مدیر کل آموزش و پرورش استان آزربایجان‌غربی اعلام آمادگی خود را برای همکاری در موضوعات فرهنگی و آموزشی با اقلیم کردستان عراق اعلام نموده است.

فریدون سید مصطفوی روز شنبه در بازدید مسئولان آموزش و پرورش اقلیم کردستان عراق از مراکز کار و دانش و هنرستان های فنی و حرفه‌ای اورمیه میزبان مسئولین عراقی بوده از رغبت همکاری اداره آموزش و پرورش استان با همتایان خود در اقلیم کردستان عراق در زمینه‌های برگزاری اردوهای علمی، دعوت از اساتید و دبیران مجرب، برگزاری سمینارها، همکاری علمی و آموزشی مشترک، همکاری در تالیف نشریات علمی و آموزشی، سخنرانی های مشترک، برگزاری جشنواره های علمی، آشنائی با شیوه های نوین تدریس در دو کشور، انجام مطالعات تطبیقی مشترک، برگزاری مسابقات علمی و کاربردی و … خبر داده است.

طبیعتا همکاری در زمینه‌های مختلف علمی از جمله علوم آموزشی و پرورشی کشورهای مختلف مسئله‌ای به غایت نرمال هست ولی علت رغبت همکاری اداره آموزش و پروش استان آزربایجان‌غربی با اقلیم کردستان عراق و عدم رغبت همکاری با کشورهائی نظیر ترکیه و آزربایجان‌شمالی در چیست؟ استان آزربایجان‌غربی که دارای بافت ائتنیکی و زبانی غالبا ترک نشین با اقلیتی کرد، ارمنی،آسوری و .. می‌باشد چرا با کشورهائی همچون ترکیه و آزربایجان‌شمالی در زمینه علوم آموزشی و پرورشی رابطه برقرار نمی‌کند و در عین حال مسر به ارتباط نزدیک با اقلیم کردستان عراق می‌باشد؟ براستی چرا اکثریت ترک منطقه و نیازهای فرهنگی آنان با هم زبانان‌شان در آن سوی مرزها نادیده گرفته و یا کتمان می‌گردد ولی دولت و ملت حاکم سعی در استفاده ابزاری از اقلیت کرد موجود در غرب آزربایجان را در تقابل با ترک‌ها به پیش می‌برند؟ مسئله حق برخورداری از “آموزش به زبان مادری‌” که جزء وعده‌های انتخاباتی دولت حسن روحانی بود چرا دولت با کشورهای ترکیه و آزربایجان‌شمالی در جهت تحقق آموزش به زبان ترکی برای میلیونها شهروند ترک خود به مبادله افکار و همکاری نمی‌پردازد، آیا نمی‌توان از تجربیات دو کشور همسایه که در هر دو زبان رسمی و سراسری “زبان ترکی” می‌باشد در تحقق وعده برخورداری از آموزش به زبان مادری شهروندان ترک بهره جست؟ آیا رغبت به همکاری با اقلیم کردستان عراق و عدم رغبت با ترکیه و آزربایجان‌شمالی در حیطه وظایف استاندار و مدیر کل آموزش و پرورش استان می‌باشد یا از سوی مسئولین بالادست صادر گردیده و اینان تنها به جای آورنده اوامراند؟

دولت ایران در برخورد با شهروندان ترک و کرد خود طی ۳۵ سال گذشته با تبعیض برخورد کرده به طوریکه نام گذاری اسامی کردی برای کودکان کرد آزاد ولی همین عمل برای کودکان ترک ممنوع می‌باشد و یا صدها مورد دیگر نشانه از برخورد دوگانه دولت و ملت حاکم و یا به طور صریحتر استفاده ابزاری از کارت کرد در تقابل با ترک‌ها می‌باشد. برخورد تبعیض آمیز با مسئله ترک و اعمال این چنین دولت ایران سبب رفع شبهات و مبدل شدنشان به یقین در قبال بی اعتنائی به مسئله حق برخورداری از آموزش زبان مادری می‌گردد.

یاد آور شویم که حسن روحانی در وعده های انتخاباتی‌اش در سفر به شهرهای ترک نشینی همچون تبریز، اورمیه، اردبیل و … ۳ وعده تاسیس فرهنگستان زبان و ادب ترکی، احیاء دریاچه اورمیه و آموزش به زبان مادری را داده بود که تاکنون به جژ پروپاگاندا دولتی شاهد تغییر نگرش امنیتی دولت و ملت حاکم نبوده‌ایم، دستگیری صدها فعال مدنی ترک در روز جهانی زبان مادری خود گویای واقعیت دولت حسن روحانی در قبال وعدهایش می‌باشد.

اورمیه نیوز/اومود اورمولو