منطقه غرب آزربایجان از جمله مناطقی است که سرنوشت اش با تحولات سیاسی و نظامی بین کشورها اجین شده و قرن هاست که این منطقه در مرکز دقت بازیگران سیاسی و نظامی کشورهای مختلف بوده و هست. در یک قرن گذشته کارشناسان و جاسوسان زبده سازمان های اطلاعاتی کشورهای مختلف تحت عناوین مختلفی همچو میسیونرهای مذهبی در اورمیه و غرب آزربایجان و حمایت از طوائف و عشایر منطقه بازیگر صحنه بوده و هستند.

تحولات منطقه ای یک قرن اخیر که منجر به سقوط دو امپراتوری تورک عثمانی و قاجاریه شد همچنین مباحث مربوط به «آب، نفت، گاز و خطوط لوله انتقال انرژی» برای تحکیم قدرت کارتل های چند ملیتی در راس سیاست قدرت های بزرگ بود و هست. غرب آزربایجان به عنوان محل تلاقی و برخورد منافع قدرت های منطقه ای و جهانی روزهای حساسی را سپری می کند و آبستن حوادث بسیاری است.  تهران برای مقابله با تحولات آتی در حال مهندسی کردن توازن جمعیتی و سیاسی در غرب آزربایجان است تا در روزهای بحرانی زمین سوخته ای را تحویل تورک های آزربایجان بدهد. جمهوری ترکیه با عملیات های نظامی پنجه ۱و ۲ در شمال عراق نمی خواهد اشتباهات بحران سوریه را در شمال عراق و مرزهای ایران تکرار کند.

مسکو، لندن، واشنگتن، پاریس، تل اویو، ریاض با ابزار PYD-PKK-PJAK و گروه‌های مسلح دیگر کورد، وهابی و سازمان مجاهدین خلق همان گونه که برای آب رودخانه فرات، نفت و گاز بندر ترطوس و شمال عراق، لیبی و یمن در منطقه بازی خونینی را ادامه می دهند برای کشاندن این بازی به گرجستان، باکو و یونان در دریای خزر و دریای سفید نیز وارد گود شده اند. شاید بعضی از مخاطبین با نیش خندی ملیح این متون را توهم آمیز بخوانند.

اما واقعیت کوچه های خونین طرابلس (پایتخت لیبی)، بوی باروت ادلیب، شن های داغ و خونین یمن و آب های داغ خزر و دریای سفید در یک تضاد سیاسی و نظامی به غرب آزربایجان و اورمیه خواهد رسید و عوامل پشت پرده به یاری عناصر میدانی خود بسترهای این تحولات را گام به گام اماده می کنند. تهران و دنباله رو های آنها درغرب آزربایجان نیز در راستای پروژه های «ازربایجان سوخته» از هم اکنون در حال ریل گذاری رسیدن در منطقه ازربایجان هستند. شوی «خالد حاتمی» در مراسم روز خبرنگار در اورمیه و پروپاگاندای رسانه ای هدفدار جریان پان فارسیست در داخل و خارج ایران بخشی از این ریل گذاری است که با قلم فرسایی امثال محمد رضا جلایی پور در خصوص غرب آزربایجان و زمزمه های تشکیل «دولت سوم ملی با زیر بنای نظامی امنیتی» در «روزنامه شرق» این ریل گذاری را تکمیل و تکمیل تر می کند.

اهمیت موضوع سرنوشت تورک های آزربایجان جنوبی در تحولات داغ منطقه به «دومای روسیه» نیز رسیده و در زمانی که «میگ ۲۹» جمهوری آزربایجان شمالی در خزر سقوط می کند کشتی باربری ایران در این دریا غرق می شود. تحولات و رو در رویی های سیاسی و اطلاعاتی بازیگران در منطقه حالت جدی و خطرناکی به خود گرفته و جریان سیاسی هوادار تروریسم فعال در غرب آزربایجان در قالب پروژه های گوناگون در۳۰ کیلومتری مرزهای غرب آزربایجان و در کمپ های آموزشی تحت حفاظت سرویس های خاص اطلاعاتی آماده هستند که فقط قلاده هایشان باز شود.

در این وادی که شن های خونین و داغ از سوریه، یمن، لیبی وعراق بسوی غرب آزربایجان در حال روان شدن می باشند، بادها در خزر شروع به وزیدن کرده و بادبان بازیگران طرفین در خزر و شرق ازربایجان جنوبی نیز بالا کشیده شده است. با اینکه در ازربایجان جنوبی برخی گلوهای معلوم الحال حرکت ملی را جریانی عقیم و بی تاثیر می دانند، اما تشکیلات های حرکت ملی با اندک امکانات خود برای تاثیر گذار آزربایجان در تحولات اتی در غرب و شرق ازربایجان فداکارانه مبارزه می کنند زیرا همه رهبران و مسئولین تشکیلات ها در حرکت ملی می دانند این تحولات با شرنوشت و بقا تورک های ازربایجان اجین می باشد. متاسفانه در این تلاطم سیاسی، امنیتی و نظامی در منطقه برخی ها از تریبون «سردار جلال اوغلو» (بنیانگذار حزب الله آزربایجان شمالی در ایران و عامل سرویس اطلاعاتی روس) با هدف «انقلاب در باکو» و «زدن دولت گرایی در باکو» وارد گود شده و در توهمات کودکانه از جایگاه «اتاتورک» و «محمد امین رسول زاده» سخن می گویند.

اقایانی که در حرکت ملی به بیماری «اسکیزوفرنی-schizofreni» گرفتار بوده و در رسانه «سردار جلال اوغلو» یار غاز «قاسم سلیمانی» دانسته یا ندانسته در پروژه تهران-مسکو به دولت ملی ازربایجان شمالی می تازند. حقیقتا این اتفاقات زنجیر وار به هم وصل هستند جریان هوادار تروریسم در غرب آزربایجان «شوی سیاسی و رسانه ای» اجرا می کند، بعضی ها در حرکت ملی «تشکیلات ها و شخصیت ها » را هدف قرار داده اند که گویا حرکت ملی وجود خارجی ندارد و مضحکانه این که برخی هغ در رسانه «سردار جلال اوغلو» به عروسک «انقلاب در باکو» تبدیل شده و دیگری در واشنگتن با «هوشنگ امیر احمدی» مشغول رند بازی بر سر« گردن حیران» است.

در وضعیت به ظاهر آرامش کنونی ازربایجان جنوبی و شمالی گرداب سیاسی در پوست شهر در جریان دارد. در چند ماه دیگر شاهد بعضی اعتراضات خیابانی به ظاهر مردمی در باکو خواهیم بود که بازیگران مورد حمایت تهران و مسکو خواهند بود. غرب ازربایجان،استارا و سواحل خزر شاهد بازیگران دیگری خواهد بود. در بحران پیش روی، علیرغم همه سختی ها، افتراها، شانتاژها، سرپا نگه داشتن مبارزات ملی، کار تشکیلاتی، لابی سازی بین المللی و تقویت فعالیت رسانه ای در آزربایحان جنوبی ریل گذاری جریان های خاص در غرب آزربایجان، سواحل خزر و رسیدن قطار پر از خون و نفرت متوقف و با درایت سیاسی و چرخاندن بادبان ها نسیم آزادی ملی را به آزربایجان جنوبی می رساند.

شامیل چچنی