علیرغم همه ترفندها، استحاله و سرکوب‌های امنیتی، سیاسی و فرهنگی، جنبش دانشجویی آزربایجان با پوست‌اندازی تاریخی، با مبانی فکری و تئوریک ملی مبارزه نوینی را برای «حیات و بقاء» ملی در آزربایجان جنوبی آغاز نمود.

حساب جنبش ملی دانشجویی آزربایجان با «جبهه مقابل و مرکزگرا» کاملاً مشخص می‌باشد، ولی مغرضان، ناآگاهان، نااهلان و نادان‌هایی در بین خودمان، تشکیلات گرایی و جنبش دانشجویی در آزربایجان جنوبی را هدف قرار داده‌اند.

تاریخ مبارزات همه ملل تحت استعمار و استبداد برای ما ثابت کرده است که جنبش‌های دانشجویی، مکمل و تکمیل‌کننده سازمان‌های سیاسی و انقلابی می‌باشند. هیچ سازمان سیاسی نمی‌تواند بدون جذب و کادر سازی از بطن جنبش دانشجویی به حیات خود ادامه دهد و کادر رهبری اکثر سازمان‌های سیاسی متشکل از فعالین جنبش‌های دانشجویی سابق می‌باشند.

در جنبش ملی آزربایجان، تریبون‌هایی که تشکیلات‌ها و جنبش دانشجویی را سیبل خود قرار داده‌اند، چنان ضربه‌ای بر پیکره جنبش می‌زنند که هیچ نهاد و «مأمور مزدور فاشیسم ایرانی» نمی‌تواند آن ضربه وارد کند.

برخی بر این باورند که وظیفه ذاتی و مبارزاتی فعال جنبش دانشجویی با برپایی چند شب‌شعر و انتشار نشریه به پایان می‌رسد. فعال دانشجویی آزربایجان مکلف به تولید اندیشه و نخبه فکری است. جنبش دانشجویی بنا به خصلت خود جنبش شهری و بنیان‌های تشکیلات گرایی را تحکیم می‌کند. تئوری‌های فرسوده‌ای که هم‌اکنون به نام جنبش دانشجویی آزربایجان در دانشگاه‌های آزربایجان تزریق می‌شود «روح رخوت» و آرزوی فاشیسم می‌باشد. جنبش دانشجویی آزربایجان باید با تکیه‌بر روح و مبانی ملی و مبارزه و مقاومت ملی، روح رخوت پمپاژ شده به دانشگاه‌های آزربایجان را بشکند.

۱۹ اردیبهشت روز دانشجوی آزربایجانی بر همه مبارزان جنبش دانشجویی آزربایجان گرامی باد.

اسماعیل جوادی-آنکارا
۱۹اردیبهشت هزار و چهارصد