر سر سابقهی حکومت ایران در استبداد، پیمانشکنی، و ترور، با هم مناظره کنیم.»
سناتور کاتن که در فاصلهی سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ به عنوان سروان نیروی زمینی امریکا در عراق و افغانستان خدمت کرده، سپس کنایهای به گذشتهی ظریف زده و ادامه داده: «البته رد این پیشنهاد، بعد از آنچه که در دههی بیست زندگیات انجام دادی، برایم قابل درک است. وقتی در جریان جنگ ایران و عراق، در امریکا پنهان شدی تا روستاییان و کودکان برای کشته شدن به صف شوند.»
سایت فرارو امروز جمعه ۱۱ اردیبهشت در گزارشی در موضوع سربازی ظریف به نقل از کتاب آقای سفیر نوشت: «تا مرداد ۶۷ از معافیت تحصیلی استفاده می کردم اما در مرداد ۱۳۶۷ و پس از گرفتن دکترایم به ایران آمدم. اوایل مذاکرات ایران و عراق بود. آقای ولایتی به رئیس جمهور وقت که رئیس شورای عالی دفاع نیز بودند نامه ای نوشت تا مرا در وزارت خارجه مامور کنند. به این صورت از تاریخ ۸آبان ۱۳۶۷ مامور به خدمت سربازی در وزارت خارجه شدم. حتی وقتی به عنوان سفیر و نفر دوم آقای دکتر کمال خرازی به نیویورک اعزام شدم هنوز سرباز بودم. دکتر خرازی شرط رفتنشان به نیویورک را پذیرش سفارت و نفر دومی بنده اعلام کرده بودند.»