👤 حبیب الله بلوچ

‏برای درک هر چه بهتر چرایی حملات بی سابقه ایران و‌پاکستان در مرز دو سویه گلداسمیت که بلوچستان را به دو قسمت بزرگ تقسیم کرده لازم است نگاهی گذرا به وضعیت فعلی این دو کشور و‌بلوچستان بیندازیم.

‏-در طول یکسال اخیر تظاهراتهای گسترده مدنی بی سابقه ای دو طرف بلوچستان را در بر گرفته است. این تظاهراتها توجه مثبتی جهانی را نسبت به مساله بلوچ و جنایتهایی که در ایران و پاکستان علیه ملت بلوچ در جریان است ایجاد کرده و این مساله برای هر دو کشور که قرار است در حوزه ساحلی بلوچستان از جاسک و چابهار تا گوادر و‌کراچی؛ با چین، روسیه و هند و‌کشورهای دیگر کار کرده و طرح های کلانی را به انجام برسانند، را تحت الشعاع قرار داده بود.

‏-ایران و پاکستان هر دو در آستانه انتخاباتهای مهم مجلس هستند. انتخابات پاکستان کمتر از یک ماه دیگر است و در حالی برگزار میشود که یک دولت موقت در پاکستان روی کار است و انتخابات در ایالت مهم بلوچستان بخاطر تظاهراتهای اخیر با چالش های جدی همراه شده است و همین وضعیت در بلوچستان غربی نیز مشاهده میشود.

‏-ایران و پاکستان هر دو برای فرار از مشکلات داخلی خود و‌همزمان تضعیف قیام برخواسته ملت بلوچ به امنیتی سازی بلوچستان نیازمند هستند از این رو این عملیات های نظامی محدود که در آنها تنها بلوچها هزینه میدهند و واکنشهای نظامی را تقویت میکنند و تصویر و چهره مدنی و مثبتی که از جنبش بلوچستان در سطح جهان مخابره شده را به یک تصویر خشن و امنیتی تبدیل کرده و از این طریق بتوانند جنبش های موجود را خنثی کرده و توجیهی برای سرکوب ملت بلوچ درسطح جهانی داشته باشند.

‏-ایران مدعی حمله به جیش العدل و پاکستان مدعی حمله به «بی ال ائ» و «بی ال اف» دو سازمان مسلح بلوچ مخالف پاکستان است. تا اینجای کار این حملات همزمان باعث تشدید عملیاتهای واکنشی نظامی از سوی این گروه ها نیز شده است.
‏
‏- هر دو کشور در این میان در حال تعریف و بازتعریف واژه «تروریست» برای «بلوچ» هستند و در شرایط کنونی بخاطر وضعیت سیاسی منطقه بسیاری از مردم این واقعه را بیشتر به عنوان یک راهبرد اشتباه ایران دارند تعریف میکنند و در ارائه تحلیل تلاش دارند ایران را مقصر جلوه داده و اصل پاسخ پاکستان را به نوعی مشروع جلوه دهند که خود این مساله مشروعیت واژه «تروریست» طرح شده فی ما بین را خواسته یا ناخواسته تقویت کرده و بلوچها که قربانیان اصلی این بازی هستند را متضرر میکند.

‏در چنین شرایطی انتظار ما از یکایک مردم فهیم و روزنامه نگاران و همچنین جامعه جهانی این است که اجازه ندهند برنامه های سیاسی هدفمند پشت پرده در حال اجرا، جنبش های حق طلبانه مردمی و مدنی را به حاشیه برده و عملیاتهای نظامی باعث امنیتی -نظامی شدن فضای بلوچستان و سرکوب ملت مبارز بلوچ شود.