زمانی که اعتراضات مردمی در سوریه علیه بشار اسد در سال ۲۰۱۱ شروع شد، کسی فکر نمیکرد که گروه کوچک تروریستی -پ‌ی‌د – شاخه سوری گروه ترویستی پ.ک.ک به شمار می رفت، با استفاده از تضعیف قدرت مرکزی و با حمایت سرویس های اطلاعاتی کشورهای اروپایی بتواند در شرق و شمال سوریه حدود یک سوم خاک این کشور و مناطق نفت این کشور را در دست گیرد.

حمایت های علنی سرویس های اطلاعاتی اروپایی و ایران از این گروه های تروریستی که به نوعی حافظ منافع نفتی،گازی و آبی آنها در منطقه تبدیل شده بودند با برخی طیف بندی و درگیری های سیاسی داخلی ترکیه اجین و فرصت مناسبی را فراهم آورد که این گروه تروریستی بتواند، به بزرگترین،مجهزترین و خون آشام ترین گروه ترویستی در منطقه تبدیل شود.

گروه تروریستی پ.ک.ک با حمایت های ذکر شده با زیر شاخه های سوری و ایرانی اش، تخمینا با ۵۰ هزار نفر نیروی فعال در شمال عراق و سوریه حضور فعال دارد که بنا به برخی آمار ۴۰ هزار نفر از این نیروها که متشکل از میلیشاهای حقوق بگیر و سربازگیری های اجباری ازعرب های سوری و کردهای ایزدی می باشند در سوریه حضور دارند.

بنا به گفته رهبران شاخه ایرانی گروه تروریستی (پژاک) در کنفرانس ها،مصاحبه ها و نشریات تشکیلاتی شان مکرا تئوری”کنفدرالیسم قومی” با ابزار”تشکیل ارتش دمکراتیک ایران” مطرح کرده و تلاش دارد در مرحله بعد از جمهوری اسلامی، با کپی برداری از پروژه سوریه ” سیستم کانتون سازی” در غرب ازربایجان را پیاده نمایند.

گروه تروریستی پ ک ک و دست های ناپاک هدایت کننده آنها در حالی که با ادبیات دهن پرکن “حقوق خلق های ایران” گام به گام پروژه اشغال غرب آزربایجان را پیش می برند، چتر فعالیت میدانی خود را در حوزه های سنتی حزب دمکرات کردستان، کومله، خبات،پاک و… در استان کردستان و کرمانشاه نیز گشوده اند. یعنی این گروه تروریستی بر اساس خطوط طراحی شده سرویس اطلاعاتی فدرال المان و سرویس اطلاعاتی فرانسه برای تضمین امنیت معادن طلای تیکان تپه و مناطق نفتی شامات” قوشاچای تلاش دارد با بازی های به اصطلاح چپ گرایانه مدافع خلق ها که در سوریه اجرا کرد، خط امتدادی تهاجمی و تدافعی حد فاصل ماکو – سردشت که دقیقا کپی برداری ازمعادلات میدانی سوریه مانند خط قامشلو تا عفرین را اجرایی کنند.

واقعیت مسئله این هست که جمهوری اسلامی ایران نیز با تز “زمین سوخته” و باز کردن دست گروه های تروریستی در منطقه، پا در جای پای دیکتاتور “دمشق” گذاشته و امیدوار است با کمک “جمیل بایک” سرکرده تروریست وابسته به اطلاعات سپاه پاسداران ، دنبال سرکوب های شدید ملل غیر فارس در ایران و اعتراضات احتمالی مردمی بخاطر گرانی و بیکاری می باشد که می تواند کلیات نظام را ساقط کند.

هر چقدر هم ” وکلای نیابتی به اصطلاح خودی” پ ک ک در حرکت ملی قبول نداشته باشند ، همه این تحولات مخرج مشترکی دارد و آن هم، محاصره کامل آزربایجان جنوبی و قطع ارتباط با ترکیه می باشد که برای گروه تروریستی پ ک ک – تورک های آزربایجان جنوبی و جمهوری ترکیه بسیار پر اهمیت و حیاتی است. اگر این اتفاق رخ دهد عملا ۷۰% مرزهای خشکی ترکیه توسط گروه تروریستی پ.ک.ک محاصره میشود و این به معنی در بن بست قرار گرفتن این کشور و تحمل هزینه های سرسام آور جانی، امنیتی و مادی می باشد.

با توجه به این نکات، سخنان “سلیمان سویلو” وزیر کشور ترکیه هنگام بازدید از دیوار امنیتی بین ترکیه و ایران مبنی بر حضور تقریبی ۱۰۰ تروریست در ماکو و توان جمهوری ترکیه برای پاکسازی این منطقه کاملا قابل فهم است. سلیمان سویلو و دستگاه استخبارات جمهوری ترکیه بهتر از هر کسی می داند که کمپ های تروریستی پ ک ک صرفا در منطقه ماکو نبوده و آمار تروریست های بیشتر از ۱۰۰ نفر می باشد و به صورت فعالانه از سوی سپاه پاسداران جمهوری اسلامی حمایت اطلاعاتی،امنیتی،لجستیکی،مادی و سیاسی می شوند.

با توجه به عمق روابط تجاری،سیاسی و توافقات امنیتی بین ترکیه و ایران، سخنان وزیر کشور جمهوری ترکیه در نقطه صفر مرزی از منظر روابط دیپلماتیک بین المللی و نگرانی از سرازیر شدن سیل پناهندگان در صورت هر گونه تحول سیاسی در ایران از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده و “سلیمان سویلو” با مد نظر قرار دادن هزینه های سیاسی، امنیتی و تاریخی تحولات احتمالی پیش روی به ذکر چنین مطالب مهمی پرداخته است.

با استناد بر این شواهد می توان گفت که ترکیه از نظر سیاسی،اطلاعاتی و امنیتی اشراف کاملی به تحولات سیاسی ،میدانی و خلا احتمالی قدرت در ایران و پروژه های سپاه پاسداران در حمایت از گروه تروریستی پ‌ک‌ک و استارت پروژه “کانتون سازی گروه تروریستی پ‌ک‌ک ” در غرب آزربایجان دارد و با توجه به تجربیات شمال عراق،سوریه،لیبی تلاش دارد قبل از آنکه سازمان های اطلاعاتی اروپایی و سپاه پاسداران سیل تروریست های پ ک ک را برای اجرای پروژه های دراز مدت خود به منطقه گسیل و پروژه بن بست زمینی و هوایی مرزهای جنوبی ترکیه و تورک های آزربایجان جنوبی اجرایی شود، در زمین بازی حضور فعال داشته باشد و کسی چه می داند شاید روزی شاهد عملیات”دریاچه صلح” برای مقابله با تروریست های پ ک ک و خنثی سازی پروژه قطع ارتباط مرزهای جنوبی ترکیه و جلوگیری از سیل پناهندگان به ترکیه باشیم،که این عملیات می تواند معادلات و تخیلات گروه های تروریستی در غرب ازربایجان را نیز به مانند حوادث ۱۳۵۹ سولدوز برهم زند.

رئوف حکمت دوست