اعدام اعضا و هدف قرار گرفتن قرارگاه و محل نشست احزاب کرد در شمال عراق توسط جمهوری اسلامی ایران موجب برخی اعتراضات در شهرهای کردنشین، کشورهای اروپایی و واشنگتن شده است.

طبق روال و عادت، برخی از سیاسیون ملل تحت ستم ملی در ایران با انتشار بیانیه و مصاحبه‌ها در رسانه‌های اپوزیسیون به محکومیت جمهوری اسلامی پرداختند.

به عنوان یک شهروند وقتی گفتگو، نظریات و تضادهای فکری این خانم‌ها و آقایان را در رسانه‌های اپوزیسیون مشاهده می‌کنم از خود سوال می‌کنم که واقعا چه تفاوتی بین اندیشه‌های دگماتیسمی سران جمهوری اسلامی ایران با جمود فکری سران اپوزیسیون خصوصا در مورد حقوق ملت‌های غیرفارس وجود دارد؟

دیشب بر حسب اتفاق مصاحبه چند نفر از فعالین سیاسی از احزاب ملت‌های غیر فارس و آقای عباس خرسندی عضو شورای دموکراسی خواهان ایران در تلویزیون ماهواره‌ای «کلمه» با مجری‌گری آقای «احرای» را دیدم. باور کنید متوجه شدم که با ادبیات و اندیشه حاکم بر اپوزیسیون جمهوری اسلامی، سرنگونی نظام مستبد حاکم بسیار سخت خواهد بود.

در این رابطه بیشتر بخوانید: مصاحبه چالشی عضو شورای مرکزی دیرنیش در تلویزیون کلمه و مشاجره نماینده شورای دمکراسی خواهان با وی

رسانه‌ها و شخصیت‌های اپوزیسیون که مدعی ساختن جامعه دمکراتیک برای فردای ایران هستند و باید برای نهادینه شدن دمکراسی، تحمل صدای مخالف و رعایت حقوق همه کنشگران تلاش کنند، خود به ابزارِ ترویجِ بایکوت دیگر اندیشه‌ها تبدیل شده‌اند.

ظاهراً مسئله آزربایجان یکی از خطوط قرمز و بسیار جدی است که برخوردهای غیردمکراتیک و غیرمشروع با مطالبات تورک‌های آزربایجان را مشروع می‌سازند. ادبیات اپوزیسیون و جمهوری اسلامی در خصوص کنشگران و احزاب و مطالبات تورک‌های آزربایجان شباهت‌های بسیاری با هم داشته و گویا هر دو طیف آلرژی خاصی به آزربایجان پیدا کرده‌اند.

در مصاحبه پنج‌شنبه شب «مجید آراز» نماینده تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان با تلویزیون «کلمه» و برخوردهای غیرمودبانه و روحیه عدم تحمل سخن مخالف از سوی آقای خرسندی «شورای دمکراسی‌خواهان ایران» یکی از نمونه‌های بارز برخوردهای غیر دمکراتیک اپوزیسیون ایران می‌باشد که در ده‌ها سمینار، مصاحبه و کنفرانس مشاهده شده است.

بی‌پرده بگوییم اپوزیسیون نیز به مانند حاکمان جمهوری اسلامی صرفا خواهان «حضور آزربایجان» در خیابان‌ها به نفع خود می‌باشند و هیچ کدام از طیف‌ها (اپوزیسیون و جمهوری اسلامی) جسارت تمکین در مقابل مطالبات و حقوق ملت تورک آزربایجان را ندارند.

این اشخاص با علم بر پتانسیل بالای آزربایجان برای سرنگونی، با انواع شیوه‌های غیردمکراتیک تلاش می‌کنند که صدای کنشگران تورک آزربایجان را بریده و هدایت آزربایجانی مطیع که در خیابان‌های تبریز به‌خاطر منافع واهداف مرکزگرایان کشته می‌دهد را به دست بگیرند.

در برنامه پنج‌شنبه شب تلویزیون «کلمه» آقای مجید آراز نماینده تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان در ترکیه از «همگرایی مدرن و دمکراتیک و محکومیت ترور و اعدام و خشونت» سخن می‌گفت اما وقتی به انتقاد از عملکرد ادعای ارضی گروه‌های کُردی به غرب آزربایجان و همچنین علل عدم همراهی فعالین ملی با اپوزیسیون ایران و مطالبات ملی رسید، آقای خرسندی با جسارت غیردمکراتیک و بی‌ادبانه خواستار قطع کردن صدای آقای مجید آراز شد.

این برخورد سمبل روح حاکم بر اپوزیسیون در مواجهه با حقوق ملل غیر فارس می‌باشد. اپوزیسیون ایران چاره‌ای جز به رسمیت شناختن و تمکین در مقابل مطالبات تورک‌های آزربایجان و پایان دادن به شیوه‌های غیردمکراتیک با مسئله آزربایجان ندارد؛ زیرا در روند دمکراتیزه شدن جامعه «دموکراسی خوب و دموکراسی بد» وجود ندارد. تا زمانی که حقوق همه کنشگران و ملل غیرفارس محترم شمرده نشود مستبدین جمهوری اسلامی حاکم‌اند و اپوزیسیون نیز درجا خواهد زد. البته اگر اپوزیسیون بدین شیوه ادامه دهد به ناکجا آباد خواهد رسید و کشوری که ایران نامیده می شود از بن متلاشی خواهد شد و روزی خواهد رسید که آزربایجان سرنوشت خود را تعیین خواهد نمود و این حق دمکراتیک ملت تورک آزربایجان می‌باشد.