ترکمن های عراق که همچنین ترک‌های عراق یا عراقی‌های ترک نامیده می‌شوند، به طور عمده سکونت‌گاه آنان در شمال عراق، و دارای روابط نزدیک فرهنگی و زبانی با ترکیه و آزربایجان هستند. سابقه حضور ترکمن‌ها در شمال عراق به دوره خلافت مامون و معتصم از خلفای عباسی در قرن نهم میلادی بازمی گردد. آنها در زمان امپراطوری ترکهای سلجوقی به دلیل ترک بودن و هم نژاد بودن با امچراطوری سلجوقی قدرت بیشتری یافتند.

زبان ترکمن‌های عراق لهجه‌ای از زبان تركى آزربایجانی است و با زبان ترکمنی کمی متفاوت است، هرچند در یک خانواده قرار می‌گیرد.

منابع آگاه در عراق جمعیت ترکهای عراق را 3 میلیون نفر میدانند.

زبان ترکمن‌های عراق ترکی آزربایجانی و هم‌خانوادهٔ با زبان‌ ترکی استانبولی، و دیگر زبان‌های شاخه زبان‌های اغوز است؛ برخی زبان‌شناسان زبان آنان را بین ترکی آزربایجانی و ترکی استانبولی تقسیم بندی می‌کنند. ولی در واقع می‌توان زبان ترکمن‌های عراق را لهجه‌ای از زبان ترکی آزربایجانی شمرد. به دلیل سلطهٔ چندین‌ سالهٔ عثمانی‌ها در منطقه و ارتباط ترکمن‌های عراق با ترکیه، زبان ادبی مورداستفادهٔ ترکمن‌های عراق از ترکی استانبولی با الفبای لاتین است.

اکثریت ترکمن‌ها دو زبانه (ترکی آزربایجانی و عربی) و گاهی سه زبانه نیز بوده و به زبان کردی مسلط هستند.

ترکهای عراق مسلمان شیعه و سنی هستند. سنی‌ها از شاخه حنفی و شافعی هستند. اکثر ترکهای سنی در شهر تلعفر و موصل زندگی می‌کنند و ترکهای نواحی جنوبی‌تر مانند کفری و طوزخرماتو بیشتر شیعه هستند. شیعه‌ها ۴۰% و سنی‌ها ۶۰% جمعیت ترکها را در عراق تشکیل می‌دهند.

احزاب ترکهای عراق

ترک ها به‌صورت رسمی دارای ۵ حزب در عراق می‌باشند که یکی از مهم‌ترین آن‌ها جبهه ترکمن‌های عراق می‌باشند.

جبهه ترکمن‌های عراق

اتحاد اسلامی ترکمن‌های عراق

حزب خلق ترکمن

جنبش دموکراتیک ترکمن

حزب اخوان ترکمن عراق

رسانه

نخستین و تنها رسانه‌ی مستقل ترکهای عراق از سال ۲۰۰۴ میلادی توسط جبهه ترکمن‌های عراق با نام شبکه تلویزیونی ترکمنلی افتتاح شد.

برگرفته از صفحه فيس بوكى مفاخر آزربايجان