👤 قدرت ابوالحسنی سهلان

اسم یک مکان (توپونیم) نشان میدهد، هویت بخشان به آن محل و ساکنین اولیه آنجا از کدام قوم بوده است. از اینرو، جهت تحریف نشدن گذشته تاریخی و حفظ هویت ساکنان اولیه مکانها، بایستی از اسامی خاص و بومی آنها بدقت محافظت گردد. ولی در ایران، بعد از به قدرت رسیدن رضاخان پهلوی و حاکم شدن فارسها در حدود یکصد سال پیش، سیاستهای شوونیستی فارسیزه کردن توپونیمهای غیرفارسی رواج داشته است. درحال حاضر هم میتوان گفت، اغلب اسامی رسمی شهرها و روستاهای مناطق ترک نشین ایران از جمله آذربایجان، جهت دوختن هویت فارسی به آنها فارسیزه گشته اند و سعی شده است، اسامی جدید جعلی و فارسیزه را کم کم بین مردمان رواج داده، اسامی اصیل و بومی کهن ترکی آنجاها را به نسیان بسپارند.

موضوع تغییر نام و جعل گفته شده بالا، در اسامی روستاهای بین تبریز و صوفیان کاملا مشهود میباشد که به سی مورد از اسامی بومی و اصیل بهمراه نام رسمی و جعلیشان در زیر اشاره میگردد:

۱) ساغالان: سهلان
۲) نادارلی: نظرلو
۳) هورلان: هارونیه
۴) ایسمی کمر: سفید کمر
۵) نمتوللا: نعمت آلله
۶) زینوو: زیناب
۷) سهسن دیزه /سرکن دیزه: سرکند دیزج
۸) آلیشا: علیشاه
۹) ساروانقولو: ساربانقلی
۱۰) کول آوا: گل آباد
۱۱) کوندور: کندرود
۱۲) قوم تپه: قم تپه
۱۳) خوجا میرجان: خواجه مرجان
۱۴) اوست چیلله خانا: چله خانه علیا
۱۵) آشاغی چیلله خانا: چله خانه سفلی
۱۶) پردیل: پردل
۱۷) زئیناوا: زین آباد
۱۸) داش ایسپیران: سفیدان عتیق
۱۹) یئنگی ایسپیران: سفیدان جدید
۲۰) گول آخیر: گل آخر
۲۱) کؤهول: کهل
۲۲) مینه ور: منور
۲۳) آشاغی گومانا: گمانج سفلی
۲۴) یوخاری گومانا: گمانج علیا
۲۵) آشاغی مایان/ آوالان: مایان سفلی
۲۶) یوخاری مایان: مایان علیا
۲۷) آشاغی آلوار: الوار سفلی
۲۸) یوخاری آلوار/ اسکی آلوار: الوار علیا
۲۹) خوجا دیزه: خواجه دیزج
۳۰) قیزیل دیزه: قزل دیزج