ساسی مانکن و تراختور؛ دو پدیده اجتماعی مهم ولی متفاوت
👤 سیامک کوشی
هنر به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین بازخوردهای اجتماعی جوامع بشری از قدمت بسیار طولانی (دوران غارنشینی انسان) برخوردار است.
معمولاً آثار هنری هر دوره از تاریخ بشر در بین ملت‌های مختلف نشانگر وضعیت آن دوره و آن ملت بوده است و شرایط اعتقادی – سیاسی – نظامی و حتی اقتصادی یک دوره تاریخی (مثلاً دوران رنسانس اروپا) از روی آثار هنری آن دوره قابل‌تحلیل و بررسی می‌باشد.
ایستادگی و مقاومت آنها در برابر تجاوزات دشمن، اشعار، موسیقی‌ها و نقاشی‌ها بیشتر جنبه وطن دوستانه شجاعت طلبانه و در مدح قهرمانان ملی و ترغیب جوانان برای ازخودگذشتگی درراه وطن، به خود می‌گیرد.
متأسفانه در طول صدسال گذشته جامعه فارسی‌زبان ایران دچار ابتذال بسیار شدیدی در حوزه هنر شده که این مسیر به‌صورت دوطرفه بوده و هنر و جامعه این ابتذال را به یکدیگر انتقال داده‌اند.
_ مدیر مدرسه‌ای سر صف مدرسه برای افزایش نشاط دانش آموزان (که صدالبته فی‌نفسه امری پسندیده و درست است) از آهنگی با محتوای جنسیتی و الفاظ رکیک استفاده می‌کند
_ معلمی سر کلاس برای روحیه بخشی و انرژی‌زایی به دانش آموزان از آهنگ عرق‌سگی کمک می‌گیرد…
_ جوانان و نوجوانان برای ارضای روحیات قلدرمنشانه خود از آهنگ‌های لاتی با محتوای قتل و حکم اعدام و حبس ابد و یا با سرگرمی‌های مثل مصرف مواد مخدر و غیره استفاده می‌کنند.
_ در فضای مجازی نماد مردانگی، هیکل گنده و خال‌کوبی پرتعداد با ریش‌بلند و صدای کلفت می‌باشد.
کودکان و نوجوانان (در مخصوصاً در سنین بین ۹ الی ۱۶) که مهم‌ترین دوران تشکیل شخصیت و شکل‌گیری باورها و اعتقادات و افکار انسان می‌باشد، دچار ابتذال فکری و رفتاری شده و چنین می‌شود که ساسی مانکن و آرام جوینده از این جامعه سر برآورده و تبدیل به نمادها و دل‌خوشی‌های این جامعه می‌شوند.
اما کودک آذربایجانی امروزه در هر شهر و نقطه از آذربایجان تحت تأثیر فضای هواداری تیم تراختور آذربایجان، هویت ملی خود را بازیافته و ازبر نمودن شعارها و سرودهای هواداری (که اغلب رنگ و بوی ملی دارند) و اجرای آنها در سر کلاس درس یا محلات یا فضای مجازی به این کودکان و نوجوانان غرور ملی و آگاهی هویتی می‌بخشد.
که در این میان خانواده‌ها و معلمان خوش‌فکر و دغدغه‌اند آذربایجانی با همراهی و جهت‌دهی درست می‌توانند نسل جدید را به‌درستی در مسیر خدمت به جامعه و وطن راهنمایی کنند.
به همین دلیل است که اقدام بزرگ مسئولان مدرسه «کارا تبریز» در روز جهانی زبان مادری و یا مسئولان مدرسه «بهشت شیوا تبریز» که با همکاری موسسه خیریه جوانان تبریز در تهیه بسته معیشتی برای نیازمندان بسیار ارزشمند بوده و در فضای مجازی تبدیل به الگوی بسیار زیبایی برای خانواده‌ها و دانش آموزان آذربایجانی شده است.
خوشبختانه هویت و اصالت آذربایجانی به‌قدری غنی و زیباست که می‌توان با تکیه‌بر این هویت در مقابل نفوذ ضد فرهنگ‌هایی مثل ساسی مانکن را گرفته و جامعه را به سمت آرامش، کارایی و بهره‌وری سوق داد.
و این امر لزوم توجه خانواده‌ها و مدیران و معلمان گران‌قدر مدارس را می‌طلبد که با استفاده از امر اجتماعی هواداری تراختور آذربایجان و موسیقی فاخر آذربایجانی، کودکانی که در این سال‌ها شدیداً تحت حملات ساسی‌مانکن‌ها قرار دارند را به سمت درست‌تر هدایت کرد.
و این است تفاوت دو پدیده اجتماعی از دو ملت متفاوت… یکی ساسی مانکنی که جامعه را به انحطاط می‌کشاند و دیگری تراختور که به جامعه حیات و نشاط می‌بخشد.
